ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΟΝΑΧΑ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΡΑΓΙΣΕΙ ΤΟ ΓΥΑΛΙ

Tα μαθες Βασιλακη μου τα θλιβερα
μαντατα
ο Κυρης σου (ο χρυσοκλαρατος
και παλιος φιλος μου)
μας ξορισε (μ'αυτα που λεει κατα καιρους)
στης ξενιτιας την στρατα.
Αλλα εμεις οι Peiratikoi
Billy μου
εχουμε μεγαλη καρδια
και τον συγχωρουμε.
Εστω και αν δεν βαζει
τα στηθια του μπροστα
να να παιρνουν απο δω και περα
οι 7000 λιμενικοι
τα φαρμακα τους.
Εστω και αν ακομα εχει τα διαφορα
σταγονιδια (κοινως στρατοκαυλους)
να βασανιζουν τους κατωτερους
συναδελφους τους.
Εστω και αν ακομα δεν εχει κοψει το κεφαλι της
Λερναιας Υδρας του ενστολου δολεμποριου.
Εστω και αν δεν εχει αλλαξει τους καραμπινατους
καραδεξιους ενστολους απο τις θεσεις κλειδια.
Εστω και αν ακομα μας βριζει μεσω μικροφωνων
Εμεις Βασιλη μου
θα τον αγαπαμε οπως τον αγαπαγαμε
απο νεαρο ακομα υποπλοιαρχο.
Αλλα πες του Βασιλακη μου
να μην το παρατραβαει το
σχοινι
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ
ΚΑΙ ΑΝ ΣΠΑΣΕΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΟΛΑΕΙ
ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΤΡΙΜΜΕΝΟ.
ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ.

Θανος Λαμπροπουλος