Η Ελλάδα ταξιδεύει σαν μαθήτρια γυμνή ,
Τη βιάζουν οι δασκάλοι και το τίποτα υμνεί .
Φόρεσε και μπλε κορδέλα στα λευκά της τα μαλλιά
Και διαβάζει Ξενοφώντα σε υπόγεια σχολειά .
Σε καφενέδες έμαθε να ζει ,
Να πίνει νερομένο ούζο
Και λέξη δεν κατάλαβε ποτέ
Απ’ την ‘’ Κρονστάνδη ‘’ σου, Καρούζο .
Σε καφενέδες έμαθε να ζει
Και ν’ αγκαλιάζει τον αλήτη
Και λέξη δεν κατάλαβε ποτέ
Απ’ τη ‘’ Νεφέλη ‘’ σου, Ελύτη .
Τις ιδέες μου τις θάβει κι όλο φεύγει σαν τρελή
Και με τα προγράμματά της με βολεύει απ’ τη βουλή .
Στις απάτες και στους φαύλους μ’ έχει και κωπηλατώ
Σε μια βάρκα , που’ ναι τρύπια και το άγνωστο ζητώ .
Σε καφενέδες έμαθε να ζει
Να πίνει νερομένο ούζο
Και λέξη δεν κατάλαβε ποτέ
Απ’ την ‘’ Κρονστάνδη σου, Καρούζο .
Σε καφενέδες έμαθε να ζει
Και ν’ αγκαλιάζει τον αλήτη
Και λέξη δεν κατάλαβε ποτέ
Απ’ τη ‘’ Νεφέλη ‘’ σου Ελύτη .
Μου τα έχει πάρει όλα τώρα τα ιδανικά
Και τη βρίσκω μες στο δρόμο μια ζωή με δανεικά .
Τα παιδιά της τραγουδάνε μέσα σ’ ένα τενεκέ
Κι έχει γίνει η Ελλάδα η Μανούλα του τεκέ .
Γιώργος Βλάχος ( Γραμμένο το 1990 )
http://giorgosvlahos.blogspot.com
Mε εκτίμηση στο PEIRATIKOREPORTAZ
------------------
Σας ευχαριστούμε πολύ κ. Βλάχο.
Χ.Μπόλκας
