Ο Βασίλης Κάντας ήταν πάνω από όλα φίλος, συνεργάτης, συνομιλητής και πάνω από όλα δημοκράτης. Το απέδειξε σε όλη τη διάρκεια της θητείας του, κυρίως στο Γραφείο Τύπου του ΥΕΝ, όσο και σαν Λιμενάρχης στου Τζελέπη, στην Πάτρα και όπου υπηρέτησε. Ήταν ανήσυχος, δημιουργικός, κουλτουριάρης. Πάνω από όλα οργάνωνε τις εξόδους μας. Έπαιρνε όλους στο τηλέφωνο, θα πάμε εκεί. Πάντα οι περισσότεροι ανταποκρίνονταν. Ένας κοινωνικός άνθρωπος με ευαισθησίες. Ατέλειωτα γλέντια στο σπίτι του στη Δάφνη, με την γυναίκα του, τη Λίτσα, που ήταν πάντα κοντά του. Ο Βασίλης είχε και καλλιτεχνικές ευαισθησίες. Πρωτοστάτησε για τις εκδηλώσεις ποιότητας που έκανε το υπουργείο. "Ένα ποτήρι θάλάσσα", για τον Νίκο Καββαδία, για τον Οδυσσέα Ελύτη, για τον Γιώργο Σεφέρη. Θέλω, να εξολογηθώ κάτι: Επί υπουργίας του αείμνηστου Ευ. Γιαννόπουλου, δόθηκε εντολή από τον ίδιο τον υπουργό να με παρακολουθεί κάποιος λιμενικός ( το όνομα του Χ.). Ήθελε να μάθει τότε ο υπουργός σε ποια γραφεία πήγαινα, ποιους συναντούσα. Ο Βασίλης, το αντελήφθη, πιθανόν και μπροστά του να δόθηκε εντολή στον τότε προϊστάμενο Ασφαλείας. Μου είπε "Σάββα πρόσεχε σε παρακολουθούν". Σε λίγες ημέρες παρατήρησα ότι ένας ψηλός Λιμενικός με παρακολουθούσε. Τον παρέσυρα στον δεύτερο όροφο και στις τουαλέτες τον άρχισαν στις μπουνιές, στις κλωτσιές και στο βρισίδι. Αμέσως πήγα στον τότε ( μακαρίτης και αυτός σήμερα) γενικό γραμματέα Βασίλη Παπαδόπουλο. Του κατήγγειλα ότι ο Λιμενικός που έπιασα ομολόγησε ότι πήρε εντολή να με παρακουθεί. Το τι έγινε δεν περιγράφεται. Ο Βασίλης, ευχαριστήθηκε με την εξέλιξη αυτή επειδή αποκαταστάθηκε μια ανωμαλία στο υπουργείο και το έφερε βαρέως. Αυτός ήταν ο Βασίλης Κάντας, ας είναι ελαφρό το χώμα που τον σκεπάζει..
Σάββας Ν. Αθανασίου
