«Η ρυπανση στο Αιγαιο ειναι στο “κόκκινο”.
Η κατανάλωση θαλασσινών είναι επικίνδυνη.
Παρατηρειται εκτεταμένη ρύπανση από μικροσκοπικές ίνες πλαστικών.
Ελλιπή μέτρα ουσιαστικής διαχείρισης ή προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Ποια θα είναι η έκταση της επόμενης καταστροφής;Το ναυάγιο του SEA DIAMOND έδειξε την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών, για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού θαλάσσιου ατυχήματος».
Aποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία, που φέρενει στο φως το www.kykladesnews.gr ,σύμφωνα με την μελέτη επικινδυνότητας του ναυαγίου απο τον Ευάγγελο Γιδαράκο, διευθυντή και καθηγητη του Εργαστηριου Διαχείρισης Τοξικων και Επικίνδυνων Αποβλήτων στο Πολυτεχνειο Κρήτης.
Ιδου τι αναφέρεται σε αυτήν:
«Στο SEA DIAMOND προσδιορίστηκαν και εν μέρει εκτιμήθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων ουσιών, οι οποίες είναι τοξικές, επίμονες και δείχνουν υψηλότατη προδιάθεση για βιοσυσσώρευση.
Η μεγάλη έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από ανεπιθύμητες επιδράσεις τόσο στην οικολογία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όσο και στην υγεία του ανθρώπινου πληθυσμού.οι ουσίες αυτές έχουν τη δυνατότητα να επιδράσουν σε οργανισμούς αναστέλλοντας ζωτικής σημασίας λειτουργίες (οξεία τοξικότητα) ή να αποτελέσουν απειλή για τους πληθυσμούς, εάν ο χρόνος παραμονής τους υπερβαίνει κάποιο όριο, οδηγώντας έτσι σε εκτεταμένη έκθεση (χρόνια τοξικότητα). Πολλά Πετρελαιοειδή όπως π.χ.οι Πολυκυκλικές Αρωματικές Ενώσεις, γνωστές με την ονομασία PAHs, είναι εν δυνάμει καρκινογόνες.
Ουσίες με υψηλή λιποφιλικότητα όπως π.χ. λιπαντικά έλαια παρουσιάζουν την κλίση να βιο-συσσωρεύονται στους οργανισμούς και διαδοχικά να βιο-μεγεθύνονται μέσω της τροφικής αλυσίδας και να εγκυμονούν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Στόχος της μελέτης είναι ο ποιοτικός και ποσοτικός χαρακτηρισμός των επικίνδυνων και τοξικών ουσιών από το Ναυάγιο του SEA DIAMOND.
Απώτερος σκοπός είναι φυσικά η εκτίμηση των τωρινών, αλλά και μελλοντικών περιβαλλοντικών συνεπειών, έτσι ώστε να μπορέσει να ακολουθηθεί μια συγκεκριμένη μεθοδολογία αποκατάστασης της όλης περιοχής.
Στη μελέτη του Πολυτεχνείου Κρήτης καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποφυγή κάθε είδους αβάσιμης και μη τεκμηριωμένης κινδυνολογίας.
Ταυτόχρονα όμως καμία πτυχή οιασδήποτε πιθανής περιβαλλοντικής επίπτωσης δεν θα αποσιωπηθεί.
Η αποκατάσταση της βλάβης του θαλάσσιου περιβάλλοντος αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους, η οποία βέβαια επιβάλλεται από το άρθρο 24 του Συντάγματος, το πρωτογενές και παράγωγο Ευρωπαϊκό Δίκαιο (Συνθήκες Μάαστριχτ και Άμστερνταμ και τις σχετικές Οδηγίες), καθώς και από σειρά διεθνών Συμβάσεων για την προστασία της θάλασσας, τις οποίες έχει υπογράψει και κυρώσει η χώρα μας.
Είναι πραγματικά ανησυχητικό το γεγονός ότι χρειάζεται ένα ναυάγιο ή μία ανθρώπινη και περιβαλλοντική τραγωδία, για να προκύψει ένας ουσιαστικός διάλογος των κρατικών αρχών, ΜΜΕ, επιστημόνων, φορέων και πολιτών, σε θέματα σχετικά με την προστασία των Ελληνικών θαλασσών.
Οι πολίτες και γενικά η Πολιτεία οφείλουν να αναρωτηθούν, ποια θα πρέπει να είναι η έκταση της επόμενης καταστροφής, που περιμένει το Αιγαίο, για να συνεχιστεί ο διάλογος και η ουσιαστική προσπάθεια προστασίας του.
Το σχετικά πρόσφατο ναυάγιο της Σαντορίνης έδειξε την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών, για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού θαλάσσιου ατυχήματος.
Δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα έκτακτο θαλάσσιο περιστατικό, το οποίο συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ημέρας, με ιδανικές καιρικές συνθήκες, σε ένα λιμάνι με μεγάλη κίνηση, στην αρχή της τουριστικής περιόδου (όπου θεωρητικά ο κρατικός μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα).
Τι θα συμβεί στην περίπτωση, που θα υπάρξει ένα πραγματικά σοβαρό ατύχημα πετρελαιοφόρου, υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σε μία δυσπρόσιτη περιοχή;Πρέπει να τονίσουμε ότι το Αιγαίο διαπλέεται ετησίως από περισσότερα από 60.000 εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 6.000 είναι πετρελαιοφόρα, που μεταφέρουν από 100.000 - 200.000 τόνους βαριά πετρελαιοειδή.
(Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στο ατύχημα του Exon Valdez το 1989 στην Αλάσκα, διέφυγε μία σχετικά μικρή ποσότητα πετρελαίου από το συνολικό φορτίο του πλοίου - περίπου 25.000 τόνοι- καταστρέφοντας όμως μία περιοχή αντίστοιχη του Αιγαίου σε έκταση.
Σήμερα, έπειτα από 20 χρόνια τα οικοσυστήματα της περιοχής παρουσιάζουν την ίδια εικόνα καταστροφής )».
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ KYKLADESNEWS.GR
