Σήμερα χρειάστηκα να πάρω φάρμακα για τα παιδιά μου που έχουν ίωση του αναπνευστικού. Βασιζόμενος στις μηνιαίες κρατήσεις που μου γίνονται κάθε μήνα πήγα όλο καμάρι στο φαρμακείο και έδωσα με στόμφο τα βιβλιάρια στον φαρμακοποιό.
Το συνολικό πόσο αυτών έφτασε τα 200 ευρώ .Δυστυχώς εκεί έμαθα ότι τα φαρμακεία του Πειραιά έκοψαν την συμμετοχή για τους λιμενικούς σήμερα μετά από απόφαση του συλλόγου τους ,ενώ αυτά της Αθήνας προ πολλού.
Το ΝΝΑ δεν έχει ούτε τα μισά φάρμακα καθώς οι φαρμακοβιομήχανοι δεν δίνουν πλέον και όλοι εμείς ΄΄αγωνιούμε ΄΄ για την επιμήκυνση, τα κομματικά ταμεία, την φοροκάρτα και τα κέρατα μας τα τράγια, που έλεγε και η γιαγιά μου.
Οι ΄΄παρακατιανοί΄΄ Αλβανοί για δεύτερη φορά την τελευταία δεκαετία ξεσηκώνονται ενώ οι Τυνήσιοι οι ΄΄Αφρικανοί΄΄ έκαναν το χρέος τους.
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΙ;
