Αλήθεια με τον απλό, φορολογούμενο, απροστάτευτο πολίτη πότε πρόκειται να ασχοληθεί η αστυνομία;
Επισκέφτηκα πρόσφατα για τις ανάγκες ρεπορτάζ, ένα ψιλικατζίδικο στη Νίκαια όπου η ιδιοκτήτρια έχει πέσει 7 φορές θύμα ένοπλης ληστείας, πολλές... μέρα μεσημέρι. Η ίδια για να αποτρέψει νέες "ληστρικές" επιθέσεις σε βάρος της και μάλιστα για ποσά της... ξεφτίλας (100-200 ευρώ) αλλά κυρίως για να γλιτώνει το σοκ ή ακόμα και το τραυματισμό, από τα όπλα που της "κόλλαγαν" στο πρόσωπο, είχε τοποθετήσει σε περίοπτη θέση πάνω από το κεφάλι της, δύο κάμερες ασφαλείας για να τις βλέπουν οι... επίδοξοι "πελάτες" και να φεύγουν. Φαίνεται όμως πως δεν ήταν και τόσο παρατηρητικοί. Οι κάμερες αυτές, όπως μας είπε η γυναίκα, έχουν καταγράψει τουλάχιστον 4 φορές τα πρόσωπα των δραστών. Κάθε φορά μάλιστα η ίδια κατέφευγε στην αστυνομία ζητώντας δικαίωση και προστάσια. Τελευταία φορά προχθές. Τί λέτε όμως να της απαντησαν οι αστυνομικοί;
Επικαλούμενοι (και μάλλον έτσι είναι), πως δεν έχουν τα ανάλογα μηχανήματα μετεγγραφής του υλικού της κάμερας, ζητούσαν ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ από την κυρία να μεταγράψει με δική της ευθύνη και έξοδα, σε δισκάκι dvd, το υλικό του... "εγκλήματος" (που στοιχίζει 70 ευρώ παρακαλώ, η κόπια) και να το καταθέσει στο τμήμα.
ΠΩΣ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ; ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ... ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ...
Οι αστυνομικοί, ακόμα και έχοντας φάτσα-κάρτα τους δράστες, ουδέποτε κατάφεραν ή ασχολήθηκαν με τη σύλληψη τους. Ουδέποτε "ενόχλησαν " και την κυρία... η οποία απογοητευμένη και φοβισμένη έπαψε πια να ασχολείται... με την αστυνομία, εννοείται! Και απλά, περιμένει όπως λέει, τον επόμενο ληστή... για να εμπλουτίσει το αρχείο της, με τα dvd των ληστειών που πρωταγωνιστεί.
"Μα μόνο με τους "τρομοκράτες" ασχολούνται;" αναρρωτήθηκε. "Αν ήτανε για παρακολουθήσεις και δορυφορικές εικόνες από απόσταση χιλιομέτρων, υπόπτων ή μη για... "τρομοκρατικές" επιθέσεις, αυτή τη στιγμη υπάρχουν ένα σωρό μηχανήματα και αστυνομικά εργαστήρια που αναλύουν ακόμα και το dna της τρίχας τους", διαπίστωσε ειρωνικά.
Αυτά βέβαια υπάρχουν για τη σύλληψη τρομοκρατών. "Μα κινδυνεύουμε από τρομοκράτες;" με ρώτησε με απορία. Ποιοι κινδυνεύουν, και ξοδεύουμε εμείς οι πολίτες, ένα σωρό λεφτά, αυτοκίνητα, ελικόπτερα, μηχανήματα και σκάφη; Η δημοκρατία; Οι θεσμοί; Η δικαιοσύνη;
Όμως για ποια δημοκρατία, ποιους θεσμούς και ποια δικαιοσύνη μιλάμε, όταν ούτε ένα απλό μεταγραφικό μηχάνημα, δεν διαθέτουν τα αστυνομικά τμήματα, η ασφάλεια της Νικαίας εν προκειμένω και όπου αλλού, που σε κάθε γειτονιά καταγράφεται και μία ληστεία, διάρρηξη ή κλοπή... φόρα παρτίδα στην κάμερα; Που μένουν όμως, πράξεις ατιμώρητες και τα θύματα καταλαμβάνονται από ανασφάλεια, απογοήτευση και οργή;
Όσο για το... έμψυχο δυναμικό; Ούτε με τα αποτυπώματα δεν ασχολούνται σε κάποιες περιπτώσεις... επαναλαμβανόμενων ληστειών... καταγγέλουν τα θύματα. Ενώ οι ένστολοι με τα δίκυκλα, όπως διαπιστώνουν αρκετοί πολίτες, κυκλοφορούν προκαλώντας μάλλον αναστάτωση στο "νοικοκύρη" παρά στον κλέφτη. Αφού αυτός συνεχίζει να οργιάζει μόλις τους δει να στρίβουν με τις μηχανές.
Χάρης Μπόλκας
