O ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ, Ο ΝΙΚΟΛΑΣ ....

Μετά τον ΜΑνόλη , ο Νικόλας...
Φευγιό, χωρίς αιτία....
Άδικο , ξαφνικό, αναπάντεχο το φευγιό σου...
Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΝΙΟΤΗ ΜΑΣ...
Αυτό ήταν ο ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΓΙΑ ΜΑΣ.
Το παράπονο στο μπαγλαμαδάκι,
οι στίχοι, που μας καθρέφτιζαν όλους μας, τόσο αληθινά.
Το τσιφτετέλι του καημού..
Η χαρά μας, όσο κι αν ήταν μικρή και σπάνια...
Ο καλλιτέχνης, που "χτύπαγε" φλέβα.
Ισα στην καρδιά μας !!!
ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΗΚΩΝΕ ΨΗΛΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΧΟΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΓΛΑΜΑ ΤΟΥ
ΚΑΡΑΒΙ ΜΕ ΠΑΝΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΜΕ ΕΡΩΤΕΣ , ΜΕ ΠΟΘΟΥΣ, ΜΕ ΦΩΤΙΕΣ, ΜΕ ΠΟΝΟ , ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΕΣ.
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΟΥΛΑΡΙ ΤΟΥ, ΤΟ ΤΖΗΝ, ΤΟ ΜΠΑΓΛΑΜΑΔΑΚΙ
ΚΙ ΟΛΗ ΜΑΣ Η ΕΦΗΒΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ.
ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΤΟΥ.
ΣΑΝ ΝΑ ΚΟΠΗΚΕ, ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΧΟΙΝΙ ΤΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΗ.
ΠΡΩΤΑ Ο ΡΑΣΟΥΛΗΣ, ΤΩΡΑ Ο ΝΙΚΟΛΑΣ...
ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΜΙΚΡΑ ΣΕ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΜΕΓΑΛΗ .
ΚΟΙΤΑΩ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ.
ΜΙΑ ΒΡΟΧΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΦΥΓΕ Ο ΝΙΚΟΛΑΣ....
Ετσι ήθελε ο παγαπόντης, ο χάρος...
Τώρα στον καθρέπτη ξεχωρίζουν οι ρυτίδες της ζωής μας, Νίκο.
Πονάμε και δεν θέλουμε με τίποτα να αποδεχτούμε το θλιβερό μαντάτο.
Στη διαπασών όλα τα τραγούδια , που μας χάρισες.
Έχουμε...γλέντι, Νίκο...
Δεν θα θρηνήσουμε φανερά.
Θα χορέψουμε με ένα τραγούδι σου.
Θα ταξιδέψουμε απέναντι στην Μ.ΑΣΙΑ , για να σε δούμε, να χαμογελάς...
Και στη Σαλονίκη, Νικόλα
θα μας περιμένεις με το μπαγλαμαδάκι σου, εκεί στην Άνω Τούμπα, πάντα...

Μικρός, που είναι ο άνθρωπος, στην πίκρα του θανάτου.

Αντίο Νικόλα μας !!!

Πόπη Χριστοδουλίδου