Ενδιαφέρουσες είναι οι απόψεις των εφοπλιστών, όπως αυτές διατυπώθηκαν χθες στη γενική συνέλευση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, για τη διάλυση του υπουργείου Ναυτιλίας και την απομάκρυνση του Λιμενικού Σώματος. Παραθέτω αυτούσια, όσα είπε ο πρόεδρος Θεόδωρος Βενιάμης: "Όμως το 2009 μας επιφύλαξε και μια ιδιαιτέρως δυσάρεστη έκπληξη. Την απροειδοποίητη κατάργηση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και, σε πρώτη φάση, την κατάτμηση και την διασπορά των υπηρεσιών του. Το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, πρέπει να τονίσω, πέραν από τις υπηρεσίες που πρόσφερε με ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα, επάρκεια γνώσεων και εμπειρίας, έχει δημιουργήσει και ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τους ανθρώπους της ευρύτερης ναυτιλιακής και ναυτικής κοινότητας, ενώ έγινε και σύμβολο εθνικής ισχύος στα έργα της θάλασσας. Επομένως, πέρα από την πρακτική σημασία της αυτόνομης λειτουργίας του, υπάρχει και η ψυχολογική.
Και όλοι γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό η ψυχολογία, αυτό που λέμε κλίμα, επηρεάζει τους δεσμούς ναυτιλίας και πατρίδας.
Ωστόσο, με τις εκλογές του Οκτωβρίου προέκυψε με την θέληση του ελληνικού λαού νέα κυβέρνηση με διακηρυγμένο πρόγραμμα καινοτομιών και μεταρρυθμίσεων. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, προκρίθηκε-όπως δηλώθηκε- «η αναβάθμιση της διοίκησης της ναυτιλίας με την ένταξή της σε προβεβλημμένο υπουργείο» με ταυτόχρονη όμως μεταφορά αρμοδιοτήτων της, σε άλλα υπουργεία.
Σε μια ευνομούμενη δημοκρατία η πολιτική βούληση της πλειοψηφίας είναι σεβαστή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάντα, είναι και η καλύτερη. Κατά συνέπεια η υποχρέωση των φορέων του κλάδου που πιστεύει ότι θίγεται, είναι όχι οι εν θερμώ αντιδράσεις υπό το βάρος πολλές φορές, συναισθηματικού φόρτου, αλλά ο διάλογος με επιχειρήματα, που στην περίπτωση αυτή είναι και πολλά και σοβαρά.
Έτσι, η Ένωση ξεκίνησε αμέσως τον διάλογο και νομίζουμε ότι βρήκε «πόρτες ανοιχτές».
Πιστεύουμε ότι πολύ σύντομα θα έχουμε βιώσιμη κατ’ αρχήν λύση.
Εμείς περιμένουμε και προσβλέπουμε πάντα, στο ενιαίο και δοκιμασμένο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Γιατί η ύπαρξη αυτόνομου διοικητικού φορέα επανδρωμένου με την επιστημονική γνώση και εμπειρία των 90 ετών του Λιμενικού Σώματος, δεν αφορά μόνο τον εφοπλιστή και τον ναυτικό. Αφορά πρωτίστως το ίδιο το συμφέρον της χώρας. Η κρατική διοίκηση στην ιδιάζουσα περίπτωση της ναυτιλίας, είναι ο ισχυρός κρίκος που συνδέει το πλοίο με την οικονομία, το νηολόγιο, τον ναυτικό και ενισχύει το κύρος της πατρίδας μας διεθνώς. Αντίθετα το μοντέλο της γραφειοκρατίας της στεριάς, θεωρούμε ότι είναι τελείως ακατάλληλο και αντιπαραγωγικό για τα έργα της θάλασσας.
Θέλω να ελπίζω, ότι η πεποίθηση μας αυτή, θα γίνει σύντομα και πεποίθηση της πολιτείας στα πλαίσια συστηματικού, χωρίς προκαταλήψεις, διαλόγου και στη βάση πραγματικών δεδομένων και όχι θεωρητικών πειραματισμών καλοπροαίρετων ή μη, εισηγητών".
Και όλοι γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό η ψυχολογία, αυτό που λέμε κλίμα, επηρεάζει τους δεσμούς ναυτιλίας και πατρίδας.
Ωστόσο, με τις εκλογές του Οκτωβρίου προέκυψε με την θέληση του ελληνικού λαού νέα κυβέρνηση με διακηρυγμένο πρόγραμμα καινοτομιών και μεταρρυθμίσεων. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, προκρίθηκε-όπως δηλώθηκε- «η αναβάθμιση της διοίκησης της ναυτιλίας με την ένταξή της σε προβεβλημμένο υπουργείο» με ταυτόχρονη όμως μεταφορά αρμοδιοτήτων της, σε άλλα υπουργεία.
Σε μια ευνομούμενη δημοκρατία η πολιτική βούληση της πλειοψηφίας είναι σεβαστή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάντα, είναι και η καλύτερη. Κατά συνέπεια η υποχρέωση των φορέων του κλάδου που πιστεύει ότι θίγεται, είναι όχι οι εν θερμώ αντιδράσεις υπό το βάρος πολλές φορές, συναισθηματικού φόρτου, αλλά ο διάλογος με επιχειρήματα, που στην περίπτωση αυτή είναι και πολλά και σοβαρά.
Έτσι, η Ένωση ξεκίνησε αμέσως τον διάλογο και νομίζουμε ότι βρήκε «πόρτες ανοιχτές».
Πιστεύουμε ότι πολύ σύντομα θα έχουμε βιώσιμη κατ’ αρχήν λύση.
Εμείς περιμένουμε και προσβλέπουμε πάντα, στο ενιαίο και δοκιμασμένο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Γιατί η ύπαρξη αυτόνομου διοικητικού φορέα επανδρωμένου με την επιστημονική γνώση και εμπειρία των 90 ετών του Λιμενικού Σώματος, δεν αφορά μόνο τον εφοπλιστή και τον ναυτικό. Αφορά πρωτίστως το ίδιο το συμφέρον της χώρας. Η κρατική διοίκηση στην ιδιάζουσα περίπτωση της ναυτιλίας, είναι ο ισχυρός κρίκος που συνδέει το πλοίο με την οικονομία, το νηολόγιο, τον ναυτικό και ενισχύει το κύρος της πατρίδας μας διεθνώς. Αντίθετα το μοντέλο της γραφειοκρατίας της στεριάς, θεωρούμε ότι είναι τελείως ακατάλληλο και αντιπαραγωγικό για τα έργα της θάλασσας.
Θέλω να ελπίζω, ότι η πεποίθηση μας αυτή, θα γίνει σύντομα και πεποίθηση της πολιτείας στα πλαίσια συστηματικού, χωρίς προκαταλήψεις, διαλόγου και στη βάση πραγματικών δεδομένων και όχι θεωρητικών πειραματισμών καλοπροαίρετων ή μη, εισηγητών".
Κατά την εκτίμηση μου, πρέπει να περιμένουμε εξελίξεις σύντομα όσον αφορά τη δομή του διοικητικού φορέα της ναυτιλίας.
Σάββας Ν. Αθανασίου
