Μιλάω σε νεκρό χρόνο δημοσιογραφικά και λίγο πριν βρεθούμε στους δρόμους όλοι μαζί. Εργαζόμενοι σε στεριά και θάλασσα για να διεκδικήσουμε τη ζωή μας. Να πούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!Το απόγευμα πέρασα από ένα τμήμα του καναλιού που εργάζομαι και μίλησα με εργαζόμενους που δεν υπάγονται ούτε στην ΕΣΗΕΑ, ούτε στην ΕΤΙΤΑ, ούτε καμιά συνδικαλιστική οργάνωση έχει ενδιαφερθεί γι' αυτούς. Με ρώτησαν που θα πάμε, που θα βρεθούμε στη συγκέντρωση.
Η ΕΣΗΕΑ βλέπετε δεν έχει ανακοινώσει ούτε το σημείο της προσυγκέντρωσης για τους δημοσιογράφους (τι να φοβούνται άραγε οι συνδικάλες...αυγά, ντομάτες, καφέδες, μπουκάλια νερού όπως την προηγούμενη φορά;). Το μπλοκ των εργαζόμενων δημοσιογράφων είναι άγνωστο που θα συγκροτηθεί. Αν θα είμαστε...σκορποχώρι ή αν θα αναγκαστούμε να μας "καπελώσουν" διάφοροι που ενδιαφέρονται για τα κοινά, αλλά μόνο ...στα λόγια μέχρι σήμερα...
Δεν είπα στους εργαζόμενους σε ποιο μπλοκ να πάνε. Ούτε γω ξέρω που θα πάω.
Όμως έδωσα νοερά ραντεβού μαζί τους, στο πλήθος. Τους είπα πως η φωνή τους θα γίνει μια με όλους τους άλλους διαδηλωτές και θα τους ακούσω. Θα δω μια δυνατή γροθιά και θα τους ακούσω που θα φωνάζουμε όλοι μαζί ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Σ.Σ. ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ), ΚΑΜΙΑ ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΝΤ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΞΗΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΙΘΑΣΕΥΣΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ.
ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ. ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ. ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΑΧΗ. ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΧΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ, ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΝ "ΟΧΙ" Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΑΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ.
Θα σας δω στους δρόμους. Ας φωνάξουμε και αν δεν μας ακούσουν, δεν με νοιάζει. ΕΓΩ ΘΑ ΕΧΩ ΚΑΘΑΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΑ. Και κάποτε θα δικαιωθούμε και αυτοί που κυβερνούν τώρα θα σωπάσουν, όπως ο Σημίτης και ο Καραμανλής. Και ας μην έχουν το θάρρος να πάρουν το πρώτο καράβι ή αεροπλάνο και να φύγουν μακριά με σκυμμένο το κεφάλι, όπως αυτοεξορίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής λίγα χρόνια πριν έρθει η Χούντα...
Βασίλης Τζήμτσος
