Το άρθρο, που ακολουθεί έχει την ιστορία του.
ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ PEIRATIKO,
ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΑΛ.Σ, ΚΑΘΩΣ, ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥ,
Ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΙΤΑΚΗΣ, τον οποίο εκτιμώ, όπως και τον κ. Γ. ΜΑΝΩΛΟΥΔΗ.
Σκέφθηκαν να βάλουν στο περιοδικό τους, άρθρα ναυτιλιακών συντακτών κι αυτό έμοιαζε πρωτοπορία.
Τους έστειλα εγώ κι ετοιμάζουν άρθρα και άλλοι συνάδελφοί μου.
Μου ζήτησαν σήμερα συγνώμη, εξηγώντας μου, πως, δεν συμφώνησαν όλοι και κρίθηκε, πως είναι νωρίς, για να δημοσιεύονται στο περιοδικό τους και άλλες γνώμες και μάλιστα δημοσιογράφων
ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ, ΠΑΡΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑ, ΠΩΣ,
Σκέφθηκαν να βάλουν στο περιοδικό τους, άρθρα ναυτιλιακών συντακτών κι αυτό έμοιαζε πρωτοπορία.
Τους έστειλα εγώ κι ετοιμάζουν άρθρα και άλλοι συνάδελφοί μου.
Μου ζήτησαν σήμερα συγνώμη, εξηγώντας μου, πως, δεν συμφώνησαν όλοι και κρίθηκε, πως είναι νωρίς, για να δημοσιεύονται στο περιοδικό τους και άλλες γνώμες και μάλιστα δημοσιογράφων
ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ, ΠΑΡΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑ, ΠΩΣ,
οι συγκερκριμένοι συνδικαλιστές..... ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ.
ΑΣ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΤΟΥΣ
ΑΣ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ....
ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΦΙΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ....
Αλλωστε τους έγραψα το άρθρο, γιατι τους ξεχωρίζω ...
Καθαρές κουβέντες.
καλημέρα...
ΚΑΙ φιλικά ...
ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΦΙΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ....
Αλλωστε τους έγραψα το άρθρο, γιατι τους ξεχωρίζω ...
Καθαρές κουβέντες.
καλημέρα...
ΚΑΙ φιλικά ...
ποπη χρ.
--------------------------------------------
ΠΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.
Υπόψη κ. Δημήτρη Σαιτάκη
Άρθρο για το περιοδικό σας
«Το Λιμενικό Σώμα έχει ψυχή και πονάει . Ως πότε ;;;»
Μερικές φορές, όσα και να γράψεις για ένα θέμα τόσο σημαντικό, που αφορά την εργασία και την ζωή χιλιάδων εργαζομένων,
μοιάζουν λίγα και μικρά!
Επέστρεψα, πριν λίγες μέρες στον Πειραιά από την περιφέρεια, όπου και επισκέφθηκα κάποια λιμεναρχεία και λιμενοσταθμαρχεία και γνώρισα από κοντά τους λιμενικούς , μίλησα μαζί τους και ανταλλάξαμε απόψεις .
Κοιτάζοντας στα μάτια τον άνθρωπο, για τον οποίο γράφεις, όχι με αυστηρά επαγγελματικά κριτήρια, αλλά, με φιλική διάθεση, καταλαβαίνεις, πως, το πρόβλημα είναι πράγματι, πολύ μεγαλύτερο και σοβαρότερο, από όσο πίστευες.
Και έρχεται στο μυαλό σου αναγκαστικά η αδιαφορία όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και των ένστόλων της φυσικής ηγεσίας και θυμώνεις.
Γιατί, οι κύριοι αυτοί κλεισμένοι στα χρυσά κλουβιά τους, παραμυθιασμένοι με τα γαλόνια και την δόξα, υποψιασμένοι και παίζοντας, ίσως «παιχνίδια» στις πλάτες εργαζομένων, δεν έχουν πατήσει το πόδι τους ποτέ , στα λιμεναρχεία, στην περιφέρεια .
Και όταν μεταβαίνουν σε κάποια υπηρεσία για άλλους λόγους δεν καταδέχονται να ρίξουν το βλέμμα τους στο προσωπικό , γιατί θαρρούν, πως είναι κάποιοι…
Ποιοι ;;;;
Όταν είσαι ψηλά και δεν κοιτάς με ανθρωπιά να κάνεις καλύτερη την ζωή, αυτών, που διοικείς,
θα φύγεις, παίρνοντας στο….δισάκι σου πολλές μούντζες και μια φράση, που θα σε κυνηγάει πάντα : «ανύπαρκτοι, αδιάφοροι, απάνθρωποι, χαραμοφάηδες» .
Aς προσπεράσουμε ηθελημένα την κοινή διαπίστωση, πως και στο Λ. Σ πολλοί μπαίνουν με βύσμα.
Δεν είναι κακό να επιθυμεί ένας νέος άνθρωπος να εξασφαλίσει ένα μισθό και μακάρι να το κατάφερναν αυτό, όσο γίνεται περισσότεροι νέοι.
Δεν θα σταθώ επίσης, ούτε σε αυτούς τους νέους, που δεν εκτιμούν το γεγονός, πως, σε τόσο δύσκολες εποχές, έχουν ένα μεροκάματο.
Θα προχωρήσω σε εκείνους, που χρόνια σκληρά και δύσκολα αγαπούν το Λ.Σ , που δεν τους αγάπησε ποτέ και προσφέρουν κοινωνικό έργο η υπερασπίζονται την πατρίδα, γιατί έτσι νοιώθουν.
Τα τελευταία 6 χρόνια, το Σώμα αυτό κάνει βήματα τροχάδην προς τα πίσω , με επιλογή των πολιτικών του ηγεσιών και ανοχή των στρατιωτικών , λόγω προσωπικού συμφέροντος .
Επικράτησαν παρέες ύποπτες, συμμορίες περίεργες και είδαμε χρόνια στην ίδια θέση στελέχη , που είναι στην …αυλή του αρχηγού.
Θα αποφύγω να μιλήσω και για ορισμένα λαμόγια, καθώς, θέλω να πιστεύω, πως είναι ελάχιστα κι αν οι ηγέτες οι φυσικοί είχαν κότσια η δεν είχαν δεσμεύσεις θα τα είχαν καθαρίσει σε μια μέρα !!!
Όμως, θα πω κατηγορηματικά, πως η επιλογή της στρατιωτικής ηγεσίας να επιστρέφουν κάθε χρόνο αδιάθετα κονδύλια στον προϋπολογισμό και να μην επισκευάζονται τα σκάφη, τα αυτοκίνητα, οι μοτοσικλέτες, τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα, μου έχει δημιουργήσει σοβαρότατες υπόνοιες για κάλυψη κυκλωμάτων διακίνησης ναρκωτικών και όπλων, για κουκούλωμα δουλεμπορικών κυκλωμάτων, για συγκάλυψη της παράνομης αλιείας και το κυριότερο
για ευθύνες, που αγγίζουν τα όρια της εθνικής προδοσίας, όταν απέναντί σου έχεις την Τουρκία με τις διεκδικήσεις της !!!
Δεν είναι δυνατόν να είναι καθηλωμένο το 50-60% των σκαφών, να ζητιανεύουν οι λιμενικοί, εδώ κι εκεί για χαρτί, μελάνια, καύσιμα κι ανταλλακτικά, να παίρνει το Λ.Σ χορηγίες από εφοπλιστές και επιχειρηματίες, που θα κληθεί αργότερα να ελέγξει και να ακούς από τον αρχηγό την καραμέλα, πως είχε δεμένα τα χέρια από τον εκάστοτε υπουργό.
Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει χαρτί στα βιβλιάρια για τα φάρμακα του παιδιού του λιμενικού η να σου έχουν κόψει φάρμακα κι εξετάσεις περίπου ένα χρόνο, φαρμακοποιοί και γιατροί και η ηγεσία να ζει στην σφαίρα της ίντριγκας, των διαδρομιστών, των συσκέψεων για το πώς θα τακτοποιήσει τα δικά της παιδιά και πως θα υπηρετήσει καλύτερα τον εφοπλιστικό κόσμο, για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους….
Ούτε μπορεί ο κάθε κύριος Πεταλωτής και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , λες και γεννήθηκαν χτες να ρίχνουν λάσπη αδιακρίτως σε όλα τα στελέχη του Λ.Σ και να μην μας λένε για δικούς τους υπουργούς, που δημιούργησαν μονοπώλια, που έφθασαν τα καταστροφικά τους αποτελέσματα στον άδικο θάνατο 80 ανθρώπων και ενός υπολιμενάρχη με ψυχή βαθιά !
Ας κοιτάξουμε μια φορά με θάρρος πίσω από την κουρτίνα και κάτω από το χαλί.
Το αιώνιο σλόγκαν του Λ. Σ να τα κουκουλώσουμε , να μην τα μάθει κανείς, δεν βαριέσαι αδερφέ και ατιμωρησία στους δικούς τους και κυνήγι στον απλό λιμενικό, που δεν έχει βύσμα.
Οι λιμενικοί έχουν φθάσει στο τέρμα.
Δεν αντέχουν άλλο.
Οι περήφανοι και άξιοι αξιωματικοί, οι εργατικοί και φιλότιμοι εργαζόμενοι του προσωπικού,
οι άνθρωποι , που πίστεψαν πως θα επιβιώσουν με δουλειά, ήθος και εντιμότητα.
Όσοι δε απορροφήθηκαν από το σύστημα , δεν συμβιβάστηκαν και δεν προσχώρησαν στις ομάδες του , για να μην τους λιώσουν οι άλλοι
Τους τσαλαπατούν , αυτή είναι η μία και μοναδική αλήθεια.
Αλλά, όταν τους βλέπεις να δίνουν τα πάντα στο λιμάνι, τότε σκέφτεσαι όπως ίσως σταματήσει η κατηφόρα, ξεριζώσει κάποιος τα αγκάθια και τα πετάξει στα σκουπίδια και λυτρώσει το Σώμα.
Το Λιμενικό είναι το προσωπικό του.
--------------------------------------------
ΠΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.
Υπόψη κ. Δημήτρη Σαιτάκη
Άρθρο για το περιοδικό σας
«Το Λιμενικό Σώμα έχει ψυχή και πονάει . Ως πότε ;;;»
Μερικές φορές, όσα και να γράψεις για ένα θέμα τόσο σημαντικό, που αφορά την εργασία και την ζωή χιλιάδων εργαζομένων,
μοιάζουν λίγα και μικρά!
Επέστρεψα, πριν λίγες μέρες στον Πειραιά από την περιφέρεια, όπου και επισκέφθηκα κάποια λιμεναρχεία και λιμενοσταθμαρχεία και γνώρισα από κοντά τους λιμενικούς , μίλησα μαζί τους και ανταλλάξαμε απόψεις .
Κοιτάζοντας στα μάτια τον άνθρωπο, για τον οποίο γράφεις, όχι με αυστηρά επαγγελματικά κριτήρια, αλλά, με φιλική διάθεση, καταλαβαίνεις, πως, το πρόβλημα είναι πράγματι, πολύ μεγαλύτερο και σοβαρότερο, από όσο πίστευες.
Και έρχεται στο μυαλό σου αναγκαστικά η αδιαφορία όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και των ένστόλων της φυσικής ηγεσίας και θυμώνεις.
Γιατί, οι κύριοι αυτοί κλεισμένοι στα χρυσά κλουβιά τους, παραμυθιασμένοι με τα γαλόνια και την δόξα, υποψιασμένοι και παίζοντας, ίσως «παιχνίδια» στις πλάτες εργαζομένων, δεν έχουν πατήσει το πόδι τους ποτέ , στα λιμεναρχεία, στην περιφέρεια .
Και όταν μεταβαίνουν σε κάποια υπηρεσία για άλλους λόγους δεν καταδέχονται να ρίξουν το βλέμμα τους στο προσωπικό , γιατί θαρρούν, πως είναι κάποιοι…
Ποιοι ;;;;
Όταν είσαι ψηλά και δεν κοιτάς με ανθρωπιά να κάνεις καλύτερη την ζωή, αυτών, που διοικείς,
θα φύγεις, παίρνοντας στο….δισάκι σου πολλές μούντζες και μια φράση, που θα σε κυνηγάει πάντα : «ανύπαρκτοι, αδιάφοροι, απάνθρωποι, χαραμοφάηδες» .
Aς προσπεράσουμε ηθελημένα την κοινή διαπίστωση, πως και στο Λ. Σ πολλοί μπαίνουν με βύσμα.
Δεν είναι κακό να επιθυμεί ένας νέος άνθρωπος να εξασφαλίσει ένα μισθό και μακάρι να το κατάφερναν αυτό, όσο γίνεται περισσότεροι νέοι.
Δεν θα σταθώ επίσης, ούτε σε αυτούς τους νέους, που δεν εκτιμούν το γεγονός, πως, σε τόσο δύσκολες εποχές, έχουν ένα μεροκάματο.
Θα προχωρήσω σε εκείνους, που χρόνια σκληρά και δύσκολα αγαπούν το Λ.Σ , που δεν τους αγάπησε ποτέ και προσφέρουν κοινωνικό έργο η υπερασπίζονται την πατρίδα, γιατί έτσι νοιώθουν.
Τα τελευταία 6 χρόνια, το Σώμα αυτό κάνει βήματα τροχάδην προς τα πίσω , με επιλογή των πολιτικών του ηγεσιών και ανοχή των στρατιωτικών , λόγω προσωπικού συμφέροντος .
Επικράτησαν παρέες ύποπτες, συμμορίες περίεργες και είδαμε χρόνια στην ίδια θέση στελέχη , που είναι στην …αυλή του αρχηγού.
Θα αποφύγω να μιλήσω και για ορισμένα λαμόγια, καθώς, θέλω να πιστεύω, πως είναι ελάχιστα κι αν οι ηγέτες οι φυσικοί είχαν κότσια η δεν είχαν δεσμεύσεις θα τα είχαν καθαρίσει σε μια μέρα !!!
Όμως, θα πω κατηγορηματικά, πως η επιλογή της στρατιωτικής ηγεσίας να επιστρέφουν κάθε χρόνο αδιάθετα κονδύλια στον προϋπολογισμό και να μην επισκευάζονται τα σκάφη, τα αυτοκίνητα, οι μοτοσικλέτες, τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα, μου έχει δημιουργήσει σοβαρότατες υπόνοιες για κάλυψη κυκλωμάτων διακίνησης ναρκωτικών και όπλων, για κουκούλωμα δουλεμπορικών κυκλωμάτων, για συγκάλυψη της παράνομης αλιείας και το κυριότερο
για ευθύνες, που αγγίζουν τα όρια της εθνικής προδοσίας, όταν απέναντί σου έχεις την Τουρκία με τις διεκδικήσεις της !!!
Δεν είναι δυνατόν να είναι καθηλωμένο το 50-60% των σκαφών, να ζητιανεύουν οι λιμενικοί, εδώ κι εκεί για χαρτί, μελάνια, καύσιμα κι ανταλλακτικά, να παίρνει το Λ.Σ χορηγίες από εφοπλιστές και επιχειρηματίες, που θα κληθεί αργότερα να ελέγξει και να ακούς από τον αρχηγό την καραμέλα, πως είχε δεμένα τα χέρια από τον εκάστοτε υπουργό.
Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει χαρτί στα βιβλιάρια για τα φάρμακα του παιδιού του λιμενικού η να σου έχουν κόψει φάρμακα κι εξετάσεις περίπου ένα χρόνο, φαρμακοποιοί και γιατροί και η ηγεσία να ζει στην σφαίρα της ίντριγκας, των διαδρομιστών, των συσκέψεων για το πώς θα τακτοποιήσει τα δικά της παιδιά και πως θα υπηρετήσει καλύτερα τον εφοπλιστικό κόσμο, για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους….
Ούτε μπορεί ο κάθε κύριος Πεταλωτής και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , λες και γεννήθηκαν χτες να ρίχνουν λάσπη αδιακρίτως σε όλα τα στελέχη του Λ.Σ και να μην μας λένε για δικούς τους υπουργούς, που δημιούργησαν μονοπώλια, που έφθασαν τα καταστροφικά τους αποτελέσματα στον άδικο θάνατο 80 ανθρώπων και ενός υπολιμενάρχη με ψυχή βαθιά !
Ας κοιτάξουμε μια φορά με θάρρος πίσω από την κουρτίνα και κάτω από το χαλί.
Το αιώνιο σλόγκαν του Λ. Σ να τα κουκουλώσουμε , να μην τα μάθει κανείς, δεν βαριέσαι αδερφέ και ατιμωρησία στους δικούς τους και κυνήγι στον απλό λιμενικό, που δεν έχει βύσμα.
Οι λιμενικοί έχουν φθάσει στο τέρμα.
Δεν αντέχουν άλλο.
Οι περήφανοι και άξιοι αξιωματικοί, οι εργατικοί και φιλότιμοι εργαζόμενοι του προσωπικού,
οι άνθρωποι , που πίστεψαν πως θα επιβιώσουν με δουλειά, ήθος και εντιμότητα.
Όσοι δε απορροφήθηκαν από το σύστημα , δεν συμβιβάστηκαν και δεν προσχώρησαν στις ομάδες του , για να μην τους λιώσουν οι άλλοι
Τους τσαλαπατούν , αυτή είναι η μία και μοναδική αλήθεια.
Αλλά, όταν τους βλέπεις να δίνουν τα πάντα στο λιμάνι, τότε σκέφτεσαι όπως ίσως σταματήσει η κατηφόρα, ξεριζώσει κάποιος τα αγκάθια και τα πετάξει στα σκουπίδια και λυτρώσει το Σώμα.
Το Λιμενικό είναι το προσωπικό του.
Και επειδή μιλάμε για έμψυχο υλικό, όσο το πληγώνουν , τόσο θα αντιδρά, θα παλεύει, θα αντιστέκεται
!!!
Αν μας κάνουν κι άλλες περικοπές, πως θα πληρώσουμε δάνεια, νοίκια και φροντιστήρια των παιδιών, μου είπε λυπημένος ένας φίλος λιμενικός στην επαρχία.
Ο ίδιος άνθρωπος, που όλη την νύχτα στο λιμάνι ψάχνει ένα-ένα τα φορτηγά και διακινδυνεύει την ζωή και την σωματική του ακεραιότητα.
Δεν θέλω να αντιμετωπίζω τους λιμενικούς σαν μπάτσους, που θα τους στείλουν στο λιμάνι να σταθούν απέναντι σε απεργούς.
Δεν πιστεύω πως δεν υπάρχουν πολλά και άξια στελέχη, ψηλά και χαμηλά, που δεν έχουν παραδώσει την ψυχή τους στο διάολο !!!
Αντιθέτως είχα την τιμή να γνωρίσω ανθρώπους με μπέσα και φιλότιμο γνήσιο ελληνικό και εκτιμώ πως με λίγη προσπάθεια , με αγώνα και κόπο, αυτοί θα επικρατήσουν, αν….
Αν είναι όλοι ενωμένοι στην ίδια ρότα και συγκρουστούν δυναμικά με λαμόγια, συμμορίες και κατεστημένο .
Όποιοι πάντως απαξιώνουν ένα περήφανο Σώμα σαν το Λιμενικό-αναλογιστείτε, πως οι άνθρωποι αυτοί σώζουν ζωές, τι ακριβότερο και τι σημαντικότερο υπάρχει από αυτό – το κάνουν σίγουρα για τους δικούς τους δόλιους λόγους.
Το θέμα είναι να μην απαξιώνεται το Σώμα από μόνο του.
Και αυτό το καθήκον έχουν όσοι αξιωματικοί η κατώτερο προσωπικό, πιστεύουν στην κοινωνική προσφορά του Σώματος
και απλήρωτοι, κατάκοποι και απογοητευμένοι , συνεχίζουν να το υπηρετούν με περίσσευμα ψυχής.
Πόπη Χριστοδουλίδου, ναυτιλιακή συντάκτρια .
Αν μας κάνουν κι άλλες περικοπές, πως θα πληρώσουμε δάνεια, νοίκια και φροντιστήρια των παιδιών, μου είπε λυπημένος ένας φίλος λιμενικός στην επαρχία.
Ο ίδιος άνθρωπος, που όλη την νύχτα στο λιμάνι ψάχνει ένα-ένα τα φορτηγά και διακινδυνεύει την ζωή και την σωματική του ακεραιότητα.
Δεν θέλω να αντιμετωπίζω τους λιμενικούς σαν μπάτσους, που θα τους στείλουν στο λιμάνι να σταθούν απέναντι σε απεργούς.
Δεν πιστεύω πως δεν υπάρχουν πολλά και άξια στελέχη, ψηλά και χαμηλά, που δεν έχουν παραδώσει την ψυχή τους στο διάολο !!!
Αντιθέτως είχα την τιμή να γνωρίσω ανθρώπους με μπέσα και φιλότιμο γνήσιο ελληνικό και εκτιμώ πως με λίγη προσπάθεια , με αγώνα και κόπο, αυτοί θα επικρατήσουν, αν….
Αν είναι όλοι ενωμένοι στην ίδια ρότα και συγκρουστούν δυναμικά με λαμόγια, συμμορίες και κατεστημένο .
Όποιοι πάντως απαξιώνουν ένα περήφανο Σώμα σαν το Λιμενικό-αναλογιστείτε, πως οι άνθρωποι αυτοί σώζουν ζωές, τι ακριβότερο και τι σημαντικότερο υπάρχει από αυτό – το κάνουν σίγουρα για τους δικούς τους δόλιους λόγους.
Το θέμα είναι να μην απαξιώνεται το Σώμα από μόνο του.
Και αυτό το καθήκον έχουν όσοι αξιωματικοί η κατώτερο προσωπικό, πιστεύουν στην κοινωνική προσφορά του Σώματος
και απλήρωτοι, κατάκοποι και απογοητευμένοι , συνεχίζουν να το υπηρετούν με περίσσευμα ψυχής.
Πόπη Χριστοδουλίδου, ναυτιλιακή συντάκτρια .
