Νιώθω πολύ τυχερός, που την «περίεργη» αυτή εποχή, που ζούμε την παρακμή της δημοσιογραφίας, την προπαγάνδα και τον εκμαυλισμό, είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά μια από τις τελευταίες αληθινές Δημοσιογράφους της πιάτσας μας.
Την πειρατίνα Πόπη μας.
Την Αδερφή, την Φίλη, τη Συνάδερφο, τη Σύντροφο, τη Δασκάλα μας, την Αγωνίστρια, έναν καλό ΑΝΘΡΩΠΟ, που υπερασπίζεται το δίκαιο και όσους παλεύουν γι’ αυτό.
Χάρη στην Πόπη, στο πειρατικό ποτέ δεν ένιωσα μόνος μου. Ποτέ δεν ένιωσα «αιρετικός» όπως επιτάσσει το… σύστημα για όσους διαφοροποιούνται απ’ αυτό. Πότε δε στενοχωρήθηκα για το δίκαιο που χάνεται, γιατί απ’ αυτή τη γυναίκα έμαθα να το διεκδικώ μέχρι να το κερδίζω. Και να ζω στην πραγματικότητα…
Πειρατές και πειρατίνες, σήμερα είναι μέρα γιορτής για το ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ !
Πόπη, να τα εκατοστήσεις, να είσαι γερή και δυνατή !
Σ’ αγαπάω πολύ ! Σ’ ευχαριστώ για όλα !
Και να ξέρεις πως… ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ !
ΧΑΡΗΣ ΜΠΟΛΚΑΣ
