

Πραξικοπηματικές κινήσεις στην Μακεδονία
Μαρτίου 25, 2011
Από τον Ασύνταχτο Τύπο
Απτόητος και αμετανόητος από την παράδοσή του άνευ όρων στα αφεντικά του Αγγελιοφόρου και την υπογραφή των επαίσχυντων ατομικών συμβάσεων-υποθήκευσης των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων (πλην επτά), ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΣΗΜΕΘ Μ. Βοϊτσίδης προωθεί τώρα παρόμοια λύση υποχώρησης-συμβιβασμού και σε Μακεδονία-Θεσσαλονίκη-Σπορ του Βορρά.
Μόνο που αυτός ο εργασιακός χώρος εξέπεμψε τελείως διαφορετικό μήνυμα σε όλες τις εργασιακές συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν την δικαστική επιβολή της εκ περιτροπής εργασίας και δεν καταλαβαίνουμε γιατί το παραβλέπουν οι διοικούντες την ΕΣΗΕΜΘ, μιάς και οι ίδιοι το έχουν παραδεχθεί.
Αφού οι επικεφαλής του σωματείου μας “καθάρισαν” για τον Μπακατσέλο, άρχισαν να προωθούν το μοντέλο Αγγελιοφόρου (τι πετυχημένο άραγε!) και στο συγκρότημα της Μακεδονίας, επιχειρηματολογώντας υπέρ του ως καλύτερου της εκ περιτροπής εργασίας και των μεγαλύτερων μειώσεων αποδοχών.
Λες κι εμείς το επιλέξαμε, όπως θολά και σκόπιμα πρόβαλαν στην γενική συνέλευση, παραβλέποντας συνδικαλιστική ηθική και επαγγελματική αξιοπρέπεια.
Σήμερα το πρωί -τελείως ξαφνικά!- πραγματοποιήθηκε συνάντηση της εκδότριας των εφημερίδων Σουλοπούλου με τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΜΘ Μ. Βοϊτσίδη, καθώς και την αντιπρόεδρο Χ. Χαλεπλίδου.
Χωρίς να έχει ξεκαθαριστεί τίνος πρωτοβουλία ήταν η συνάντηση (της Ένωσης ή της Σουλοπούλου), πληροφορηθήκαμε ότι νωρίτερα είχε μεταφερθεί (από ποιόν… αλεξανδρινό βάρβαρο άραγε;) στον πρόεδρο της ΕΣΗΕΜΘ η ύπαρξη διάθεσης (;!) της εκδότριας να συζητήσει λύση πέραν του εκ περιτροπής συστήματος.
Σύμφωνα με κάποια ενημέρωση που έγινε, κι αυτή κολοβή και αποσπασματική, οι δύο της ΕΣΗΕΜΘ συζήτησαν με την Σουλοπούλου την περίπτωση του δανεισμού στην επιχείρηση, με δέσμευσή της να επιστρέψει τα χρήματα και να εγγυηθεί τις μη απολύσεις.
Πως όμως προχώρησαν σε τέτοια συζήτηση-διαπραγμάτευση, αφού δεν είχαν καμία απολύτως εξουσιοδότηση για κάτι τέτοιο;
Στην τελευταία εργασιακή συνέλευσή μας (17 Φεβρουαρίου) είχαμε (ως σύνολο) αποδεχθεί μεν τον διάλογο, ο οποίος όμως για μας δεν αφορά την εξεύρεση τρόπων αφαίμαξης των αποδοχών μας αλλά αναπτυξιακών διεξόδων.
Και γιατί στη χθεσινή συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου δεν αναφέρθηκε κάτι σχετικό με την επικείμενη αυτή συνάντηση;
Όπως επίσης, γιατί τελικά προχώρησαν σ’ αυτήν χωρίς καν να ενημερώσουν τα υπόλοιπα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΜΘ και μάλιστα τον εκπρόσωπο του Ασύνταχτου, ο οποίος συμμετείχε στην αντιπροσωπεία της ΕΣΗΕΜΘ στις συζητήσεις με την διοίκηση της Μακεδονίας την προηγούμενη περίοδο;
Αν νομίζουν κάποιοι πως με τέτοια τερτίπια και μεθοδεύσεις θα αλλάξουν τη διάθεση, το φρόνημα και το κλίμα στους εργαζόμενους υπέρ της οικιοθελούς παράδοσης ποσοστού των μισθών τους, είναι οικτρά γελασμένοι.
Ας κοιτάξουν τη συνέχιση του αγώνα μας για να ακυρωθεί η εκ περιτροπής εργασία και να μην σπεύδουν να προσφέρουν λύσεις στη Σουλοπούλου. Τώρα μάλιστα, που με το σύστημα αυτό αντιμετωπίζει πλέον πιεστικά προβλήματα στη λειτουργία των εφημερίδων, ενώ της γίνεται γνωστό ότι τα ταμεία μας δεν θα δεχθούν να ασφαλίσουν τέτοιους εργαζόμενους, κάτι που θα την υποχρεώσει να καταβάλει πολύ μεγαλύτερα ποσά για ασφάλισή μας στο ΙΚΑ.
Η επόμενη συνάντηση ΕΣΗΕΜΘ-Σουλοπούλου έχει καθοριστεί για την Δευτέρα. Αναμένουμε και τις εξηγήσεις, αλλά όπως και να ‘χει την επόμενη εργασιακή συνέλευση. Οι εργαζόμενοι δεν τρώνε κουτόχορτο!
-----------------------------------------------------------------------------
Οι χαμένες ευκαιρίες της γενικής συνελευσης της ΕΣΗΕΜ-Θ
«Δε δίνουμε αγώνες που είναι χαμένοι», είπε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΜ-Θ κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης το προηγούμενο Σάββατο.
Ως «Ασύνταχτος Τύπος» ούτε εκπλαγήκαμε, ούτε από τα σύννεφα πέσαμε.
Το έχουμε πει και το έχουμε φωνάξει, ότι ο συγκεκριμένος, αλλά και οι υπόλοιποι της πλειοψηφίας, έχουν μπερδέψει ορισμένα πράγματα.
Και κυρίως έχουν μπερδέψει την πολιτική με το συνδικαλισμό.
Εξηγούμαστε:
Πολλές φορές χρησιμοποιούν, οι της πλειοψηφίας, την πολιτική προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα του κλάδου.
Μόνο που η ΕΣΗΕΜ-Θ δεν είναι κόμμα, ούτε παράταξη.
Είναι συνδικαλιστικό σωματείο και οφείλει να λειτουργεί έτσι.
Πολύ απλά όταν προτάσσεται η πολιτική, έναντι του συνδικαλισμού, το παιχνίδι χάνεται.
Πολιτικοί δεν είμαστε, άρα παίζουμε σε ξένο γήπεδο, οπότε το πιο πιθανό είναι να χάσουμε.
Ο ρόλος της ΕΣΗΕΜΘ πρέπει να είναι καθαρά συνδικαλιστικός.
Λειτουργεί διεκδικητικά και αντιμετωπίζει τα προβλήματα ξεκόβοντας κάθε είδους ορέξεις.
Ας πάρουμε το παράδειγμα του «Αγγελιοφόρου».
Η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΜ-Θ πήγε σε μια διαπραγμάτευση, που από την αρχή, ήταν χαμένη. Η λογική της ήταν να χάσουμε όσο το δυνατό λιγότερα, για αυτό και καταλήξαμε στις ατομικές συμβάσεις, που μάλιστα το παρουσίασε ως νίκη.
Δηλαδή είναι σα να χάνεις στο ποδόσφαιρο 2-0, αλλά να λες, δε πειράζει έχασα λίγο. Η ήττα κύριοι είναι ήττα, δεν υπάρχει ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Άσε που δε χάσαμε 2-0…
Το λάθος λοιπόν ήταν από την αρχή μπήκε σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης η οποία, όσο περισσότερο σερνόταν χρονικά, τόσο λιγόστευαν τα επιχειρήματα και οι αντιστάσεις.
Αποτέλεσμα να συρθούν οι εργαζόμενοι-πλην επτά- να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Αυτό ήταν περισσότερο πολιτική διαδικασία. Αν λειτουργούσε από την αρχή συνδικαλιστικά, η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΜ-Θ, θα υπήρχε σταθερή θέση, χωρίς ταλαντεύσεις και χωρίς «ψιλά γράμματα».
Όπως επίσης αποδείχτηκε λάθος και η τακτική της πλειοψηφίας να καθυστερήσει την έκτακτη γενική συνέλευση, αγνοώντας τις 233 υπογραφές των συναδέλφων, που στη συνέχεια αφού τη «βάφτισε» τακτική, στρίμωξε στα θέματα της ημερήσιας διάταξης και τα εργασιακά.
Μόνο που οι 233 συνάδελφοι, με την υπογραφή τους, ζητούσαν έκτακτη γενική συνέλευση με αποκλειστικό θέμα τα εργασιακά του κλάδου.
Εκεί όλοι μαζί θα βάζαμε τις «κόκκινες γραμμές», και όχι ανά μέσο ενημέρωσης με αποτέλεσμα άλλα να ισχύουν τώρα στη «Μακεδονία» ( εκ περιτροπής) και άλλα στον «Αγγελιοφόρο» ( ατομικές συμβάσεις).
Αλήθεια αυτοί που τόσο κόπτονται για την ενότητα και τη συνέχεια της ΕΣΗΕΜ-Θ πως αισθάνονται σήμερα που χώρισαν σε κατηγορίες τους εργαζόμενους; Ποιος λειτουργεί διχαστικά, τώρα που οι συνάδελφοι, κοιτούν ο ένας τον άλλο με μισό μάτι;
«Δεν δίνουμε αγώνες που είναι χαμένοι».
Κάτι μου λέει, πως η «κοινή λογική», έμεινε απλά κοινή και εκδιδομένη για λίγα χρήματα, διότι τα όσα συμβαίνουν μόνο λογικά δεν είναι.
Ασύνταχτος Τύπος