«Χάθηκαν από το κύµα - φονιά»
Μιλάει στα «ΝΕΑ» ο κύπριος υποπλοίαρχος για τον χαµό των δύο ελλήνων ναυτικών
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΗΣ
Τα σηµάδια της τραγωδίας που έζησε είναι ακόµα αποτυπωµένα και στο σώµα του. Ενάµιση µήνα µετά τον χαµό των δύο ελλήνων ναυτικών του ελληνόκτητου δεξαµενόπλοιου «Aegean Angel» στον Ατλαντικό, ο 34χρονος κύπριος υποπλοίαρχος Αντώνης Ιωάννου µετράει ακόµη σπασµένα πλευρά. Εµφανίζει και µετατόπιση δίσκου στη σπονδυλική στήλη, φέρει εκτεταµένα τραύµατα στο πρόσωπο. Αυτός ωστόσο γλίτωσε.
Ο 47χρονος πλοίαρχος ∆ηµήτρης Μποζώνης και ο 33χρονος Α’ µηχανικός Θανάσης Παπαγεωργίου δεν είχαν την ίδια τύχη. Ενα και µόνο,αλλά πρωτοφανές σε µανία, «χαστούκι» της θάλασσας πάνω στο πρωραίο κατάστρωµα έφερε το διπλό κακό. «∆εν ήταν κύµα - θηρίο, σαν κι αυτά που βλέπει κανείς στις ταινίες. ∆εν µιλάµε και για τσουνάµι, που έρχεται και σε χτυπά κατάφατσα.
Είχε φυσιολογικό για την περιοχή ύψος, αλλά τεράστια υπόγεια δύναµη κι εκτόξευση προς τα πάνω!», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ιωάννου, που µετρά έντεκα χρόνια ταξιδιών σε όλες τις θάλασσες του κόσµου.
Σε στάδιο αποθεραπείας, βρίσκεται σήµερα στην Πάφο. Ανακαλεί εύκολα στη µνήµη του όσα διαδραµατίστηκαν το πρωινό της 30ής ∆εκεµβρίου, 790 ναυτικά µίλια βορειοανατολικά των Βερµούδων:
«Ο καπετάνιος, εγώ κι ο Α’ µηχανικός ήµασταν στο κατάστρωµα για µια επιθεώρηση ρουτίνας στο αξιόπλοο του πλοίου µας. Μετά και τα προηγούµενα δώδεκα µποφόρ, ο καιρός είχε πέσει σε εφταράκι όταν βγήκαµε έξω, τότε που τίποτεδεν προµήνυε τι θα επακολουθούσε. Κι όµως, στα επόµενα λεπτά δεν προλάβαµε ούτε να δούµε, ούτε και να ακούσουµε τη θάλασσα. Για την ακρίβεια, δεν είχαµε την αίσθηση τού τι µας βρήκε, αιφνιδιαστήκαµε. Εγώ σώθηκα, γιατί έτυχε, µόλις µε παρέσυρε το κύµα, να σφηνώσει το χέρι µου κάτω από τη σιδηροκατασκευή της άγκυρας. Αυτή µε συγκράτησε!», περιγράφει.
Ηταν ο πρώτος από το πλήρωµα που λίγο µετά κατάλαβε τι ακριβώς είχε συµβεί. «Αφού κατάφερα µεδυσκολία να απεγκλωβιστώ, σηκώθηκα όρθιος κι άρχισα να φωνάζω. Αναζητούσα τους άλλους δυο συναδέλφους µου, αλλά δεν τους έβλεπα πουθενά. Ωσπου γύρισα προς τα πίσω και τους βρήκα πεσµένους στο κατάστρωµα. Για τον καπετάνιο µας, ωστόσο, ήταν ήδη αργά.
Ο νιόπαντρος Α’ µηχανικός έσβησε στα χέρια µου. Η προθυµία του τού κόστισε τη ζωή: “έρχοµαι κι εγώ µαζί σας καπετάνιε, να βοηθήσω!” είχε πει λίγο πριν βγούµε και οι τρεις µας έξω. Πέντε λεπτά νωρίτερα ή αργότερα αν είχαµε πάει για έλεγχο δεν θα είχε συµβεί το παραµικρό. Λες και είχαµε ραντεβού µε τη συµφορά...», µονολογεί.
Εκτοτε δοξάζει τον Θεό που ζει. «Μακάρι, σκέφτοµαι, να τα είχαν καταφέρει και οι άλλοι δυο συνάδελφοί µου, χάσαµε αξιόλογους σε ανθρωπιά και γνώσεις ναυτικούς. Οπως και να ’χει, το πολύ σε δώδεκα µήνες τα σωµατικά αυτά τραύµατά µου θα επουλωθούν. Από δω και πέρα σκέφτοµαι µόνο το πρώτο παιδί που θα φέρει αρχές Απριλίου στον κόσµο η γυναίκα µου.
Γονάτισε κι αυτή και η οικογένειά µου µε όσα πέρασα. ∆εν ήταν και λίγα όσα άκουγαν, µέχρι να τους πάρω τηλέφωνο να τους καθησυχάσω», αφηγείται.
ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΠΡΙΝ 9 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ - ΦΟΝΙΑΔΕΣ
Τραγική ειρωνεία, αν µη τι άλλο, είναι πλέον οι δηλώσεις του άτυχου πλοιάρχου Δηµήτρη Μποζώνη. Μόλις τον περασµένο Μάρτιο είχε µιλήσει σε ρεπορτάζ στο «Βήµα» µε αφορµή την περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου «Louis Μajesty», που επίσης χτυπήθηκε από κύµατα ανοιχτά της Μασσαλίας, µε τραγικό απολογισµό δύο νεκρούς και έξι τραυµατίες. «Τα κύµατα - φονιάδες δεν είναι πια ένα τόσο σπάνιο φαινόµενο όσο κατά το παρελθόν. Συνήθως τα συναντά κανείς σε γεωγραφικά σηµεία όπου ενώνονται ωκεανοί, όπως είναι η θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Κέιπ Τάουν, όπου συναντώνται τρεις θάλασσες. Πραγµατικά, κανείς δε γνωρίζει µε ακρίβεια τι είναι αυτό που τα δηµιουργεί. Είναι ένα φυσικό φαινόµενο που προκαλεί η ίδια η φύση. Γνωρίζουµε ότι είναι ικανά να προκαλέσουν ακόµη και ναυάγια...», έλεγε ο άτυχος καπετάνιος, ο οποίος έχασε τη ζωή του από τέτοια κύµατα.
ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΝΑΥΤΙΚΟΙ
«Και οι δύο ναυτικοί µας ήταν ικανότατοι, έµπειρος είναι και ο υποπλοίαρχος…», λέει στα «ΝΕΑ» από την πλευρά της πλοιοκτήτριας εταιρείας Arcadia Shipmanagement Co Ltd ο διευθυντής ασφαλείας της Δηµήτρης Ματθαίου. «Από µέρους µας, δεν µένει παρά να παράσχουµε κάθε δυνατή συνδροµή και στις τρεις αυτές οικογένειες – από την πρώτη στιγµή, άλλωστε, στείλαµε στις Βερµούδες και τον πατέρα του κ. Ιωάννου».
