ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΕ΄
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
«Σύσταση Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής και άλλες διατάξεις».ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ:
Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Θέλω πριν απ’ όλα να σχολιάσω το γεγονός ότι ένα τέτοιο νομοσχέδιο που και στην Επιτροπή μας απασχόλησε επί πολλές ώρες και το οποίο περιλαμβάνει είκοσι τέσσερα άρθρα, όπου μερικά από αυτά έχουν δεκαεννέα, δεκαεφτά, δεκαπέντε παραγράφους με πολλές λεπτομέρειες και πολλές ρυθμίσεις, συζητείται σε μία συνεδρίαση.
Κύριε Πρόεδρε, και προς το Προεδρείο απευθύνω αυτό το σχόλιο και προς την Κυβέρνηση και τον αρμόδιο Υπουργό.
Νομίζω ότι όχι μόνο υποτιμάμε το ίδιο το νομοσχέδιο, αλλά και τη δυνατότητα του Κοινοβουλίου και των κομμάτων να ανταποκριθούν στις ανάγκες υποστήριξης των απόψεών τους.
Θα προσπαθήσω να μη χάσω άλλο χρόνο σε σχέση με αυτό, αν και θεωρώ εξαιρετικά καίριας σημασίας αυτή την παρατήρηση.
Το Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος, που ιδρύει αυτό το σχέδιο νόμου, είναι ένα αίτημα πολλών ετών, για το οποίο κι εμείς είχαμε συνηγορήσει.
Δηλαδή, ότι το Λιμενικό Σώμα πρέπει να συγκροτηθεί με έναν τρόπο αυτόνομο και σε όλη του την ιεραρχική δομή να έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί ως ένα ενιαίο Σώμα, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που εμείς κάθε άλλο παρά τις θέλαμε στρατιωτικού χαρακτήρα.
Είναι μια τομή που επιχειρεί το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μ’ αυτό το σχέδιο νόμου.
Όλες οι επικλήσεις ότι και το προηγούμενο νομικό καθεστώς από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου προόριζαν το Λιμενικό Σώμα, ως ένα σώμα στρατιωτικοποιημένο δεν ευσταθούν.
Όντως, υπάρχει μια ερμαφρόδιτη κατάσταση επί σειρά δεκαετιών, γιατί ιστορικά το Σώμα αυτό προήρθε από το Πολεμικό Ναυτικό.
Και ως εκ τούτου διατήρησε κάποια στοιχεία και κάποια χαρακτηριστικά και ορισμένες διατάξεις μεταφέρθηκαν σχεδόν αυτούσιες, αλλά ποτέ δεν λειτούργησε έτσι.
Ήταν ένα Σώμα για τη ναυτιλία και για την ακτοπλοΐα και για την αστυνόμευση λιμένων και για τις διάφορες επιχειρησιακές δραστηριότητες εν συνεχεία, τις έρευνες διάσωσης.
Έστω και αν -επαναλαμβάνω- είχαν παραμείνει ιστορικά κάποιες διατάξεις, καθόλου δεν ήταν ένα στρατιωτικοποιημένο σώμα.
Εδώ γίνεται τομή.
Εντάσσεται το νέο Σώμα σ’ ένα σχεδιασμό που νομίζω ότι θα του δώσει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που είχε μέχρι τώρα και που αργά ή γρήγορα θα ενταχθεί, όπως αναφέρεται και στις διάφορες αρμοδιότητές του και στις αποστολές που αναλαμβάνει, σε γενικότερους υπερεθνικούς, στρατιωτικού χαρακτήρα, σχεδιασμούς και του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι διεθνείς αποστολές δεν είναι μόνο μια τέτοια πτυχή που ρητά αναφέρονται.
Είναι κυρίως η δομή του σύγχρονου, ευέλικτου στρατού που θέλει το ΝΑΤΟ και που σ’ αυτόν προσαρμόστηκε πρόσφατα με ένα νόμο πλαίσιο ο Ελληνικός στρατός, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Υπάρχουν σαφή δείγματα και στο σχέδιο νόμου αυτό, όχι ολοκληρωμένα -οφείλω να το πω- αλλά ανοίγουν το δρόμο για την ένταξη και του Λιμενικού Σώματος σ’ αυτόν τον υπερεθνικό σχεδιασμό νατοποίησης και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, για την ένταξη στο γενικότερο σχεδιασμό του ευρωπαϊκού αμυντικού δόγματος που πολλοί συνταιριάζουν και πολλοί από κοινού βαδίζουν.
Αυτή μας η κριτική, η οποία δεν έχει καμία σχέση με το αίτημα στο οποίο είχαμε συμφωνήσει και εμείς για την ίδρυση του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος, μας κάνει να είμαστε αντίθετοι επί της αρχής και να θέτουμε ζητήματα σοβαρής κριτικής, γιατί πραγματικά μια νέα περίοδος αρχίζει για το Λιμενικό Σώμα που το μέλλον του υπάρχει στις διάφορες διατάξεις, αλλά θα φανεί τα επόμενα χρόνια με μεγαλύτερη ενάργεια.
Η σύνδεση του τώρα με το ΥΘΥΝΑΛ και η περίφημη πολιτικοποίηση του πρώην Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία, επίσης, ήμασταν σύμφωνοι και λέγαμε πάντα ότι υπάρχει μια ιστορική διαδρομή, η οποία δεν μπορεί να διαταραχθεί δια της βίας, η μετάβαση σε ένα πολιτικό Υπουργείο παραγωγικό για τη ναυτιλία είναι εκ των πραγμάτων μια διαδικασία.
Εδώ είχαμε μια σειρά από απίστευτες παλινωδίες της Κυβέρνησης, από απόλυτη έλλειψη σχεδιασμού, από ανακολουθίες, οι οποίες συνεχίζονται και σήμερα, οι οποίες έχουν αποβεί μέχρι στιγμής -αλλά και στο ορατό μέλλον αυτό προδιαγράφεται- και εις βάρος του Λιμενικού Σώματος και εις βάρος του πολιτικού, πλέον, Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Και είχαμε πει μέσα σε αυτόν τον προβληματισμό και την προσέγγιση ότι όντως υπάρχουν υπηρεσίες του πρώην Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας στελεχωμένες από στελέχη του Λιμενικού Σώματος υπεράξια, με κατάρτιση, με γνώση, με εμπειρία, με υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας, το οποίο δεν μπορεί να πάει χαμένο.
Αντίθετα, πρέπει να αξιοποιηθεί.
Εδώ τι έχουμε;
Έγινε μία τέτοια κίνηση.
Γίνεται και σε αυτό το νομοσχέδιο.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, όμως.
Η σχετική παράγραφος ενός άρθρου που περιγράφει ποιες υπηρεσίες, ποιες δραστηριότητες θα παραμείνουν στην ΥΘΥΝΑΛ, αλλά θα στελεχώνονται από στελέχη του Λιμενικού Σώματος, δεν ήρθε στο βασικό κορμό του νομοσχεδίου.
Ήρθε ως τροπολογία στη συζήτηση στην Επιτροπή.
Κάποιοι λόγοι προφανώς θα υπάρχουν, αλλά είναι πολύ χαρακτηριστικό.
Όταν δεν είναι έτοιμα τα αρμόδια Υπουργεία ούτε καν να οργανώσουν αυτό το πρώτου επιπέδου σχέδιο γι’ αυτή την αλλαγή,
γιατί καταθέτουν το νομοσχέδιο;
Γιατί αυτή η βιασύνη;
Και έρχεται τώρα αυτή η περιγραφή να μείνει μόνο στο επίπεδο των υπηρεσιών, χωρίς οργανόγραμμα του ΥΘΥΝΑΛ, χωρίς να ξέρει κανείς αυτή τη στιγμή –και νομίζω ότι όχι μόνο δεν ξέρουμε εμείς, αλλά φοβάμαι ότι δεν ξέρει κανείς- πόσα στελέχη του Λιμενικού Σώματος θα χρειαστούν για να στελεχώσουν αυτές τις νέες υπηρεσίες, ποιων ειδικοτήτων, ποιων βαθμίδων.
Αυτούσιες οι υπηρεσίες όπως ήταν μέχρι τώρα;
Μα, όλα αυτά έχουν μία ρευστότητα.
Ότι ήταν πριν ένα μήνα, δεν ισχύει και μετά από δύο μήνες.
Κάποιοι μετατίθενται, κάποιοι προάγονται, κάποιοι συνταξιοδοτούνται.
Όλα αυτά δεν μπορεί να πάνε ως πακέτο, που θα μεταφερθεί από την προηγούμενη κατάσταση στην τωρινή.
Είναι, λοιπόν, ολοφάνερο ότι όλος αυτός ο σχεδιασμός που αποτυπώνεται στο προς ψήφιση σχέδιο νόμου, δεν υπακούει ούτε στην αναβάθμιση του Λιμενικού Σώματος, ούτε στην αναβάθμιση του ΥΘΥΝΑΛ.
Στοχεύει, επιθυμεί, διεκδικεί αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν έχει τις προϋποθέσεις. Δεν αρκούν οι προθέσεις.
Απαιτούνται και οι προϋποθέσεις.
Από αυτή την άποψη, όντως πάρα πολλές κριτικές, ανεξαρτήτως εάν συμφωνούμε στη στόχευσή τους και στον πυρήνα τους, είναι βάσιμες.
Προχωρώ, κύριε Πρόεδρε, εκτός από αυτή τη γενική τοποθέτηση και θα πω ότι ταυτόχρονα μένουν άλυτα πάρα πολλά ζητήματα σε αυτήν ειδικά την κρίσιμη τομή που επιχειρείται, που έχουν να κάνουν με τη στήριξη των στελεχών του Λιμενικού Σώματος και την αυτοπεποίθησή τους.
Τι εννοώ; Για παράδειγμα, ζητήματα οικονομικά. Δεν είναι δυνατόν να διατηρείται ακόμα σε εκκρεμότητα η αδυναμία να εξοφληθούν τα οδοιπορικά ή τα φάρμακα που έχουν τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος αγοράσει για τις οικογένειές τους. Τα έχουν πληρώσει και δεν τα έχουν πάρει πίσω. Πρόκειται για ένα ποσό που φθάνει τα 5 εκατομμύρια ευρώ.
Πώς μπορείς να εμπνεύσεις για νέα καθήκοντα, για νέους ρόλους, για όλα αυτά τα πράγματα, όταν όχι δεν στηρίζεις εργασιακά και με αμοιβές και με όλα αυτά εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα και σε ευαίσθητους τομείς, αλλά χρήματα που έχουν καταβάλλει οι ίδιοι από το δικό τους οικογενειακό προϋπολογισμό δεν τους τα αποδίδεις, όπως κατά νόμο έχεις υποχρέωση; Επίσης, η επισκευαστική βάση εξακολουθεί να είναι υποστελεχωμένη και με διαρκή μείωση του δυναμικού της.
Λέω μόνο ενδεικτικά ορισμένα πράγματα πασίγνωστα, τα οποία δεν μπορεί να μείνουν έξω από τη συζήτηση, εάν πράγματι είναι μία νέα αρχή.
Μία νέα αρχή προϋποθέτει και τη σοβαρότητα –αναφέρθηκα σε αυτήν πριν- και την επίγνωση των βημάτων που χρειάζονται για να γίνει το κάθε τι, αλλά και την κάλυψη τέτοιου είδους παραμέτρων σαν αυτές στις οποίες αναφέρθηκα μόλις πριν.
Μετά έρχεται ένα άρθρο, το άρθρο 14.
Αναγκαστικά δεν θα κάνω αναφορά σε όλα τα άρθρα. Είναι αδύνατο, κύριε Πρόεδρε. Θα μιλήσω μετά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω. Δώστε μου δύο λεπτά, αν έχετε την καλοσύνη.
Οι εξουσιοδοτικές διατάξεις, είναι ένα άρθρο εξαιρετικά προβληματικό. Αναθέτει στη διαδικασία της έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Δρίτσα, συγχωρέστε με ένα λεπτό. Σας θυμίζω ότι μετά δεν έχουμε συζήτηση επί των άρθρων κτλ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Μπορώ να έχω δευτερολογία;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Αν θέλετε απλώς, εκμεταλλευτείτε αυτό το δίλεπτο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Έχει πάρα πολλές ρυθμίσεις που ανατίθενται κατ’ εξουσιοδότηση στον Υπουργό να τις κάνει, ακόμα και μετατροπή των ίδιων των ρυθμίσεων που προβλέπει αυτός ο νόμος. Ε, δεν γίνεται. Αυτό δεν μπορεί να είναι δημοκρατικό και νομικά έγκυρο. Δεν ξέρουμε τι ψηφίζουμε.
Τέλος, για το άρθρο 20, θα ήθελα να πω ότι παρά τις βελτιώσεις ή τις εξηγήσεις που δόθηκαν ιδιαίτερα με τα ζητήματα της ελληνομάθειας παραμένουν ανοιχτά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον κίνδυνο να πληγούν θέσεις εργασίας και εργασιακά δικαιώματα Ελλήνων ναυτικών, κυρίως κατωτέρων πληρωμάτων. Θέλω να πω ακόμα ότι υπάρχουν θετικές διατάξεις στο άρθρο 16 και ιδιαίτερα οι παράγραφοι 6, 7, 8 και 9, στα άρθρα 17, 18, 19 και 21, στο άρθρο 23 και ιδιαίτερα οι παράγραφοι 11 και 12.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με μία αναφορά που είχα κάνει και στην Επιτροπή -δεν θα επεκταθώ τώρα, θα μιλήσω μετά γι’ αυτή- για το ζήτημα της δικαίωσης των τεχνικών αξιωματικών. Θα μιλήσω αναλυτικότερα μετά. Χρειάζεται, όμως, το ζήτημα των τεχνικών αξιωματικών – έχω καταθέσει σχετική τροπολογία, την 332 με ειδικό αριθμό 11- να μπει σε μια διαδικασία επίλυσης. Είναι ώριμο, είναι δίκαιο, είναι πράξη εξίσωσης, ισότητας δικαιωμάτων και είναι επ’ ωφελεία του Σώματος όπως εξήγησα και στην Επιτροπή. Αναλυτικότερα θα αναφερθώ όταν πάρω το λόγο ξανά.
Για όλους αυτούς τους λόγους δεν μπορούμε να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Επί των άρθρων θα τοποθετηθώ ιδιαίτερα.
Ευχαριστώ πολύ.
Θέλω πριν απ’ όλα να σχολιάσω το γεγονός ότι ένα τέτοιο νομοσχέδιο που και στην Επιτροπή μας απασχόλησε επί πολλές ώρες και το οποίο περιλαμβάνει είκοσι τέσσερα άρθρα, όπου μερικά από αυτά έχουν δεκαεννέα, δεκαεφτά, δεκαπέντε παραγράφους με πολλές λεπτομέρειες και πολλές ρυθμίσεις, συζητείται σε μία συνεδρίαση.
Κύριε Πρόεδρε, και προς το Προεδρείο απευθύνω αυτό το σχόλιο και προς την Κυβέρνηση και τον αρμόδιο Υπουργό.
Νομίζω ότι όχι μόνο υποτιμάμε το ίδιο το νομοσχέδιο, αλλά και τη δυνατότητα του Κοινοβουλίου και των κομμάτων να ανταποκριθούν στις ανάγκες υποστήριξης των απόψεών τους.
Θα προσπαθήσω να μη χάσω άλλο χρόνο σε σχέση με αυτό, αν και θεωρώ εξαιρετικά καίριας σημασίας αυτή την παρατήρηση.
Το Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος, που ιδρύει αυτό το σχέδιο νόμου, είναι ένα αίτημα πολλών ετών, για το οποίο κι εμείς είχαμε συνηγορήσει.
Δηλαδή, ότι το Λιμενικό Σώμα πρέπει να συγκροτηθεί με έναν τρόπο αυτόνομο και σε όλη του την ιεραρχική δομή να έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί ως ένα ενιαίο Σώμα, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που εμείς κάθε άλλο παρά τις θέλαμε στρατιωτικού χαρακτήρα.
Είναι μια τομή που επιχειρεί το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μ’ αυτό το σχέδιο νόμου.
Όλες οι επικλήσεις ότι και το προηγούμενο νομικό καθεστώς από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου προόριζαν το Λιμενικό Σώμα, ως ένα σώμα στρατιωτικοποιημένο δεν ευσταθούν.
Όντως, υπάρχει μια ερμαφρόδιτη κατάσταση επί σειρά δεκαετιών, γιατί ιστορικά το Σώμα αυτό προήρθε από το Πολεμικό Ναυτικό.
Και ως εκ τούτου διατήρησε κάποια στοιχεία και κάποια χαρακτηριστικά και ορισμένες διατάξεις μεταφέρθηκαν σχεδόν αυτούσιες, αλλά ποτέ δεν λειτούργησε έτσι.
Ήταν ένα Σώμα για τη ναυτιλία και για την ακτοπλοΐα και για την αστυνόμευση λιμένων και για τις διάφορες επιχειρησιακές δραστηριότητες εν συνεχεία, τις έρευνες διάσωσης.
Έστω και αν -επαναλαμβάνω- είχαν παραμείνει ιστορικά κάποιες διατάξεις, καθόλου δεν ήταν ένα στρατιωτικοποιημένο σώμα.
Εδώ γίνεται τομή.
Εντάσσεται το νέο Σώμα σ’ ένα σχεδιασμό που νομίζω ότι θα του δώσει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που είχε μέχρι τώρα και που αργά ή γρήγορα θα ενταχθεί, όπως αναφέρεται και στις διάφορες αρμοδιότητές του και στις αποστολές που αναλαμβάνει, σε γενικότερους υπερεθνικούς, στρατιωτικού χαρακτήρα, σχεδιασμούς και του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι διεθνείς αποστολές δεν είναι μόνο μια τέτοια πτυχή που ρητά αναφέρονται.
Είναι κυρίως η δομή του σύγχρονου, ευέλικτου στρατού που θέλει το ΝΑΤΟ και που σ’ αυτόν προσαρμόστηκε πρόσφατα με ένα νόμο πλαίσιο ο Ελληνικός στρατός, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Υπάρχουν σαφή δείγματα και στο σχέδιο νόμου αυτό, όχι ολοκληρωμένα -οφείλω να το πω- αλλά ανοίγουν το δρόμο για την ένταξη και του Λιμενικού Σώματος σ’ αυτόν τον υπερεθνικό σχεδιασμό νατοποίησης και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, για την ένταξη στο γενικότερο σχεδιασμό του ευρωπαϊκού αμυντικού δόγματος που πολλοί συνταιριάζουν και πολλοί από κοινού βαδίζουν.
Αυτή μας η κριτική, η οποία δεν έχει καμία σχέση με το αίτημα στο οποίο είχαμε συμφωνήσει και εμείς για την ίδρυση του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος, μας κάνει να είμαστε αντίθετοι επί της αρχής και να θέτουμε ζητήματα σοβαρής κριτικής, γιατί πραγματικά μια νέα περίοδος αρχίζει για το Λιμενικό Σώμα που το μέλλον του υπάρχει στις διάφορες διατάξεις, αλλά θα φανεί τα επόμενα χρόνια με μεγαλύτερη ενάργεια.
Η σύνδεση του τώρα με το ΥΘΥΝΑΛ και η περίφημη πολιτικοποίηση του πρώην Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία, επίσης, ήμασταν σύμφωνοι και λέγαμε πάντα ότι υπάρχει μια ιστορική διαδρομή, η οποία δεν μπορεί να διαταραχθεί δια της βίας, η μετάβαση σε ένα πολιτικό Υπουργείο παραγωγικό για τη ναυτιλία είναι εκ των πραγμάτων μια διαδικασία.
Εδώ είχαμε μια σειρά από απίστευτες παλινωδίες της Κυβέρνησης, από απόλυτη έλλειψη σχεδιασμού, από ανακολουθίες, οι οποίες συνεχίζονται και σήμερα, οι οποίες έχουν αποβεί μέχρι στιγμής -αλλά και στο ορατό μέλλον αυτό προδιαγράφεται- και εις βάρος του Λιμενικού Σώματος και εις βάρος του πολιτικού, πλέον, Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Και είχαμε πει μέσα σε αυτόν τον προβληματισμό και την προσέγγιση ότι όντως υπάρχουν υπηρεσίες του πρώην Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας στελεχωμένες από στελέχη του Λιμενικού Σώματος υπεράξια, με κατάρτιση, με γνώση, με εμπειρία, με υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας, το οποίο δεν μπορεί να πάει χαμένο.
Αντίθετα, πρέπει να αξιοποιηθεί.
Εδώ τι έχουμε;
Έγινε μία τέτοια κίνηση.
Γίνεται και σε αυτό το νομοσχέδιο.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, όμως.
Η σχετική παράγραφος ενός άρθρου που περιγράφει ποιες υπηρεσίες, ποιες δραστηριότητες θα παραμείνουν στην ΥΘΥΝΑΛ, αλλά θα στελεχώνονται από στελέχη του Λιμενικού Σώματος, δεν ήρθε στο βασικό κορμό του νομοσχεδίου.
Ήρθε ως τροπολογία στη συζήτηση στην Επιτροπή.
Κάποιοι λόγοι προφανώς θα υπάρχουν, αλλά είναι πολύ χαρακτηριστικό.
Όταν δεν είναι έτοιμα τα αρμόδια Υπουργεία ούτε καν να οργανώσουν αυτό το πρώτου επιπέδου σχέδιο γι’ αυτή την αλλαγή,
γιατί καταθέτουν το νομοσχέδιο;
Γιατί αυτή η βιασύνη;
Και έρχεται τώρα αυτή η περιγραφή να μείνει μόνο στο επίπεδο των υπηρεσιών, χωρίς οργανόγραμμα του ΥΘΥΝΑΛ, χωρίς να ξέρει κανείς αυτή τη στιγμή –και νομίζω ότι όχι μόνο δεν ξέρουμε εμείς, αλλά φοβάμαι ότι δεν ξέρει κανείς- πόσα στελέχη του Λιμενικού Σώματος θα χρειαστούν για να στελεχώσουν αυτές τις νέες υπηρεσίες, ποιων ειδικοτήτων, ποιων βαθμίδων.
Αυτούσιες οι υπηρεσίες όπως ήταν μέχρι τώρα;
Μα, όλα αυτά έχουν μία ρευστότητα.
Ότι ήταν πριν ένα μήνα, δεν ισχύει και μετά από δύο μήνες.
Κάποιοι μετατίθενται, κάποιοι προάγονται, κάποιοι συνταξιοδοτούνται.
Όλα αυτά δεν μπορεί να πάνε ως πακέτο, που θα μεταφερθεί από την προηγούμενη κατάσταση στην τωρινή.
Είναι, λοιπόν, ολοφάνερο ότι όλος αυτός ο σχεδιασμός που αποτυπώνεται στο προς ψήφιση σχέδιο νόμου, δεν υπακούει ούτε στην αναβάθμιση του Λιμενικού Σώματος, ούτε στην αναβάθμιση του ΥΘΥΝΑΛ.
Στοχεύει, επιθυμεί, διεκδικεί αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν έχει τις προϋποθέσεις. Δεν αρκούν οι προθέσεις.
Απαιτούνται και οι προϋποθέσεις.
Από αυτή την άποψη, όντως πάρα πολλές κριτικές, ανεξαρτήτως εάν συμφωνούμε στη στόχευσή τους και στον πυρήνα τους, είναι βάσιμες.
Προχωρώ, κύριε Πρόεδρε, εκτός από αυτή τη γενική τοποθέτηση και θα πω ότι ταυτόχρονα μένουν άλυτα πάρα πολλά ζητήματα σε αυτήν ειδικά την κρίσιμη τομή που επιχειρείται, που έχουν να κάνουν με τη στήριξη των στελεχών του Λιμενικού Σώματος και την αυτοπεποίθησή τους.
Τι εννοώ; Για παράδειγμα, ζητήματα οικονομικά. Δεν είναι δυνατόν να διατηρείται ακόμα σε εκκρεμότητα η αδυναμία να εξοφληθούν τα οδοιπορικά ή τα φάρμακα που έχουν τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος αγοράσει για τις οικογένειές τους. Τα έχουν πληρώσει και δεν τα έχουν πάρει πίσω. Πρόκειται για ένα ποσό που φθάνει τα 5 εκατομμύρια ευρώ.
Πώς μπορείς να εμπνεύσεις για νέα καθήκοντα, για νέους ρόλους, για όλα αυτά τα πράγματα, όταν όχι δεν στηρίζεις εργασιακά και με αμοιβές και με όλα αυτά εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα και σε ευαίσθητους τομείς, αλλά χρήματα που έχουν καταβάλλει οι ίδιοι από το δικό τους οικογενειακό προϋπολογισμό δεν τους τα αποδίδεις, όπως κατά νόμο έχεις υποχρέωση; Επίσης, η επισκευαστική βάση εξακολουθεί να είναι υποστελεχωμένη και με διαρκή μείωση του δυναμικού της.
Λέω μόνο ενδεικτικά ορισμένα πράγματα πασίγνωστα, τα οποία δεν μπορεί να μείνουν έξω από τη συζήτηση, εάν πράγματι είναι μία νέα αρχή.
Μία νέα αρχή προϋποθέτει και τη σοβαρότητα –αναφέρθηκα σε αυτήν πριν- και την επίγνωση των βημάτων που χρειάζονται για να γίνει το κάθε τι, αλλά και την κάλυψη τέτοιου είδους παραμέτρων σαν αυτές στις οποίες αναφέρθηκα μόλις πριν.
Μετά έρχεται ένα άρθρο, το άρθρο 14.
Αναγκαστικά δεν θα κάνω αναφορά σε όλα τα άρθρα. Είναι αδύνατο, κύριε Πρόεδρε. Θα μιλήσω μετά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω. Δώστε μου δύο λεπτά, αν έχετε την καλοσύνη.
Οι εξουσιοδοτικές διατάξεις, είναι ένα άρθρο εξαιρετικά προβληματικό. Αναθέτει στη διαδικασία της έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Δρίτσα, συγχωρέστε με ένα λεπτό. Σας θυμίζω ότι μετά δεν έχουμε συζήτηση επί των άρθρων κτλ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Μπορώ να έχω δευτερολογία;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Αν θέλετε απλώς, εκμεταλλευτείτε αυτό το δίλεπτο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Έχει πάρα πολλές ρυθμίσεις που ανατίθενται κατ’ εξουσιοδότηση στον Υπουργό να τις κάνει, ακόμα και μετατροπή των ίδιων των ρυθμίσεων που προβλέπει αυτός ο νόμος. Ε, δεν γίνεται. Αυτό δεν μπορεί να είναι δημοκρατικό και νομικά έγκυρο. Δεν ξέρουμε τι ψηφίζουμε.
Τέλος, για το άρθρο 20, θα ήθελα να πω ότι παρά τις βελτιώσεις ή τις εξηγήσεις που δόθηκαν ιδιαίτερα με τα ζητήματα της ελληνομάθειας παραμένουν ανοιχτά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον κίνδυνο να πληγούν θέσεις εργασίας και εργασιακά δικαιώματα Ελλήνων ναυτικών, κυρίως κατωτέρων πληρωμάτων. Θέλω να πω ακόμα ότι υπάρχουν θετικές διατάξεις στο άρθρο 16 και ιδιαίτερα οι παράγραφοι 6, 7, 8 και 9, στα άρθρα 17, 18, 19 και 21, στο άρθρο 23 και ιδιαίτερα οι παράγραφοι 11 και 12.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με μία αναφορά που είχα κάνει και στην Επιτροπή -δεν θα επεκταθώ τώρα, θα μιλήσω μετά γι’ αυτή- για το ζήτημα της δικαίωσης των τεχνικών αξιωματικών. Θα μιλήσω αναλυτικότερα μετά. Χρειάζεται, όμως, το ζήτημα των τεχνικών αξιωματικών – έχω καταθέσει σχετική τροπολογία, την 332 με ειδικό αριθμό 11- να μπει σε μια διαδικασία επίλυσης. Είναι ώριμο, είναι δίκαιο, είναι πράξη εξίσωσης, ισότητας δικαιωμάτων και είναι επ’ ωφελεία του Σώματος όπως εξήγησα και στην Επιτροπή. Αναλυτικότερα θα αναφερθώ όταν πάρω το λόγο ξανά.
Για όλους αυτούς τους λόγους δεν μπορούμε να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Επί των άρθρων θα τοποθετηθώ ιδιαίτερα.
Ευχαριστώ πολύ.
