Πάντα μου άρεσαν κάτι τέτοιες ημέρες σαν τη σημερινή....
Πάντα έλεγα ότι στο "δικό" μας υπουργείο (συγχωρείστε μου το κτητικό...άλλα είναι επαγγελματικός όρος) έχουμε μια allure (γαλλικά, μτφ. λάμψη) που δεν έχουν άλλα υπουργεία ( εξαιρώ το ΥΕΘΑ).
"Βγαίνουμε" στην αυλή μας (πρώτα που δεν "είχαμε" αυλή "κλείναμε" τη λεωφόρο Λαμπράκη) και το "γιορτάζουμε", βρε αδελφέ. Παρατάσονται οι μπάντες, και να...α....α τα αγήματα και να.ααα...ααα πλάκα τα γαλόνια και τα παράσημα και οι μεγαλόσταυροι, και να...ααα...τα ξίφη και οι τελετάρχες και άμα κάνεις να φωνάξεις: " Ναύαρχε!" θα γυρίσουν και καμμιά δεκαριά......... Και να...α.....α οι 8άρες οι στολές με το λουστρίνι και να οι προσοχές! Σήμερα, ήθελα να ακούσω και τα κανόνια, για να σας πω την αμαρτία μου....Αλλά δεν πειράζει, λιτότητα έχουμε, καλές ήταν και οι μπουρούδες.... Αφήστε που είδα και τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ να τον έχει φάει η ζήλια....."Εγώ γιατί παρέλαβα "ξεροσφύρι"?" αναρωτιόταν, και είμαι σίγουρη!
Είναι ωραία στο μικρό χωριό μας, εδώ στον Πειραιά... αλλά από ό,τι έχω καταλάβει η σημερινή "λιτή, σεμνή και απέριτη" στρατιωτική τελετή παράδοσης - παραλαβής ήταν και η τελευταία....όπως την ξέραμε. Κι αν δεν το καταλάβατε, ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ.......
Πρώτα ο Θεός, κι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο επόμενος αρχηγός θα παραλάβει χωρίς μπάντες, χωρίς τελετές....χωρίς όλα αυτά....Εάν, όπως λένε, το λιμενικό αποστρατικοποιηθεί όλα τούτα δεν θα έχουν πια χώρο.....Ούτε οι ημερήσιες διαταγές...ούτε οι εθιμοτυπίες αυτού του είδους....
'Οχι, ότι είναι η αξία στα ταρατατζούμ...και τις φιέστες... ΕΠ'ΟΥΔΕΝΙ...... Δεν είναι αυτή η ουσία . Αλλίμονο....Αλλά να.... 'Οταν μάθεις σε μία παράδοση...ε, νιώθεις κάπως περίεργα σε μία ξαφνική αλλαγή...............σοκάρεσαι, τρόπον τινά....άμα είσαι και απροετοίμαστος...
Και η αλλαγή δεν θα είναι μόνο στα τελετουργικά....Ας ελπίσουμε, όμως, ότι θα είναι για το καλό του Λ.Σ., εάν έχουν αποφασίσει να την κάνουν per mare, per terras.....
Δώρα Βογιατζάκη
