ΟΙ PEIRATIKOI
HTAN KΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ
ΠΛΕΥΡΟ ΤΏΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ,
ΠΟΥ ΜΠΑΡΑΚΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ
ΣΗΜΕΡΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ
ΜΕ ΤΑ ΑΚΤΟΠΛΟΙΚΑ ΠΟΣΤΑΛΙΑ
ΑΝΑ ΤΑ ΑΙΓΑΙΟ.
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΥΣ,ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ
ΝΑΥΤΕΣ,ΚΑΜΑΡΩΤΟΥΣ,ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΡΟΥΣ
ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΕΓ/ΟΓ
ΠΛΟΙΑ ΕΛΥΡΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΣΟΥΔΑ
ΠΡΕΒΕΛΗΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΚΑΡΠΑΘΟ,ΒΙΤΖΕΝΤΖΟΣ
ΚΟΡΝΑΡΟΣ ΠΟΥ ΠΛΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΘΗΡΑ,
ΤΟ ΝΗΣΟΣ ΜΥΚΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΠΑΡΟ,ΤΟ
BLUE STAR PAROS(GEIA SOY ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΝΔΡΕΑ
ΚΑΙ ΤΑΣΟΥΛΗ) ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΡΟ ΓΙΑ
ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ,ΤΟ ΠΕΝΕΛΟΠΗ Α
ΚΑΙ ΤΟ ΝΗΣΟΣ ΧΙΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΡΑ,
ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΣΚΙΑΘΟΣ ΠΟΥ ΑΠΕΠΛΕΥΣΕ ΑΠΟ
ΑΓ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ
ΚΑΙ ΤΟ SAMOS SPIRIT
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΟΥΣΑΝΤΑΣΙ
ΟΙ PEIRATIKOI
TOYS ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ
ΔΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΜΑΡΚΟΝΙ,ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΚΑΛΕΣ
ΘΑΛΑΣΣΕΣ.
Στιχοι:Νικος Καββαδιας.
Οι ναυτικοι στα φορτηγα παντα μια γατα τρεφουν
που τη λατρευουν,χωρισ να ξερου το γιατι,
κι αυτη σαν απ τη βαρδια τους σχολανε
κουρασμενοι,
περηφανη στα ποδια τους θα τρεξει να τριφτει.
Τα βραδυα οταν η θαλασσα χτυπαει τις λαμαρινες
και πολεμαει με δυναμη να σπασει τα καρφια
μεσα στης πλωρης τη βαρια σιγη,που βασανιζει,
ειναι για αυτους σα μια γλυκια γυναικεια συντροφια.
Της εχουν παντα στο λαιμο μια μπακιρενια γυρα,
για του σιδερου την κακη αρρωστια φυλαχτο,
χωρις ομως αλιμονο,ποτε να κατορθωσουν
να την φυλαξουν απ το μαυρο θανατο μ αυτο.
Γιατι ειναι τ αγρια ματια της υγρα κι
ηλεκτρισμενα
κι ετσι αθελα το σιδερο το μαυρο το τραβα,
κι ουρλιαζοντας τρελαινεται σε ενα σημειο
κοιτωντας
φερνοντας δακρυα σκοτεινα στους ναυτες και
βουβά.
Λιγο πριν απο το θανατο απο τους ναυτες ενας,
-αυτος οπου ειδε πραματα στην ζηση του φριχτά-
χαιδευοντας την,μια στιγμη στα ματια την κοιταζει
κι υστερα μες τη θαλασσα την αγια την πετα.
Και τοτε οι ναυτες,που πολυ σπανια λυγα η καρδια
τους,
πανε στην πλωρη να κρυφτουν με την καρδια
σφιχτη,
γεματη μικα παραξενη πικρια που ολο δαγκωνει,
σαν οταν χανουμε θερμη γυναικα αγαπητη.
ΚΑΛΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ
ΚΑΛΕΣ ΡΟΤΕΣ.
Θανος Λαμπροπουλος
