Μάχη να κρατηθεί στη ζωή δίνει ο ένας πιλότος - κηδεύεται σήμερα ο άλλος

Το όνομα του Σήφη Αναστασάκη το άκουσα πρώτη φορά όταν όλοι οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαμε να μάθουμε τα ονόματα των πιλότων στο πρόσφατο αεροπορικό δυστύχημα. Ήταν την ώρα που ήμουν με το τηλέφωνο στο χέρι έτοιμη να καλέσω στο κινητό κάποιους από τους πιλότους στην 340 Μοίρα και φοβόμουν ότι το τηλέφωνο θα είναι κλειστό ή δεν θα απαντά, δείγμα ότι ίσως αυτοί που καλώ συμμετείχαν στη μοιραία πτήση. Κι έτσι δεν τόλμησα να κάνω αυτά τα τηλεφωνήματα. Προτίμησα να καλέσω πιλότους σε άλλες πολεμικές Μοίρες μήπως αυτοί γνωρίζουν τα ονόματα. 
Και είναι αλήθεια ότι όταν έμαθα ότι οι δικοί μου φίλοι δεν ήταν ανάμεσα στα θύματα, ανακουφίστηκα. Όμως έκτοτε πρωί μεσημέρι και βράδυ αγωνιώ για την υγεία του Σήφη Αναστασάκη, χωρίς καν να τον γνωρίζω. Δίνει τη μάχη να κρατηθεί στη ζωή. Και τη δίνει παλικαρίσια. Έτσι μου είπαν και σήμερα το πρωί.  Ελπίζω να τα καταφέρει. Του το εύχομαι ολόψυχα, να κερδίσει αυτή τη μάχη, για τους συγγενείς του και την οικογένειά του στην Αεροπορία. Ας κάνουμε όλοι μας θετικές σκέψεις για τον Σήφη που δεν έτυχε ποτέ να γνωρίσουμε, και που προετοιμαζόταν να δώσει τη μάχη για όλους εμάς αν χρειαζόταν.
Όσο για τον Αναστάσιο Μπαλατσούκα, που έχασε τη ζωή του, ας είναι ελαφρύ το χώμα που το σκεπάζει και ας μη βγει ποτέ από τη μνήμη μας το όνομά του.