Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: για Παραιτήσεις, Ασφαλιστικό, ν/σ περί ιεραρχίας και προαγωγών, λευκή απεργία

Τα πήρες όλα κι έφυγες
μα τίποτα δεν έδωσες
γιατί εσύ δεν είχες....

   
Τι είπε το πρωί στη ΝΕΤ για:
* Ασφαλιστικό

“Δεν παύουν να είναι δημόσιοι λειτουργοί ενταγμένοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.”

*Νομοσχέδιο περί ιεραρχίας και προαγωγών

“Έχουν δίκιο να μιλούν ότι διαβιούν πολλές φορές σε σκληρές συνθήκες. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό. Δεν είναι κάτι το ξεχωριστό οι ένστολοι.”

 * Παραιτήσεις

'Μέχρι σήμερα έχουμε πάνω από 2.000 παραιτήσεις”

  *Λευκή απεργία
“ επικαλούμαι την πατριωτική συνείδηση”

 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ Αθήνα 7-7-2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ κ. ΠΑΝΟΥ ΜΠΕΓΛΙΤΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΗΣ «ΝΕΤ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΠΡΩΪΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ: Ρ. ΜΠΙΖΟΓΛΗ ΚΑΙ ΠΡ. ΔΟΥΚΑ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ:

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας

ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ:

• Δεν έχει σχέση με το ασφαλιστικό που φέρνει ο κ. Λοβέρδος για τον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα και τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, αλλά έχει σχέση με το νομοσχέδιο για το συνταξιοδοτικό των δημοσίων υπαλλήλων. Εντάσσεται στην αρμοδιότητα του Υπουργού Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, σε συνεργασία βεβαίως και με συναρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
• Με όλο το σεβασμό στους ένστολους και στις Ένοπλες Δυνάμεις υπάρχει ανάγκη, την έχουμε επισημάνει, να εξορθολογιστεί το συνταξιοδοτικό σύστημα των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν είναι δυνατόν σε μια ευρύτερη προσπάθεια που καταβάλλει σήμερα ο ελληνικός λαός να συμβάλει στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, οι Ένοπλες Δυνάμεις να είναι απούσες, να εξαιρεθούν από αυτή τη συλλογική εθνική προσπάθεια. Αυτό σημαίνει ότι και οι Ένοπλες Δυνάμεις θα συμμετάσχουν σε αυτό τον εξορθολογισμό με την αύξηση των ορίων για τους ένστολους. Βεβαίως λαμβάνοντας υπόψη πάντα τις ιδιαιτερότητες και τις ιδιομορφίες που έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις.
  
• Μίλησα για την ανάγκη να ληφθεί υπόψη - όπως και γίνεται - η ιδιαιτερότητα που έχει η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων και οι εργαζόμενοι αξιωματικοί και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν παύουν όμως να είναι δημόσιοι λειτουργοί ενταγμένοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Άρα για λόγους στοιχειώδους δικαιοσύνης και ορθολογικής λειτουργίας των ασφαλιστικών ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να προχωρήσουμε στην εξυγίανση, στον εκσυγχρονισμό, στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τον ελληνικό λαό, από τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, από τους δημοσίους υπαλλήλους να κάνουν τις θυσίες τους για να προχωρήσουμε σε ένα βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα και για τις επόμενες γενιές και να μην συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια οι αξιωματικοί. Άκουσα προηγουμένως ερχόμενος τον προσκεκλημένο σας τον κ. Νικολόπουλο. Αντιλαμβάνομαι ότι είναι εν αποστρατεία, απόστρατος ταξίαρχος. Πρέπει να του πω δια της εκπομπής σας ότι δεν είναι μόνο οι απόστρατοι, δεν είναι μόνο οι εν ενεργεία, είναι και οι επόμενοι, οι συνάδελφοί τους που θα μπουν τα επόμενα χρόνια. Άρα πρέπει να υπάρξει και ένα στοιχειώδες αίσθημα αλληλεγγύης, συνεργασίας, συμπαράστασης. Αν θέλετε, εσωτερικής, διαγενεακής αλληλεγγύης μεταξύ των ενστόλων. Γι’ αυτά τα νέα παιδιά που θα μπουν δεν πρέπει να φροντίσουμε εμείς να έχουν ένα ισχυρό, βιώσιμο, δίκαιο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα; Αφορά μόνο αυτούς που έχουν αποστρατευτεί ή αυτούς που είναι εν ενεργεία;
  

• Στόχος μας είναι να έχουμε ένα δίκαιο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα, αλλά για να έχουμε ένα δίκαιο σύστημα πρέπει να είναι πρώτα βιώσιμο. Η δικαιοσύνη πατάει πάνω στη βιωσιμότητα κι αυτό επιχειρούμε με αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα. Να μπορέσουν και οι επόμενες γενιές να έχουν ένα σύστημα στο οποίο θα ακουμπήσουν με αίσθημα ασφάλειας. Τα έχουμε ξεχάσει όλα, ο καθένας βολεύεται στον εαυτό του, ο καθένας βολεύεται στο δικό του μόνο μέλλον, στη δική του ασφάλεια, αγνοώντας την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική αλληλεγγύη αλλά και τις επόμενες γενιές.
  
• Πιστεύω ότι το μόνο λάθος που έχουμε κάνει είναι ότι δεν έχουμε αναδείξει όλες τις τομές, όλες τις ορθολογικές παρεμβάσεις, που ουσιαστικά επαναφέρουν τη δικαιοσύνη σε ένα άδικο και ανορθολογικό σύστημα. Ένα σύστημα που προστάτευε τα ευγενή ταμεία, προστάτευε ειδικές κοινωνικές κατηγορίες που είχαν την διαπραγματευτική δύναμη μέχρι σήμερα να χαίρουν προνομιακής μεταχείρισης.
• Προοδευτικά, μέσα από μεταβατικές περιόδους βεβαίως, πάμε σε έναν εξορθολογισμό στα όρια συνταξιοδότησης και των γυναικών. Και θα δείτε επίσης ότι υπήρξαν πολλές πλευρές οι οποίες στην πορεία διορθώθηκαν, έτσι ώστε να έχουμε ένα ασφαλιστικό κατά το δυνατόν δίκαιο στις συγκεκριμένες συνθήκες. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η δημοσιονομική βιωσιμότητα, όπως είπε προηγουμένως ο κ. Δένδιας ότι υποστηρίζουμε. Το πρόβλημα είναι πολύ ευρύτερο για το ασφαλιστικό μας σύστημα μέσα από μια γενικότερη εκσυγχρονιστική προσέγγιση, για να λυθούν προβλήματα τα οποία οδήγησαν πολλές φορές και σε άλλες καταστάσεις κακοδιαχείρισης, σπατάλης, π.χ. το σκάνδαλο των ομολόγων. Δείτε στο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό τι τομές κάνουμε, τι πραγματικά τολμηρές παρεμβάσεις κάνουμε, για να προστατεύσουμε ουσιαστικά τον εργασιακό βίο, τον μόχθο του Έλληνα πολίτη. Για να έχει τη σύνταξή του, για να νοιώθει ασφαλής με τη σύνταξή του, αλλά κυρίως να προστατεύονται και τα ασφαλιστικά ταμεία από διάφορες πρακτικές κακοδιαχείρισης, ρεμούλας και σπατάλης.
  

ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ «ΠΕΡΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ»:

• Σε οριακές περιπτώσεις, για την οικονομία της συζήτησης, ας πούμε ότι δημιουργείται παράλληλη επετηρίδα. Όπως προβλέπεται στην τροπολογία βεβαίως κάποιος που παραλείπεται, κάποιος άλλος που δεν θα αποστρατεύεται, θα αξιοποιείται σε μια άλλη επιτελική δουλειά γραφείου και βεβαίως θα αξιοποιούνται επιχειρησιακά αυτοί που προάγονται, που είναι μικρότερου βαθμού ή μικρότεροι στην κατάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων, όλων των σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων. Πολιτικά αναγνωρίζουμε και τις δυσκολίες που έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Αναγνωρίζουμε τη σκληρή διαβίωση που έχουν πολλές φορές. Είναι μια αποστολή. Ταυτόχρονα όμως έχουν υποχρεώσεις, δεν έχουν μόνο δικαιώματα τα οποία υπερασπιζόμαστε και θα συνεχίσουμε να τα υπερασπιζόμαστε. Γιατί έχουν δίκιο να μιλούν ότι διαβιούν πολλές φορές σε σκληρές συνθήκες. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό. Έχει να κάνει με τη δική μας ευθύνη να προχωρούμε συνεχώς με πολιτικές, με προγράμματα, να βελτιώνουμε τις εργασιακές συνθήκες στα στρατόπεδα, να λαμβάνουμε υπόψη μας τις οικογενειακές τους ευθύνες. 
• Θα ακολουθήσει πολύ σύντομα το νομοσχέδιο περί ιεραρχίας και προαγωγών που θα λαμβάνει υπόψη πολλές από τις άλλες ανησυχίες των ενστόλων, των αξιωματικών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Αλλά μην επιχειρηματολογούμε για άλλα θέματα προκειμένου να αμφισβητήσουμε τη δικαιοσύνη, τον ορθολογικό χαρακτήρα αυτής της μεταρρύθμισης που επιφέρουμε ως κυβέρνηση και ως Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στις Ένοπλες Δυνάμεις. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Θέλουμε δικαιοσύνη στους δημοσίους υπαλλήλους. Δεν είναι κάτι το ξεχωριστό οι ένστολοι. Αυτή η αντίληψη που έλεγε μέχρι σήμερα να μην αγγίξουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις σε ότι έχει σχέση με τις υποχρεώσεις τους ως δημόσιοι λειτουργοί, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν είναι ένα κράτος μέσα στο κράτος οι Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι ένστολοι πολίτες, είτε είναι αξιωματικοί είτε είναι στελέχη είτε είναι ακόμα και οπλίτες, έχουν δικαιώματα και έχουν και υποχρεώσεις. Αυτή είναι η πολιτική αντίληψη της κυβέρνησής μας. Δεν χαϊδεύουμε κανέναν, σεβόμαστε, υπερασπιζόμαστε τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι κάποιοι έχουν περισσότερη εθνική ευαισθησία, μεγαλύτερο πατριωτισμό από ότι έχουμε εμείς. Αυτή την καραμέλα της ιδιαίτερης εθνικής ευαισθησίας, η οποία πολλές φορές χρησιμοποιείται, αυτό το επιχείρημα για άλλους λόγους μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις, με εμάς θα σταματήσει. Έχουμε όλοι εθνική ευαισθησία αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις θα συμμετάσχουν στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της χώρας.
  

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ:

• Μέχρι σήμερα έχουμε πάνω από 2.000 παραιτήσεις και στα τρία επιτελεία, στους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Και μπορώ να σας φέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπων σε ηλικίες 45, 48 ετών, μάχιμους και όχι ειδικών κατηγοριών που ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει για να σπουδάσουν. Μπαίνουν στην ανώτατη στρατιωτική σχολή της Θεσσαλονίκης ή τις σχολές Ευελπίδων, Ικάρων, Ναυτικών δοκίμων, τους πληρώνει ο ελληνικός λαός, έχουν εξασφαλισμένη εργασία με το πτυχίο τους μετά τα 4 χρόνια, τους πληρώνει ο ελληνικός λαός για να κάνουν μετεκπαιδεύσεις στο εξωτερικό ή μετεκπαιδεύσεις εδώ σε ανώτατες σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων. Πρέπει να μείνουν στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, να δουλέψουν. Θα έχουν την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της κυβέρνησης και παράλληλα θα φροντίσουμε - και αυτό είναι ευθύνη και δέσμευσή μας - να βελτιώνουμε συνεχώς τις συνθήκες εργασίας.
• Εντασσόμαστε στον ευρύτερο σχεδιασμό αλλαγών στο συνταξιοδοτικό που φέρνει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών στη συγκεκριμένη περίπτωση. Κάναμε έναν εσωτερικό διάλογο με την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι μόνο. Δεν αιφνιδιάσαμε κανέναν. Ήταν γνωστές οι προθέσεις μας. Λάβαμε υπόψη μας τις ιδιομορφίες και ιδιαιτερότητες ακόμα και αιτήματα της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων ώστε να πάμε σε ένα ισορροπημένο και δίκαιο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα.
  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΛΕΥΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ:

• Ελπίζω και επικαλούμαι την πατριωτική συνείδηση όλων αυτών που την επικαλούνται επιλεκτικά πολλές φορές, στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι σε αποστολή, είναι λειτουργοί, έχουν αυξημένες υποχρεώσεις και ευθύνες. Άρα λοιπόν αυτά τα περί λευκής απεργίας θα κρίνονται στην πράξη. Εγώ θέλω να πιστεύω ότι δεν θα προχωρήσουν σε λευκή απεργία.
  
• Όπως με τους μισθούς όλων των δημοσίων υπαλλήλων – και εγώ ήμουν διπλωματικός, δημόσιος υπάλληλος - όλων των συναδέλφων μου στο Υπουργείο Εξωτερικών μειώνονται οι μισθοί τους, οι μισθοί των βουλευτών. Γιατί θα είναι μια εξαίρεση οι αξιωματικοί και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων; Δεν θα συμβάλλουν σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση οικονομίας της χώρας; Εκεί είναι ο πατριωτισμός, αυτός είναι ο ορισμός του πατριωτισμού και όχι η μια ψευδορητορική περί εθνικής συνείδησης και εθνικής ευαισθησίας.
  

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ.:

• Ο στρογγυλευμένος λόγος, η αποφυγή να πάρετε σαφή θέση πάνω στις προτάσεις της Κυβέρνησης δείχνει κατά την άποψή μου ότι δεν υπάρχει θέση. Θέλετε με ένα στρογγυλευμένο να μου επιτρέψετε να πω λαϊκιστικό λόγο να ικανοποιήσετε τους πάντες. Δεν τοποθετείστε πάνω στην ανάγκη εξορθολογισμού ενός συστήματος το οποίο έδειξε τα αδιέξοδά του, συμπεριλαμβανομένων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος. Δε θα επικρατήσει σε αυτούς τους χώρους η δικαιοσύνη; Ακόμα και με τις ιδιαιτερότητες και τις ιδιομορφίες δε θα πάμε στον εξορθολογισμό ενός συστήματος που μέχρι σήμερα προκαλούσε με τον άνισο τρόπο που χειριζόμασταν όλοι γενικότερα, τους πολίτες και τους δημοσίους υπαλλήλους; Δε πρέπει να επαναφέρουμε μια ισότητα, μια δικαιοσύνη σε αυτούς τους χώρους; Θα τους αφήσουμε στο απυρόβλητο, θα τους αφήσουμε ανεξέλεγκτους;

ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ:

• Για μένα σοσιαλιστής είναι εκείνος ο οποίος παλεύει για τη δικαιοσύνη και μέσα από αυτό το νομοσχέδιο υπάρχουν πραγματικά πολύ σημαντικές αλλαγές που υπερασπίζονται τη δικαιοσύνη. Ο σοσιαλισμός δεν είναι σημαία ευκαιρίας. Ο σοσιαλισμός δεν είναι μια ελαστική έννοια την οποία γεμίζουμε με περιεχόμενο ανάλογα με τη συγκυρία. Παλεύουμε για τη δικαιοσύνη, παλεύουμε για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, δηλαδή παλεύουμε για τις αρχές και τις αξίες μας. Εκεί είναι το πραγματικό νόημα. Και για να φανώ και λίγο εικονοκλαστικός, εάν εμείς οι ίδιοι ήμασταν πιο ειλικρινείς με τον εαυτό μας θα είχαμε υποστηρίξει τη μεγάλη μεταρρυθμιστική τομή το 2001 του Γιαννίτση, επί Κυβέρνησης Σημίτη. Γιατί τώρα αναγκαζόμαστε να πάμε σε πιο γενναίες, αν θέλετε πιο βίαιες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα κι αυτό είναι ένα μάθημα για όλους μας κι είναι ένα μήνυμα για το πολιτικό σύστημα και για την ελληνική κοινωνία.
  

ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ:

• 
  
  
  
  
  
  
  Είμαι από επαρχία, γνωρίζω τα προβλήματα του κόσμου, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα αυξανόμενης ανεργίας, υπάρχει ύφεση στην πραγματική οικονομία, υπάρχουν πραγματικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Άρα αυτά τα προβλήματα ορίζουν τη μεγάλη δική μας πολιτική και εθνική ευθύνη, για να σταθούμε δίπλα στους εργαζόμενους. Όχι μόνο τώρα μέσω του ασφαλιστικού, αλλά και αύριο για τα άλλα ζητήματα, για το εργασιακό, για την ανάπτυξη του τόπου μας, για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Μιλάμε για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, μέσα από αυτές τις αλλαγές όμως βιωσιμότητα θα υπάρξει εάν έχουμε μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική και προς αυτή την κατεύθυνση θα προχωρήσουμε την επόμενη περίοδο, για να δούμε τις εργασιακές σχέσεις και πως λειτουργούν, ποια θέση κατέχουν οι αυτοαπασχολούμενοι στην πραγματική οικονομία, τι παρεμβάσεις κάνουμε για να λύσουμε το δημογραφικό πρόβλημα. Η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού δεν εξαρτάται ή δε συνδέεται μόνο με μια μεταρρύθμιση όσο τολμηρή και ολοκληρωμένη να είναι. Συνδέεται με μια σειρά άλλων παραμέτρων. Η ανάπτυξη, η δημιουργία πλούτου στη χώρα, μια νέα αντίληψη για τις εργασιακές σχέσεις, η καταπολέμηση της ανεργίας, η καταπολέμηση της μαύρης και αδήλωτης εργασίας, πως λειτουργούν οι μετανάστες μέσα στην πραγματική οικονομία είναι ορισμένες. Άρα λοιπόν η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού είναι δυναμικό μέρος μιας ευρύτερης εθνικής στρατηγικής, την οποία εξελίσσουμε, την οποία διαμορφώνουμε, την οποία υλοποιούμε καθημερινά.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ:

• 
  
  
  
  
  
  Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας των εννέα μηνών που βρισκόμαστε στην εξουσία, έχοντας ανοίξει κι έχοντας αναδείξει ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο επώδυνο, πολλές φορές εξαιρετικά δύσκολο στην υλοποίησή του, πολλές φορές άδικο, ωστόσο κρατάμε δυνάμεις. Κρατάμε δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία, κρατάμε δυνάμεις στους εργαζόμενους. Πιστεύω ότι ξεπερνώντας αυτή τη μεταβατική περίοδο θα ξαναβρεί το ΠΑΣΟΚ τον βηματισμό του, τη χαμένη εμπιστοσύνη από τους Έλληνες εργαζομένους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό σε αυτή την περίοδο οι εργαζόμενοι να αποστασιοποιούνται από το πολιτικό σύστημα. Πρέπει να υπερασπιστούμε ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα από εκείνο που μας οδήγησε στα αδιέξοδα. Έχουμε κάθε συμφέρον ως πολιτικές δυνάμεις του τόπου να μη γίνουμε όμηροι μιας ισοπεδωτικής αντίληψης που λέει όλοι ίδιοι είναι.