Κίνηση για τα δικαιώματα των πολιτικών υπαλλήλων του ΥΕΝΑΝΠ
Παρασκευή, 30 Απριλίου 2010
Η Πρωτομαγιά είναι απεργία - Συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις - Διεκδικούμε τα αυτονόητα
Τα μέτρα που ανακοίνωσε χθες η κυβέρνηση στους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών φορέων αλλάζουν ουσιαστικά τον τρόπο ζωής μας και φέρνουν σε απόγνωση την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, των συνταξιούχων αλλά και των ανέργων, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι με αυτές τις πολιτικές εξανεμίζονται οι ελπίδες τους για την εύρεση αξιοπρεπούς απασχόλησης. Ταυτόχρονα, και για μία ακόμη φορά μένουν στο «απυρόβλητο» οι έχοντες και φορτώνονται τα βάρη στους «συνήθεις ύποπτους».
Όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν κινητοποιήσεις των συνδικαλιστικών φορέων οι οποίες ήταν μαζικές, ίσως οι μαζικότερες των τελευταίων χρόνων.
Ωστόσο το μέγεθος της αντίδρασης που υπήρξε δεν ήταν αντίστοιχο των επιθέσεων που επιχειρήθηκε στο εισόδημα και στα δικαιώματα των εργαζομένων, γεγονός που "έστρωσε" τον δρόμο για την λήψη των επώδυνων μέτρων που ανακοινώθηκαν χθες στις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Σε αυτό βεβαίως συνέβαλλαν και οι επιλογές της ΓΣΕΕ, η ηγεσία της οποίας υπακούοντας στις «κομματικές – κυβερνητικές» επιδιώξεις αγνόησε τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων προσπαθώντας να «μετριάσει» τις αντιδράσεις, αρνούμενη σε αρκετές περιπτώσεις τον συντονισμό των κινητοποιήσεων με την ΑΔΕΔΥ. Ασφαλώς αυτή η συνδικαλιστική συμπεριφορά δεν αποτελεί άλλοθι για τη μη συμμετοχή μας. Αυτό άλλωστε αποτελεί και ουσιαστική επιδίωξη όλων αυτών που άμεσα ή εμμέσως στοχεύουν στην υποβάθμιση των κινητοποιήσεων.
Αν όχι τώρα, πότε;
Η πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία. Η συμμετοχή μας στις αυριανές συγκεντρώσεις είναι επιβεβλημένη. Δεν είναι ώρα για μεμψιμοιρία και γκρίνια. Το να μοιραζόμαστε τους προβληματισμούς μας με τους συναδέλφους στο γραφείο ίσως να βοηθάει πρόσκαιρα την ψυχολογία μας, όχι όμως την οικονομική μας κατάσταση. Ας αναλογιστούμε και τις δικές μας ευθύνες.
Με τη συμμετοχή μας στις συγκεντρώσεις για την εργατική πρωτομαγιά, να δείξουμε ότι πέρα από τις κυβερνήσεις και το ΔΝΤ, υπάρχει και η κοινωνία.
Υπάρχουν και οι δικές μας ανάγκες
Να δείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε το μέλλον μας σε αυτή τη χώρα.
