Με πόνο ψυχής μου, μιλούσε πρίν λίγο , ένας φίλος μου λιμενικός, που δεν αντέχει άλλο, την απαξιωση του Λ.Σ, τους χρυσοκαρεκλοκένταυρους, που έχουν αναγάγει σε επιστημη την ....πάρτη τους,
που ετοιμάζονται για Μάρτη του 2010 να φύγουν
και πίσω τους θα έχουν αφήσει κυριολεκτικά, συντρίμμια.
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΚΡΙΒΟ.... ΣΤΑΣΙΔΙ ΣΕ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ.
ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΡΩΝΕ ΜΕ ΔΕΚΑ ΜΑΣΕΛΕΣ.
ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ, ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΤΣΟΥΡΟΥΦΛΙΖΕΤΑΙ...
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΟΙ ΣΙΚΕΛΟΙ ....ΜΑΦΙΌΖΟΙ ΜΟΙΆΖΟΥΝ ΚΟΛΕΓΙΌΠΑΙΔΑ...
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΑ...
ΚΑΤΑ τα λοιπά, δεκάδες αξιωματικοί δυσανασχετούν αυτο τον καιρό και ετοιμάζονται να...αντιδράσουν.
Ενώ, την ίδια ώρα, όσοι έχουν συμπληρώσει τα χρόνια, παραιτούνται , γιατι, η κατάσταση
όσο περναει ο καιρός, χειροτερεύει.
Αν κάποιοι στα ψηλά είχαν...τσίπα...
ΜΑ ΤΙ ΛΕΩ, ΤΙ ΛΕΩ ,ΤΙ ΛΕΩ ....
τι πικρες σκεψεις κανω και κλαιω...
ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΆΓΙΟ..
ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΊΔΟΥ
