ΣΑΝ ΤΟΝ ΤΥΦΛΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Ω ναι, ξέρω καλά πως δεν χρειάζεται καράβι
για να ναυαγήσεις,
πως δεν χρειάζεται ωκεανός για να πνιγείς.
Υπάρχουνε πολλοί που ναυαγήσαν
μέσα στο κουστούμι τους,
μες στη βαθιά τους πολυθρόνα,
πολλοί που για πάντα τους σκέπασε
το πουπουλένιο πάπλωμά τους.
Πλήθος αμέτρητο πνιγήκαν μέσα στη σούπα τους,
σ'ένα κουφάκι του καφέ,
σ'ένα κουτάλι του γλυκού...
Ας είναι γλυκός ο ύπνος τους εκεί βαθιά που κοιμούνται,
ας είναι γλυκός κι ανόνειρος.
Κι ας είναι ελαφρύ το νοικοκυριό που τους σκεπάζει.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ (1986)
