Προς: peiratikoi@yahoo.gr
ΤΟ ΡΕΥΚΙΑΒΙΚ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Ενώ στην αμμόγλωσσα της ιστορίας
Προσάραξε η ελευθερία
Οξυδομένος χάλυβας
Διασχίζει τη θάλασσα
Δορυφόροι διαδέχθηκαν
Τις Σειρήνες του Σεβενίνγκεν
Άνθρωποι και ποντίκια
Ποντίκια και άνθρωποι
Μεσάνυκτα συνομωτούν
Στο κάσσαρο .
Την ίδια ώρα ακριβώς
Η κλειτορίδα της άνοιξης
Στάζει αίμα
Ο Αίολος με κομένη ανάσα
Κολυμπά στην Αιγιάλη
Μια τσιγγάνα χωρίς δάκτυλα
Δίχτυα πλέκει στη Σχοινούσα
Η Σελήνη ετοιμόγεννη
Βλαστημά στο Κύκλωπα
Της Σερίφου .
Ο Αντιπρόσωπος της Ναυτιλιακής
Εταιρείας
Ανορθόγραφος απ’ τη πτέρνα
Ως τη καράφλα
Λάτρης αποσκορίασης
Πνευματικός ηγέτης
Αρρουραίων
Πρωκτογλειφάκηδων
Και λοιπών αποβλήτων
Καθ’ όλα προστάτης σπιούνων
Ποίηση δεν διάβασε ποτέ
Κι όμως – επί του πλοίου –
Τον ποιητή αποκαλεί πεοκρούστη .
Ο δραπέτης του στόκολου
- απ’ τη παραφωτίδα –
Ελιάς κουκούτσια εκτοξεύει
Στο κατάστρωμα
Ο χαφιές του deck ,
Για τον άθεο του motor ship
Λιβανίζει τ ‘ αυτιά
Του Chief Engineer
Και όχι μόνο…
Ο μάγειρας παρασκευάζει
Ανάλατα μακαρόνια
Και προσεύχεται .
Ο Κύριος πλοίαρχος δε
Με σώας τας φρένας
Και τις μηχανές ΤΟΔΑ Α ΦΟΡΣΑ
Κροταλίζει στη βαρδιόλα
Αφοδεύει στη χούφτα του
Και το Ρεύκιαβικ αναζητάει
Στο Αιγαίο .
Γιώργος Βλάχος http://giorgosvlahos.blogspot.com
Με εκτίμηση στο PEIRATIKO REPORTAZ
