Κάθομαι στη βεράντα μου που δεν ξέρω για πόσο θα απολαμβάνω … Η σκύλα μου είναι πλάι, ικανοποιημένη από την παρουσία και την αγάπη μου… Αρκετή ζέστη με ένα αεράκι και το καλοκαίρι μπροστά.
Όλα είναι όπως παλιά… Είναι όμως;
Το ψυγείο άδειο. Γεμίζει όλο και πιο σπάνια. Το σπίτι καθαρό, αλλά δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση εδώ και πολύ καιρό. Τα φώτα μειώνονται το βράδυ και ο επόμενος χειμώνας ίσως το βρει λίγο πιο κρύο.
Στην ουσία εδώ και καιρό δεν υπάρχουν προϋπολογισμοί. Είτε πρόκειται για κρατικοί, είτε για ιδιωτικοί. Τα εισοδήματα πέφτουν, η φορολογία και τα έκτακτα ανατρέπουν τα πάντα… Οι μισθοί μειώθηκαν φθάνοντας συχνά στο μισό… όταν υπάρχουν.
Το καλοκαίρι βλέπει τα πλοία να φεύγουν… Τις διακοπές τις έχουμε στην καρδιά μας, στις φωτογραφίες και στις αναμνήσεις.
Ίσως βρούμε κάποια διέξοδο. Κάτι φθηνό, κάποια ευκαιρία, ένα σπίτι γνωστού…
Ρίξαμε μία ψήφο που δεν έπιασε. Για μία ακόμη φορά μας ξεγέλασαν και μας πούλησαν. Άλλα έλεγαν, άλλα έκαναν, άλλα συνέχισαν.
Το λογικό έγινε παράλογο και το παράλογο, επίσημη πολιτική που λέγεται και ξεπούλημα ή προδοσία.
Προσπάθησα να τους δικαιολογήσω αλλά δεν βρήκα δικαιολογίες. Άνθρωποι πουλημένοι που έγλυψαν και έσκυψαν το κεφάλι για να φτάσουν στη Βουλή ή σε άλλους θώκους.
Θα παραμείνουν εκεί μόνον εάν συνεχίσουν να είναι πουλημένοι, εγωκεντρικοί, εαυτουλικοί. Μόνον εάν είναι υπηρέτες. Για αυτό τους διάλεξαν….
Υπηρετούν την πλουτοκρατία και αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους για άλλη λύση. Μας προσφέρουν μονόδρομο φτώχειας χωρίς να παίζουν σκάκι… Και εκεί όμως βλέπουν τα πιόνια σαν αναλώσιμα….
Ή ανόητοι είναι ή πουλημένοι. Θα ’θελα να πιστέψω το πρώτο. Δυστυχώς συμβαίνει το δεύτερο.
Ανέβηκαν για να ξεπουλήσουν, ποιος ξέρει με πόσα και ποια ανταλλάγματα!.
Σε άλλους θα προσφέρουν σημαντικότερες καριέρες, σε άλλους δόξα και άνετη ζωή… Άλλους θα τους πετάξουν μετά τη χρήση…
Δε δίνω δεκάρα γι αυτούς.
Η απάθεια είναι που με ενοχλεί…
Μια πολιτική βγαλμένη από τις εταιρείες επικοινωνίας… Διαστρεβλώνει τα πάντα, αποπροσανατολίζει συνεχώς, δίνει λάθος δρόμο σκέψης στον κόσμο. Αυτή είναι και η δουλειά της.
Θέλουν να μας πείσουν ότι θέλουν το καλό μας…
Την ίδια ώρα διοχετεύουν το σκάνδαλο του ποδοσφαίρου… Βάζουν τους πληρωμένους δημοσιογράφους να συζητούν αν το έκτακτο ποσοστό αλληλεγγύης πρέπει να είναι 2 ή 3 ή 4% .
Αμφισβητούν τα επιμέρους και όχι το όλον. Όταν αμφισβητούν το όλον είναι για να μας ρίξουν στην αγκαλιά του άλλου πόλου του δικομματισμού…
«Ντροπή», λένε οι Μegaλο-δημοσιογράφοι… «Φτάσαμε στο σημείο να φοβούνται οι βουλευτές να βγούνε από τα σπίτια τους»! «Που είναι η Δημοκρατία;» αναρωτιούνται οι ίδιοι και κατηγορούν τη βία ως αντιδημοκρατική…
Μα, πληρωμένα ανδρείκελα, μόνο στη Δημοκρατία οι πολιτικοί πρέπει να φοβούνται το Λαό…
Ο Λαός αποφασίζει και σε αυτόν «επαφίεται η τήρηση του παρόντος Συντάγματος» που το έχετε κάνει σκουπιδόχαρτο…
Εσείς παραχαράξατε τη λαϊκή εντολή και δεν τηρήσατε τίποτα με γελοία προσχήματα και δικαιολογίες…
Εσείς αρνείστε εκλογές με το πρόσχημα του κόστους, όχι όμως και το Δημοψήφισμα όπου οι ίδιοι θα καθορίσετε την ερώτηση…
Εσείς θέλετε να μας σώσετε χωρίς να μας ρωτήσετε αν θέλουμε να σωθούμε από εσάς…
Εσείς θέλετε να αλλάξετε τον εκλογικό νόμο για να διαστρεβλώσετε τη θέληση του Λαού…
Εσείς θέλετε να «καλουπώσετε» την αντίδραση ενός λαού…
Όταν ο λαός εξεγείρεται, δε χρειάζεται νομιμοποίηση της εξέγερσης από την Εκτελεστική ή Νομοθετική Εξουσία…
Εκεί συνίσταται και η διαφορά μεταξύ Επανάστασης και Πραξικοπήματος….
Εσείς έχετε επιλέξει εδώ και καιρό το «αναίμακτο» Πραξικόπημα…
Να δούμε αν το δάγκωμα του φιδιού μας έχει παραλύσει…
Γιώργος Λοβέρδος
Υ.Γ. Αφιερωμένο στον Πατέρα μου που είχε πιστέψει σε σας το ’81!!!
Δεν ξέρω τώρα αν σας βλέπει… θα προτιμούσα να μη μας βλέπει…
