Μ’αεροπλάνα και βαπόρια
"Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δεν μας ακούς.
Δεν μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές.
Ο πατέρας μου ο Μπάτης
ήρθε απ' τη Σμύρνη το εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια
σ' ένα κατώι μυστικό.
Σ' αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί
έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
κι οι πόθοι τους ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή.
Χτες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοστοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά.
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά
βάλε στα όργανα φωτιά
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα
η τρομερή μας η λαλιά"
Στίχοι - Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος - Σωτηρία Μπέλλου
Ενα τραγούδι , που με συγκινεί πάντα χαρισμένο απο τους peiratkous στα παιδια στο λιμανι...στον φίλο μου τον ΜΑΚΗ ΚΟΛΛΙΑ...και σε όλους τους εργαζόμενους στο λιμάνι...
