Θα βρουν (ξανά) το μάστορά τους..."ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ"
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ο υπουργός Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, Γ. Διαμαντίδης, είπε σε συνέντευξη για τις περσινές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών στο λιμάνι:
«Πρέπει να σας πω ότι αυτά τα γεγονότα, τα επεισόδια που γίνανε πέρσι το καλοκαίρι έκαναν πάρα πολύ μεγάλη ζημιά στον τουρισμό μας και στην κρουαζιέρα γενικότερα.
Αυτό όμως ψηφίστηκε, τελείωσε, είναι νόμος του κράτους τώρα.
Αυτή η ιστορία τελείωσε, από δω και πέρα δεν υπάρχει περίπτωση να μπουν μέσα στο λιμάνι και να κάνουν επεισόδια στα πλοία, τα κρουαζιερόπλοια τα οποία έρχονται ή θα έρθουν στο λιμάνι του Πειραιά (...)
Εγώ δεν μπορώ να ξέρω τι θα κάνουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ έξω από το λιμάνι, εγώ θέλω να μιλήσω για τη λιμενική ζώνη μέσα στο λιμάνι, γιατί πέρσι θυμόσαστε όλοι πολύ καλά ότι είχαν μπει μέσα στο λιμάνι, δεν άφηναν τους τουρίστες να βγουν ή όσοι είχαν προλάβει και βγήκαν δεν τους άφηναν να μπουν μέσα, δεν άφηναν τα πούλμαν να μπουν μέσα στη λιμενική ζώνη.
Αυτά τα πράγματα φέτος δε θα γίνουν, θα πρέπει να είναι απόλυτα βέβαιοι οι πάντες και οι Ελληνες πολίτες, οι ταξιδιώτες που ενδεχομένως θα ταξιδέψουν με κρουαζιερόπλοια, αλλά και οι ξένοι τουρίστες που θα έρθουν στη χώρα μας ότι δεν πρόκειται να συμβούν αυτά τα γεγονότα».
Με ψέματα και απειλές η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις και να βγάλει λάδι τη βάρβαρη πολιτική της.
Ο αρμόδιος υπουργός μιλάει για μεγάλη ζημιά στην κρουαζιέρα από τις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών, όταν τα επίσημα στοιχεία των δικών τους γραφίδων λένε τα ακριβώς αντίθετα.
Οτι δηλαδή, το 2010, μια χρονιά που παρουσιάστηκε κάμψη της τουριστικής κίνησης, λόγω της οικονομικής κρίσης και μείωσης των αφίξεων τουριστών στη χώρα, ο αριθμός των κρουαζιερόπλοιων που «έπιασαν» Πειραιά ήταν περισσότερα από όσα το 2009, ενώ οι επιβάτες που επιβιβάστηκαν στον Πειραιά από 415 χιλιάδες πρόπερσι, το 2010 έφτασαν τις 452 χιλιάδες.
Λέει ακόμα ψέματα ότι οι απεργοί εμπόδισαν τους τουρίστες να βγουν και να μπουν στα κρουαζιερόπλοια.
Η περιφρούρηση της απεργίας δεν εμπόδισε κανέναν τουρίστα να φτάσει στο λιμάνι, να μπει ή να βγει από αυτό.
Η περιφρούρηση αφορούσε σε συγκεκριμένα κρουαζιερόπλοια, τα οποία είχαν στο ναυτολόγιό τους αλλοδαπούς ναυτεργάτες - δούλους και χρησιμοποιούσαν τον Πειραιά σαν σταθμό επιβίβασης.
Αυτό το βάρβαρο καθεστώς, το οποίο ήθελαν ντε φάκτο να κατοχυρώσουν οι εφοπλιστές της κρουαζιέρας, ήρθε να νομιμοποιήσει ο νόμος για την άρση του καμποτάζ στα κρουαζιερόπλοια, τον οποίο τώρα η κυβέρνηση καμώνεται πως θα εφαρμόσει μέχρι κεραίας.
Κομπάζει, δηλαδή, ότι θα περιφρουρήσει διά πυρός και σιδήρου ένα νόμο που πετάει από τα πλοία χιλιάδες ακόμα Ελληνες ναυτεργάτες, με συγκροτημένα δικαιώματα και μαζί μ' αυτούς καταδικάζει σε συνθήκες δουλείας χιλιάδες μετανάστες συναδέλφους τους, όπως αποκάλυψε η περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου «Ζενίθ».
Αυτήν την «ανάπτυξη», που χτυπάει ναυτεργάτες και επιβάτες, ευαγγελίζεται η κυβέρνηση.
Συστατικό αυτής της «ανάπτυξης» προς όφελος των εφοπλιστών αποτελεί και η πρόσφατη απόφαση - με παρέμβαση του ίδιου αρμόδιου υπουργού - να δοθεί ελευθεροπλοΐα σε κρουαζιερόπλοιο του Λούη, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος δεν κατέβαλε την ώρα που έπρεπε πάνω από 2,5 εκατ. δολάρια που χρωστάει στο ΝΑΤ.
Οι εφοπλιστές τσακίζουν εργασιακά δικαιώματα και βουλιάζουν τα Ταμεία,
με τις πλάτες της κυβέρνησης που απειλεί τους ναυτεργάτες, επειδή υπερασπίζονται το ψωμί και τη δουλειά τους, λέγοντας ότι δε θα επιτρέψει να γίνουν ξανά διαδηλώσεις μέσα στο λιμάνι!
Είναι βαθιά νυχτωμένοι αν νομίζουν ότι οι μεγαλοστομίες τους θα πιάσουν τόπο, θα τρομοκρατήσουν τους ναυτεργάτες, που έχουν το δίκιο με το μέρος τους και καθήκον να παλέψουν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΠΝΟ είναι του χεριού τους,
αλλά ξέρουν καλά πως τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία είναι ο αντίπαλός τους στο λιμάνι και μέσα στα καράβια.
Θα βρουν το μάστορά τους από το ταξικό εργατικό κίνημα, μ' όσες κραυγές κι αν προσπαθούν να βάλουν φρένο στους εργατικούς αγώνες, να βάλουν όρια στις μορφές πάλης που συλλογικά επιλέγει το κίνημα.
