Πέρασαν, ήδη, 16 ολόκληρα χρόνια από εκείνη την θλιμμένη μέρα που το ημερολόγιο έδειχνε 6 Μαρτίου 1994...Ήταν μεσημέρι Κυριακής, όταν εκατομμύρια άνθρωποι που την λατρέψαμε για αυτό που ήταν και μας δίδασκε με την στάση της σε όλα τα θέματα, με το ταλέντο και φυσικά με την αυθεντική λεβεντιά της, λυγίσαμε και ψελλίσαμε: ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ...Μελίνα, ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑΜΕ και ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ, τόσο για όλα όσα ήσουν, όσο και για όλα όσα μας προσέφερες ως πολιτικός και (πραγματική) υπουργός ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Όσα χρόνια και αν περάσουν... Γιατί, εσύ, ήσουν και θα είσαι το σύμβολο της ΕΛΛΑΔΑΣ παγκοσμίως.
Πάνω , ακριβώς, από την υπέροχη φωτογραφία με το κουλούρι (τραβηγμένη από τον Σαρρηκώστα), ένα μεγάλο ιδιόχειρο "Ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά" που υπογράφει η ίδια.
Μελίνα: "Φοβάμαι να μην μ' αγαπάνε πια",
"Γεια χαρά, κάθε ευτυχία και λίγη ΑΓΑΠΗ"
ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΞΕΝΑΚΗΣ.
