ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ κ.ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Τα ενθαρρυντικά & παρήγορα μέτρα που λάβατε με τις περικοπές αποζημιώσεων για τους παροικούντες το Ελληνικό Κοινοβούλιο, έστειλαν μηνύματα αισιοδοξίας για την συλλογική προσπάθεια διάσωσης της Εθνικής οικονομίας μας.
Μέσα σε καιρούς δύσκολους & χαλεπούς, όπως αυτούς που ζούμε και ενώ το κράτος που αναλάβατε ως δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση, βυθίζεται.
Με ένα Πρωθυπουργό, ο οποίος με πάθος προσπαθεί να αποδείξει ότι θα φέρει την οικονομική ανάπτυξη του τόπου με διαφανείς, νόμιμους & δίκαιους τρόπους.
Τόσα χρόνια κύριε Πρόεδρε, εμείς οι μισθωτοί είμαστε που στηρίζουμε όλο το σύστημα (τίμιο και μη τίμιο). Τα «μέτρα» που ανακοινώθηκαν θίγουν και πάλι κυρίως τους μισθωτούς. Είμαστε η μόνιμη εύκολη λύση, αφού φορολογούμεθα στην πηγή και δεν έχουμε off-shore και δεν μπορούμε όλοι να αμειβόμαστε με «μαύρα».
Είμαστε οι ίδιοι που πληρώνουν μέχρι σήμερα όλα τα σπασμένα, είμαστε αυτοί που κουράστηκαν να πληρώνουν (μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει), ένα σκασμό χρήματα σε φόρους και ασφάλιση. Και τα πληρώνουμε σε ένα κράτος κι ένα ασφαλιστικό σύστημα που δεν μας προσφέρει το παραμικρό. Που πρέπει να πληρώνουμε επιπλέον για όσα στην υπόλοιπη Ευρώπη θεωρούνται δεδομένα (κι ας μην είναι «σοσιαλιστικές» κοινωνίες).
Αυτό το ανάπηρο κράτος που συντηρείται χάρη στους φόρους των «δουλοπάροικων» είναι όχι μόνο ανίκανο να παρέχει τα ελάχιστα, να πιάσει τη φοροδιαφυγή, αλλά είναι και βαθύτατα διεφθαρμένο. Σε όποιο τομέα και να ψάξουμε, από τους αρουραίους που ροκανίζουν τεράστια ποσά στη δημόσια υγεία, μέχρι τη διαχείριση των καυσίμων των ενόπλων δυνάμεων, το ποσό που εξανεμίζεται είναι τεράστιο. Και σ’ αυτή τη κρατική μηχανή που είναι ανίκανη να ανταποκριθεί στο ρόλο της αλλά έχει οργανώσει μια χαρά το πώς θα γίνονται οι κομπίνες και πως θα ρέει το λάδι, έρχεται τώρα το αναγκαίο «πάγωμα» των μισθών.
Εμείς, λοιπόν, οι Έλληνες μισθωτοί πολίτες, πολίτες αυτής της δύσμοιρης χώρας, που τόσα δεινά υποφέρουμε τα τελευταία 36 έτη, από τους εθνοπατέρες μας πολιτικούς, με την μέχρι σήμερα εκφρασθείσα πολιτική τους, (οικονομική, εξωτερική, μεταρρυθμιστική, κ.α) και με το σκεπτικό ότι:
Πρώτον: Δεν υπάρχει διαφάνεια στο κράτος. Όμως το κράτος αποτελούμε όλοι εμείς και πρέπει να συμβάλλουμε. Και οι πολίτες θα μπορούσαν συμβάλλουν, αν έβλεπαν τους κρατούντες να δίνουν πρώτοι το παράδειγμα.(Κ. Στεφανόπουλος)
Δεύτερον: Θα αιμορραγήσουν έτι περισσότερο τα ταμεία του κράτους, την ώρα μάλιστα που υποτίθεται ότι η οικονομία της χώρας καταρρέει.
Τρίτον: Η προκλητική, επιπλέον, αποζημίωση των συμμετεχόντων βο(υ)λευτών (λες και δεν είναι η συμμετοχή τους μέρος των βουλευτικών καθηκόντων τους).
Τέταρτον (& κυριότερο): ουδέποτε μέχρι σήμερα καμία εξεταστική επιτροπή σκανδάλων, πλην μίας, (unfair) δεν κατέδειξε ενόχους, οι οποίοι να κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου & να καταδικαστήκαν, επειδή πράγματι ευθύνονταν,
Πέμπτον (& τελευταίο): Βέβαιοι και για αυτό το αποτέλεσμα των εξεταστικών σας επιτροπών
εκφράζουμε την παράκληση & απαίτηση μας όπως:
Είτε ακυρώσετε τις εξεταστικές επιτροπές, επ’ ωφελεία της Εθνικής μας οικονομίας που φυλλοροεί & καταρρέει, ή οδηγηθείτε & ακολουθήσετε τις υποδείξεις του Ι. Καποδίστρια κατά την Δ’ Εθνοσυνέλευση:
«Ελπίζω ότι όσοι εξ´ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ´ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ´ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της…»
«…εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».
Οψόμεθα
--Με ναυτικούς κανονιοβολισμούς
Koursaros
