Ιστορία γραφειοκρατικής παράνοιας
Το σωτήριον έτος 1995 οι υπάλληλοι του ΝΑΤ έκαναν δύο μήνες υπερωρίες χωρίς να τις πληρωθούν, γιατί ο τότε Γενικός Διευθυντής… ερμήνευσε την υπουργική απόφαση όπως αυτός ήθελε!
Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στα δικαστήρια και μετά από… 15 χρόνια δικαιώθηκαν!!!
Ο δικαστής… εκτιμώντας ίσως την καθυστέρηση, επέβαλε στο ΝΑΤ να καταβάλει τα οφειλόμενα 406 € στον κάθε υπάλληλο, με τόκους υπερημερίας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΝΑΤ συμφώνησε ότι πρέπει να εκτελεστεί η πρωτόδικη απόφαση για να μην επιβαρυνθεί το Ταμείο, με τους επιπλέον τόκους μέχρι την έκδοση της εφετειακής απόφασης.
Όμως, ο Γενικός Γραμματέας του τελευταίου… Υπουργείου, που εποπτεύει το ΝΑΤ (ναι, αυτό της Προστασίας του Πολίτη!), επιμένει να εξαντληθούν τα ένδικα μέσα!!!
Και αυτό, γιατί έτσι προβλέπει μια εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών του 1994. Την επιβάρυνση βέβαια του Ταμείου από τους προαναφερθέντες τόκους έως την κοινοποίηση της εφετειακής απόφασης δεν θα την πληρώσει από την τσέπη του. Ούτε φυσικά ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους που τόσα χρόνια περίμεναν τη δικαίωση των δεδουλευμένων και τώρα τους παραπέμπει πάλι στις ελληνικές καλένδες.
Όταν πρόκειται για περικοπή του μισθού, οι ενέργειες γίνονται σε χρόνο dt, πριν ακόμα αυτές δημοσιευθούν στο ΦΕΚ, όταν όμως πρόκειται για καταβολή δεδουλευμένων, εφευρίσκονται και οι πιο απίθανες δικαιολογίες.
Όπως π.χ. να ρωτηθεί ο αναρμόδιος – κατά δήλωσή του - Νομικός Σύμβουλος του Υπουργείου όταν υπάρχει γνωμοδότηση της Ολομέλειας της Νομικής Υπηρεσίας του ΝΑΤ.
Από τον κ. Χριστόπουλο περιμέναμε μια άλλη αντιμετώπιση, με δεδομένη τη μακρόχρονη εμπειρία και κουλτούρα της προϋπηρεσίας του.
Φαίνεται όμως ότι οι …μυλόπετρες της γραφειοκρατίας «αλέθουν» και τους πιο «ανθεκτικούς» και «οιονεί αντιστεκόμενους»!!!
Ένας από τους 140 εναπομείναντες εργαζόμενους του ΝΑΤ που δεν εκπλήσσεται πια από την αδιαφορία και την περιφρόνηση της προσπάθειας που κάνουμε όλοι για να μην καταρρεύσει και οργανωτικά το Ταμείο
