ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!
To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!
Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011
ΛΙΜΑΝΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ !!!
892fm.blogspot.com - αναδημοσίευση
Εικόνες, που σοκάρουν, σε καθημερινή βάση και γεγονότα που ξέφυγαν πια από κάθε δυνατότητα ελέγχου!
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, την οποία αντιμετωπίζουμε τους τελευταίους μήνες, κυρίως στην περιοχή γύρω από το λιμάνι.
Μια πραγματικότητα που, ουσιαστικά, ξεγύμνωσε το ίδιο το Ελληνικό Κράτος, αλλά και αυτήν την περίφημη Ευρωπαϊκή ένωση, αφού τα όργανα τους σήκωσαν τα χέρια, δηλώνοντας πλήρη αδυναμία αντιμετώπισής της.
Σήμερα στην περιοχή μας «διαβιούν,» ειρωνικότερη λέξη δεν μπορώ να βρω, λαθρομετανάστες, προερχόμενοι, κυρίως από χώρες της Ασίας και της Αφρικής, ο αριθμός των οποίων είναι αδύνατον να προσδιοριστεί από τις αρμόδιες Κρατικές Υπηρεσίες.
Πάντως όλες μιλάνε για αριθμό που αγγίζει το χίλια (1.000).
Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι.
Άνθρωποι πεινασμένοι.
Άνθρωποι με τραυματισμένη προσωπικότητα.
Άνθρωποι κατατρεγμένοι.
Άνθρωποι που ξεπέρασαν σε ξεπεσμό κάθε «ΑΘΛΙΟ» , οποιουδήποτε συγγραφέα,
κλασικού ή και σύγχρονου.
Προπαντός όμως άνθρωποι αποφασισμένοι.
Αποφασισμένοι να αγγίξουν το δικό τους όραμα, για μια ζωή καλύτερη από εκείνη που μπορούσαν ή τους έχουν επιβάλει τα καθεστώτα των χωρών τους. Αποφασισμένοι να ξεφύγουν από εσωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Ελλάδα και να φθάσουν στη χώρα προορισμού τους, κυρίως μια από τις βόρειες της Ε.Ε.
Άνθρωποι, οπλισμένοι με επιμονή και υπομονή, που όμως ξεπέρασαν ήδη τα ανθρώπινα όρια.
Άνθρωποι, λοιπόν, αποφασισμένοι να θυσιάσουν για το σκοπό αυτό, ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.
Άνθρωποι φορτωμένοι με ΔΥΣΤΥΧΙΑ.
Άνθρωποι ταυτισμένοι απόλυτα με αυτή τη ΔΥΣΤΥΧΙΑ.
Δεν δικαιούται, λοιπόν, κανείς να επιρρίψει την όποια ευθύνη σ’ αυτούς τους ανθρώπους, γιατί θεωρούν χρέος τους να εξασφαλίσουν στους εαυτούς τους και στα παιδιά τους, ανθρώπινη ζωή, έστω και …μειωμένης αξιοπρέπειας.
Την ευθύνη ας την αναζητήσουν σ’ όλους τους μεγάλους της γης, αλλά και στους μικρότερους, που τρέμουν με την ιδέα να …διαφωνήσουν, έστω, μαζί τους.
Αυτοί οι δυστυχείς, δεν εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και τις πατρίδες τους γιατί ένα πρωινό ξύπνησαν άκεφοι και το αποφάσισαν.
Αναγκάστηκαν και οδηγήθηκαν στον ξεριζωμό, γιατί οι μεγάλοι αποφάσισαν, σε συνεργασία με τους μικρότερους, να ενισχύσουν τις πολεμικές τους βιομηχανίες, καταναλώνοντας όπλα σε βάρος κάποιων χωρών και των κατοίκων τους, δηλαδή αυτών των ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ.
Γιατί οι μεγάλοι της γης, με την ανοχή των μικρότερων, αποφάσισαν να επιβάλουν στους κατοίκους κάποιων χωρών την πλήρη φτώχια, την οικονομική εξαθλίωση και την πείνα, ώστε με την ευκολία που έχει διαπιστωθεί, να παρέμβουν και να εκμεταλλευτούν τον δικό τους πλούτο, ιδιαίτερα τα διάφορα κοιτάσματα που κρύβει η γη τους στα σπλάχνα της.
Γιατί οι μεγάλοι, με τη σύμφωνη γνώμη των μικρότερων, έκριναν πως τους συμφέρει ο διαμελισμός αυτών των χωρών, σε μικρά κρατίδια, ώστε να γίνουν απόλυτοι κυρίαρχοί τους.
Πολλά είναι τα «γιατί» και ο καθένας μπορεί να συμπληρώσει τον κατάλογο.
Ενώ, λοιπόν, ουσιαστικά οι μεγάλοι, μαζί με τους μικρότερους της γης, αποφάσισαν αυτόν τον ξεριζωμό αυτών των ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ, στα μέσα του δρόμου τους προς την ευτυχία, τους ορθώνουν εμπόδια.
Πιθανότατα να ικανοποιήσουν τα άγρια ένστικτα που κρύβουν μέσα τους, μ’ αυτόν τον τρόπο.
Έτσι, σήμερα η Ηγουμενίτσα και γενικότερα η Ελλάδα, έχει καταστεί μια μικρή ή μεγάλη αποθήκη, στην οποία, αυτοί που πήραν την απόφαση, έχουν «πετάξει», η εναπόθεση δεν είναι όρος που ταιριάζει απόλυτα, αυτές τις ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ψυχές και όχι υπάρξεις, όπως θα μπορούσε ο καθένας να υποστηρίζει, γιατί ο όρος ύπαρξη προϋποθέτει όρους και ιδιότητες.
Δεν δικαιούται να απορεί κανείς για τα γεγονότα που καθημερινά διαδραματίζονται σ’ αυτήν την αποθήκη και για τις εικόνες που παρουσιάζονται και τα παρακολουθούν οι κάτοικοι που ζουν σ΄ αυτήν.
Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ λαθρομεταναστών.
Αιτίες πολέμου:
Ο έλεγχος των πάσης φύσεως δραστηριοτήτων, που αναπτύσσονται σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Έλεγχος στην εξεύρεση τροφής.
Έλεγχος στην αναζήτηση χώρων διαμονής.
Έλεγχος στις επαφές με κατοίκους της περιοχής που μοιράζουν όση «ανθρωπιά» διαθέτουν.
Έλεγχος στα μέσα και τη σειρά διαφυγής προς τις Ευρωπαϊκές Χώρες.
Έλεγχος εμπορίας κυρίως ναρκωτικών.
Ο κατάλογος είναι ανοιχτός.
Αυτός ο εμφύλιος πόλεμος γίνεται καθημερινά στους δρόμους γύρω από το λιμάνι, μπροστά στα γραφεία, τις αυλές των σπιτιών, στους σχολικούς, προαύλιους χώρους.
Ας μην απορούν, λοιπόν, κάποιοι για τον φόβο που έχει καταλάβει τους κατοίκους της περιοχής και τις όποιες αντιδράσεις που προκαλεί.
Ακόμη και τις ακραίες.
Ας μην απορούν ακόμη, για τις επεμβάσεις του Λιμενικών και Αστυνομικών Οργάνων, που έχουν χρέος να προστατέψουν, τόσο τις ζωές και τις περιουσίες των κατοίκων της περιοχής, όσο και τις ζωές των ίδιων των εμπλεκόμενων μερών, αφού ο εμφύλιος αυτός πόλεμος γίνεται με τσεκούρια, σκεπάρνια, πέτρες, σίδερα, μαχαίρια και άλλα μέσα, που εύκολα μετατρέπονται σε φονικά όπλα.
Είναι γεγονός πως η κατάσταση αυτή απαιτεί επίσημη και υπεύθυνη, για να είναι και αποτελεσματική, διαχείριση, όχι από τις Τοπικές Αρχές και τους κατοίκους της περιοχής, αλλά από το Ελληνικό Κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν έχει λόγο να διαφωνήσει κανείς με τις «συσκέψεις» των τοπικών Φορέων και Αρχών, αλλά ήδη ο λαός τις θεωρεί από άκαιρες, άκυρες, χωρίς λόγο, αφού δεν παίρνονται αποφάσεις, έως βαρετές.
Ούτε και με τις κραυγές κάποιων, κυρίως και κατοίκων της περιοχής, αλλά και των Αστυνομικών και Λιμενικών Οργάνων, οι οικογένειες των οποίων τρέμουν και δικαιολογημένα, για την ίδια τους τη ζωή.
Όμως, επειδή πια τα πράγματα έχουν φτάσει στα όρια της ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης, απαιτείται λήψη άμεσων και δραστικών αποφάσεων.
Τώρα, γιατί αύριο θα είναι αργά.
Βαγγέλης Αναστασίου
Πηγή: ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ 89,2