Ούτε ουρανός, ούτε θάλασσα.
Μόνο σιωπή.
Η παγερή σιωπή του θανάτου.
Ημέρες γιορτής η δεύτερη τραγωδία για την χώρα μας.
Προσπάθησαν να φθάσουν στην Ελλάδα, με σκάφος,που βούλιαξε
η πνίγηκαν , όταν φούσκωσε, ο Έβρος
Κακοκαιρία, ισχυροί νοτιάδες κι εκεί πάνω, στη Θράκη, 13 πρόσφυγες πνίγηκαν, 9 άνδρες και 4 γυναίκες.
Θα υπάρξουν κι άλλοι ,πολύ πιθανό.
Συναντούν τον θάνατο, την ώρα, που κάνουν μια ύστατη προσπάθεια, να ζήσουν,
κάπου καλύτερα, στην Ευρώπη.
Πάγωσε όλη η Θράκη.
Ο θάνατος ο ίδιος είναι παγερός.
Για φαντάσου, νέους μετανάστες, κυνηγημένους, απελπισμένους, νηστικούς, να πνίγονται
άμαθοι η να πεθαίνουν από το κρύο μέσα στα παγωμένα νερά..
Δύο τραγωδίες, τις ημέρες της γιορτής και ξαφνικά,
η γιορτή ...θάμπωσε,ξεθώριασε, έφυγε, πριν φανεί καλά-καλά.
Ως ΠΌΤΕ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΛΑΟΊ ΘΑ ΒΑΣΑΝΊΖΟΝΤΑΙ ΈΤΣΙ,
Ως ΠΌΤΕ ΘΑ ΧΆΝΟΝΤΑΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΆΒΟΥΝ ΝΑ ΖΉΣΟΥΝ.
ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΆΨΕΙ Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΉ ΠΈΝΑ ,
ΌΤΑΝ,
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙΡΟΦΥΛΑΚΤΕΙ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΑ ΝΙΑΤΑ..
.
ΔΕΝ ΈΧΩ ΤΊΠΟΤΑ, ΑΛΛΟ ΝΑ...ΠΩ.
ΚΑΛΟ ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ...
ΠΟΠΗ ΧΡ.
