ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

πικρο το ψωμί του ναυτικού , σαν δηλητήριο....


απο το blog "καπετάνισσες"
αναδημοσίευση.


..........Εμείς, πέρα από όλα τα άλλα που διαβάσαμε σε ΜΜΕ, στεκόμαστε ιδιαίτερα στο θέμα της νεαρής ναυτικού που ευτυχώς μεν γλίτωσε αλλά που σίγουρα θα θυμάται για όλη της τη ζωή τις τραγικές στιγμές που έζησε.
Είναι η δεύτερη φορά το τελευταίο διάστημα που ελληνίδα δόκιμος αξιωματικός κινδυνεύει. Δυστυχώς ο δρόμος για την κατάκτηση της γέφυρας από τις γυναίκες δεν είναι στρωμένος μόνο με ροδοπέταλα.
Και μαζί με την ισότητα που διεκδικούν, οι γυναίκες ναυτικοί αναγκαστικά εισπράττουν και τα δεινά του επαγγέλματος.

Αυτό ας το λάβουν υπόψη όλα τα κορίτσια που προσανατολίζονται προς τη θάλασσα. Να μη βλέπουν μόνο τις υψηλές απολαβές.
Η εργασία στο καράβι είναι εργασία από τις πιο επικίνδυνες.
Ο τραγικός απολογισμός από τη φωτιά στο Aegean Wind το επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο.
Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στις οικογένειες εκείνων που χάθηκαν. Αν και όσα συλλυπητήρια και να τους εκφράσει κανείς, είναι ανίκανα να ελαφρύνουν τον πόνο τους.
Μόλις 23 χρονών ήταν ο ανθυποπλοίαρχος... Παιδί ακόμα. Ποιος ξέρει με πόσα όνειρα θα είχε μπαρκάρει στο καράβι αυτό που τελικά έγινε ο τάφος του.
Δεν ξέρω αν τα κοινά βιώματα με κάνουν να βλέπω με περισσότερη ευαισθησία το θέμα, αλλά σε ποιο άλλο επάγγελμα καραδοκεί ανά πάσα στιγμή ο θάνατος;
Αλλά και οι άλλοι δύο έλληνες ναυτικοί, άνθρωποι της ηλικίας μου σχεδόν, με χρόνια σίγουρα αρκετά μέσα στην αρμύρα, που καρτερούσαν να βγουν επιτέλους έξω και να χαρούν τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους... Και τώρα; Τώρα οι οικογένειές τους θα παραλάβουν τα πτώματά τους. Θα προστεθούν κι αυτοί στο μακρύ και ατέλειωτο καραβάνι των οικογενειών των ναυτικών που μαυροφορέθηκαν.

Και την ίδια ώρα, το ξέρω από πρώτο χέρι, όλες οι άλλες οικογένειες, που έχουν ανθρώπους στη θάλασσα, θα τρέμει και πάλι το φυλλοκάρδι τους.
Ποιος μισθός μπορεί αυτές τις αγωνίες να εξισορροπήσει;
Πικρό το ψωμί του ναυτικού.
Σαν δηλητήριο.

Να ευχηθούμε το ποτέ ξανά τέτοια τραγικά συμβάντα, αλλά κυρίως να ληφθούν τα μέτρα που έταξε η κ. Κατσέλη.
Γιατί, μόνο με ευχές δεν ξορκίζεται το κακό...


Δημοσιεύτηκε από ΔΑΝΑΗ στις 12/26/2009
Καταστρώματα ΝΑΥΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ