ΔΕΝ ΜΕΝΩ ΠΙΑ...ΕΔΩ...

Άδεια χέρια...
Όνειρα μικρά, που νύχτωσαν μονομιάς ...
Ελπίδες είχες, μα θαρρείς, τις είδε
ο κύριος με τη γραβάτα του τίποτα και τα παπούτσια του κανένα ...
Και που να πας...
Ούτε φιλί δεν έχεις πια, κουράγιο να
τους ....κρύψεις..
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ,ΜΑΝΟΎΛΑ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΊ ΣΟΥ, ΤΟ ΓΛΥΚΌ
ΚΑΙ ΤΑ ΆΣΠΡΑ ΣΟΥ ΜΑΛΑΚΙΑ,
ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΣΕ...ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ
ΑΝ ΜΑΘΟΥΝ ΤΗΝ...ΑΞΙΑ...
ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΠΑΊΖΟΥΝ ΑΝΎΠΟΠΤΑ.
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣ,
ΠΩΣ ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ... ΜΠΑΛΑ ΤΟΥΣ.
ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΑΚΙ
ΚΑΙ ΟΤΙ ΧΑΡΑΖΟΥΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ...ΚΥΜΑΤΑΚΙ
ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΝ... ΚΙ ΟΝΕΙΡΟ
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΕΙΣ...
ΚΑΙ ΠΙΚΡΑΘΟΥΝ ...
ΔΕΝ ΜΕΝΩ ΠΙΑ ΕΔΩ...
ΕΔΩ...ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΚΑΙ ΣΩΠΑΙΝΩ ...
ΜΑ ΣΦΙΓΓΩ ΤΙΣ ΓΡΟΘΙΕΣ...

ΠΟΠΗ ΧΡ.