ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΜΕΡΕΣ, ΠΟΥ
ΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΜΑΣ
ΖΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΡΑΜΑ
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,
ΟΙ PEIRATES,
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΝΟΕΡΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ,
ΑΦΟΥ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΩΤΑ
ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΟΥΣ
ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ.
ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΕΡΜΟΤΑΤΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΚΑΛΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ.
=========================================
Καθως αποκοιμηθηκες φυλαγε βαρδια ο καβος.
Σε σπιτι μεσα, ξεχασες προχτες το φυλαχτο.
Γελας μα εγω σε πουλησα στο Ριο για δυο centavos
κι απε σε ξαναγορασα ακριβα στη Βηρυτο.
Με πορφυρο στα χειλη μου κοχύλι σε προσταζω.
Στο χερι το γερακι σου και τα σκυλια λυτα.
Απανωθε μου σκουπισε την θαλασσα που σταζω
και μαθε με να περπατω πανω στην γη σωστα.
Κουκο φορουσες κατασπρο μικρος και κολαρινα.
Ναυτακι του γλυκου νερου.
Σε παιανει-μην το πεις αλλου-σα γατα η λαμαρινα
Και σε σαστιζει ξαφνικο προβεντζο του καιρου.
Το ντυμα παρε του φιδιου και δως μου ενα μαντιλι
Εγω και σε εγδυσα μπροστα στο γερο Τισιανο.
Βιρα Κεφαλλονιτισσα,και μαινα το καντηλι.
Σε λοφο Γιαπωνεζικο κοιμαται το στερνο.
Σου πηρα απο τη Ναπολη μια ψευτικη καμεα
κι ενα κοραλλι ξεθωρο μαζι.
Πισω απο φριγκοριφικο στην αδεια προκυμαια
Εβενος,γλωσσα της φωτιας,στο βαθος κρεμεζι.
Φωτα στο Meldourne. Βαρετα κυλαει ο Yara-Yara
αναμεσα στα φορτηγα,πελωρια και βουβα,
φερντοντας προς το πελαγος,χωρις να δινει δυαρα,
του κοριτσιου το φιλημα,που στοιχησε ακριβα.
Γερα την ανεμοσκαλα.Καφε για τον πιλοτο.
Λακιζετε,αλυσοδετοι του στεριανου καημου.
Και σενα,που σε κερδισα μιανης νυχτιας σε λοτο,
σμιγεις και πας με τον καπνο του γκριζου ποταμου.
Μια βαρκα θελω ποταμε,να ριξω απο χαρτονι,
οπως αυτες που παιζουνε στις οχθες μαθητες.
Σκοτωνει πες μου ο χωρισμος??-Ματωνει,δε σκοτωνει.
Ποιος ειπε Φουντο??Ψεμματα.Δε φτασαμε ποτες.
θανος Λαμπροπουλος
