ΑΓΑΠΗΤΗ Κα ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ,
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΚΟΙΝΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ 24 ΣΤΕΛΕΧΩΝ, ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΣΤΟ ΥΕΝΑΝΠ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΛΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ.
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΑΝ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΑΞΙΟ ΛΟΓΟΥ, ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ.
ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΜΑΣ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΥΝΟΗΤΟΥΣ, ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΣΟΥΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΥΣ.
----------------------------
ΥΒΡΙΣ – ΤΥΣΙΣ – ΝΕΜΕΣΙΣ και επιτέλους ΚΑΘΑΡΣΗ!
Τι έργο βλέπουμε να παίζεται τώρα τελευταία – συγκεκριμένα μετά τις εκλογές – μέσα, έξω και γύρω από το «στοιχειωμένο» κτίριο της Ακτής Βασιλειάδη? Τραγωδία, κυρίες & κύριοι συνάδελφοι, μια τραγωδία με την πλήρη αριστοτελική έννοια της λέξης. Αν ορισμένοι, είτε δεν θέλουν να το παραδεχθούν, είτε προτιμούν για λόγους συμφέροντος να το αγνοούν, η πραγματικότητα δεν αλλάζει και οι συνέπειες παραμένουν ίδιες. Ήταν προφανές ότι η πολιτική βούληση ήταν ήδη σαφώς προσανατολισμένη σε μια πρώτη μείωση της κατ’ αρμοδιότητα ενασχόλησης του Σώματος με τα θέματα της άσκησης της ναυτιλιακής πολιτικής.
Σε εκείνη τη χρονική στιγμή μια ομάδα ανώτερων κυρίως αξιωματικών, αντιλαμβανόμενη την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού αφ’ ενός του Λιμενικού Σώματος και επανακαθορισμού και κατοχύρωσης αφ’ ετέρου του ρόλου του στις συνθήκες που διαμόρφωνε στην κοινωνία και την οικονομία η αυγή του 21ου αιώνα, ίδρυσε και ξεκίνησε τη λειτουργία του Συνδέσμου των Αξιωματικών Λ.Σ., που αργότερα μετεξελίχθηκε στην Πανελλήνια Ένωση Αξιωματικών του Λ.Σ. (ΠΕΑΛΣ).
Παρότι υπήρξε αυτή η δυναμική κίνηση, την οποία στήριξε μια πληθώρα άξιων, ικανών και δοκιμασμένων αξιωματικών του Σώματος (πολλοί εκ των οποίων μάλιστα την τελευταία δεκαετία στελέχωσαν την στρατιωτική ηγεσία σε ανώτατο επίπεδο), δεν επιτεύχθηκε ούτε η πολυπόθητη και πολυσυζητημένη ανέλιξη του Λιμενικού Σώματος και ο επανακαθορισμός του ρόλου του, ούτε προωθήθηκε η ίδρυση του Αρχηγείου.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πλήθος αιτίων και παραγόντων που συντέλεσαν σ’ αυτό, από την μη αποδοχή των προτάσεων του Συνδέσμου από την πολιτική ηγεσία, μέχρι την μόνιμη «ασθένεια» του Λ.Σ., όπου είναι κοινό μυστικό ότι το ρητό «εν τη ενώσει η ισχύς» είναι δυστυχώς ανεφάρμοστο. Σημασία έχει ότι μια σημαντική ευκαιρία για την ανανέωση του Λ.Σ. χάθηκε ανεκμετάλλευτη.
-Περίοδος 2000-2004: Την προ ολυμπιακή εποχή, μια νέα προοπτική υπήρξε. Το επείγον αίτημα της διαμόρφωσης και εφαρμογής ενός συνολικού και διακλαδικού επιπέδου λειτουργίας των συναρμόδιων υπηρεσιών της χώρας, κατέδειξε αδυναμίες, ελλείψεις και ανάγκες σε επίπεδο μέσων, τεχνολογίας/τεχνογνωσίας και προσωπικού. Ένα σημαντικό μέρος αυτών καλύφθηκε και μάλιστα το Σώμα απέδειξε την ικανότητα του – λόγω και του επιπέδου των στελεχών του – να ανταποκρίνεται σε κρίσιμες συνθήκες.
Παράλληλα όμως αναδείχθηκε και πάλι η αναγκαιότητα για την αναδιάρθρωση και τον επανακαθορισμό του ρόλου του Λ.Σ., την αύξηση της οργανικής του δύναμης, καθώς και για την ίδρυση του Αρχηγείου.
Επιπρόσθετα την περίοδο αυτή, οι κοσμογονικές αλλαγές στο γεωπολιτικό πεδίο και η έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ασία προκάλεσαν την έξαρση της λαθρομετανάστευσης και της αναζήτησης καταφυγίου στην Ευρώπη. Οι παράγοντες αυτοί έφεραν στο προσκήνιο και μάλιστα σε έντονο βαθμό σημαντικά προβλήματα και αναδείχθηκαν ανάγκες όπως: η άμεση ενίσχυση των Λιμενικών Αρχών σε προσωπικό, ειδικό εξοπλισμό και πλωτά μέσα, η δημιουργία κατάλληλου δικτύου παρακολούθησης και πληροφοριών και η ανάπτυξη πολιτικής συνεργασίας με τα αρμόδια Όργανα της Ε.Ε. για την προβολή του μεγέθους του προβλήματος και την προώθηση πολιτικών πλέον κινήσεων και μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά και την διάθεση πόρων για την εφαρμογή των προληπτικών ή και κατασταλτικών αστυνομικών μέτρων.
Παρ’ όλα αυτά οι απαραίτητες εξελίξεις του Λ.Σ. δεν προωθήθηκαν. Η τότε στρατιωτική ηγεσία δεν κατόρθωσε να πείσει για την αναγκαιότητα άμεσης λήψης μέτρων την αντίστοιχη πολιτική ηγεσία και υπό το βάρος, παράλληλα, των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας και των μεγάλων θεμάτων στη διεθνή σκηνή, μια ακόμη ευκαιρία πέρασε ανεκμετάλλευτη.
-Περίοδος 2004-2009: Μια περίοδος απαξίωσης του Σώματος. Το Λ.Σ. προχωρούσε στον 21ο αιώνα, κουβαλώντας τις ατέλειες του προηγούμενου αιώνα, με άλυτα προβλήματα συσσωρευμένα, χωρίς μέσα και πόρους, ένα Σώμα που, ενώ ήθελε να περηφανεύεται για την πολυδιάστατη αρμοδιότητά του, ζητιάνευε άλλοτε τα καύσιμα και άλλοτε τα ανταλλακτικά των σκαφών του, αδυνατούσε να πείσει την πολιτική του ηγεσία να προχωρήσει σε ανανέωση των στελεχών του – επί υπουργίας Μ. Κεφαλλογιάννη (2004-2007) π.χ. δεν πραγματοποιήθηκε καμία πρόσληψη ένστολου προσωπικού – και όταν πια αυτό συνέβη, έγινε με ένα εντελώς πελατειακό, αναχρονιστικό και απαράδεκτο τρόπο. Κι όμως, η στρατιωτική ηγεσία, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων που αποκεφαλίσθηκαν ταχέως, δεν αντιστάθηκε. Βέβαια στα λόγια ορισμένοι όπως ο πρόσφατα παραιτηθείς Αρχηγός έστηναν επανάσταση κάθε βδομάδα, αλλά η πλειοψηφία έσκυψε τη μέση σε βαθιά υπόκλιση, αν και τα περισσότερα από αυτά τα άτομα μια δεκαετία πριν είχαν πρωτοστατήσει για να διασώσουν το κύρος του Σώματος και να ιδρύσουν Αρχηγείο.
Και το χειρότερο εξ όλων, η έπαρση πήρε το πάνω της: Οι «στρατηγοί» αυξήθηκαν, χωρίς όμως τους αντίστοιχους «φαντάρους» και τελικά έμειναν χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, οι Κεντρικές Υπηρεσίες δούλευαν νύχτα – μέρα για να βγει η δουλειά, με το γνωστό σύστημα λίγοι εργάτες πολλοί επόπτες , και τα περισσότερα Λιμεναρχεία έφθασαν να δουλεύουν με λιγότερο από το 50% της δύναμής τους (όχι όλα βέβαια, σε λίγα που είχαν την εύνοια κάποιων Υπουργών, Βουλευτών –ανεξαιρέτως κυβερνώντος κόμματος – υπάρχει ακόμα και σήμερα υπέρ - πλεόνασμα προσωπικού).
Και συγχρόνως ότι παράλογο και απίθανο ζήτησαν οι Υπουργοί της Ν.Δ. εκτελείτο αυτομάτως. Υπερπολυτελή γραφεία? Μάλιστα κύριε Υπουργέ!!! Αλλά προμήθειες χαρτιού, φακέλων, toners για να δουλέψουν οι Υπηρεσίες? Όχι δεν έχουμε, να κάνετε οικονομία!!! Πολυτελή εκδήλωση ζήτησε ο Υπουργός? Θα τα βρούμε τα χρήματα κε Υπουργέ!!! Λάστιχα και φρένα για την ελάχιστη ασφάλεια των παιδιών που περιπολούν νύχτα μέρα? Θα δούμε, δεν φθάνουν οι πιστώσεις, δεν έγιναν οι προμήθειες, ζητήστε από κανένα πράκτορα, από κανένα πλοιοκτήτη!!! Και φυσικά ούτε κουβέντα για εκσυγχρονισμό, βελτιώσεις δομών και λειτουργιών, ούτε λέξη για οργάνωση Αρχηγείου.
Αλλά δυστυχώς, εκτός από τα παραπάνω, το Σώμα έζησε και τη κατηφόρα των όποιων αξιών είχε κατορθώσει ως τότε να διασώσει. Μέσα στην μπαχαλοκατάσταση τρύπωσε η δολιότητα, η ίντριγκα και η διαφθορά. Η επικράτηση των «αρεστών» και των «αχυρανθρώπων» που έλεγαν σε όλα μάλιστα. Μην πάμε μακριά, μοναδικό ίσως καταγεγραμμένο ρεκόρ για ένοπλο Σώμα η περίπτωση Ά Υπαρχηγού εν ενεργεία που οδηγήθηκε στο Ναυτοδικείο και καταδικάσθηκε πανηγυρικά. Ο Κος Μόσχος αν θυμάσθε, εκλεκτός του Κου Κεφαλογιάννη!!! Αλλά η σαπίλα φυσικά χώθηκε και χαμηλότερα. Ιστορίες δίχως τέλος. Υπαξιωματικοί και Λιμενοφύλακες που μπλέχθηκαν σε διακινήσεις ναρκωτικών, σε διακινήσεις λαθρομεταναστών, σε μικρότερες ή μεγαλύτερες καταχρήσεις δημοσίου χρήματος, σε πληθώρα αδικημάτων και παρανόμων πράξεων που ντρόπιασαν και κηλίδωσαν το Σώμα. Είτε καθ’ υπερβολή, όπως διατείνονται μερικοί, είτε όχι,
------------------------
1.( Για κάνετε ένα απλό υπολογισμό, για να καταλάβετε τι σημαίνει ένα απλό προνόμιο. Για αναρωτηθείτε επί πόσα χρόνια κάποιοι συγκεκριμένοι υψηλόβαθμοι απομυζούν τον φόρο του Έλληνα πολίτη, όταν από το βαθμό του πλωτάρχη και του αντιπλοιάρχου πηγαινοέρχονται με τα αυτοκίνητα της Υπηρεσίας σπίτι, γραφείο, εκδηλώσεις, υπηρεσιακές μετακινήσεις κλπ. Γιατί? Γιατί φρόντιζαν να υπηρετούν πάντα γύρω από το «μέλι της εξουσίας». Διευθυντές των σημαντικότερων θέσεων του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά, Υπολιμενάρχες και Κεντρικοί Λιμενάρχες στα μεγάλα και καλά πόστα. Οι πιο πολλοί υπηρέτησαν στα Λιμεναρχεία με εξουσία, σπίτι και έξτρα έσοδα. (Μήπως ξέρετε τι σημαίνει ΕΡΦΛ??? Αν δεν ξέρετε εσείς χάνετε που δεν υπηρετήσατε σε Λιμάνι με «γερό» ΕΡΦΛ!!!)
Εν συνεχεία Δ/ντές στο Υπουργείο, μετά Αρχιπλοίαρχοι Κλαδάρχες και Περιφερειάρχες και τώρα πια Υποναύαρχοι και Αντιναύαρχοι.
Κάποιοι δηλαδή κάνουν καριέρα Ανώτατου Αξιωματικού, φροντίζοντας ταυτόχρονα κάθε χρόνο να κόβουν τυχόν επικίνδυνα κεφάλια από τους νεότερους που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την παντοδυναμία τους. Απομύζησαν και άρμεξαν την αγελάδα που λέγεται Λ.Σ. μια χαρά. Οι τωρινοί Αντιναύαρχοι και Υποναύαρχοι έχουν να «ξεπεζέψουν» στην πλειοψηφία τους από Αντιπλοίαρχοι, δηλ. τα τελευταία 9 έως 10 χρόνια.
Για ρωτήστε τους οδηγούς επί πόσα χρόνια τα ίδια άτομα «δικαιούνται» οδηγό και αυτοκίνητο? Τα αμάξια αλλάζουν, οι κυβερνήσεις αλλάζουν οι «δικαιούχοι» μένουν οι ίδιοι.
Ενώ οι σημερινοί πλοίαρχοι Δ/ντες, ίσα που τους επιτρέπεται να παρκάρουν τα ιδιωτικά αυτοκινητάκια τους στο χώρο του νέου κτιρίου.
Κατά τα άλλα η πλειοψηφία των ανωτάτων κόπτεται για το Λ.Σ. και το αύριο του. Φύκια για μεταξωτές κορδέλες!!! Για την πάρτη τους και τα ποικίλα τους κατοχυρωμένα οφίτσια κόπτονται)
----------------
τα δύο διαρκή Ναυτοδικεία ασχολούνται κατά 95% τα τελευταία χρόνια μόνο με το Λ.Σ. Όντως ο αριθμός των ανάξιων στελεχών είναι πολύ μικρός σε σχέση με την μεγάλη μερίδα των ανδρών και γυναικών που φέρουν τη στολή και με πείσμα, θέληση και επιμονή κρατούν ζωντανό το Σώμα, δουλεύοντας σε σκληρές συνθήκες και με μόνη αμοιβή το μισθό τους.
Κατήφορος! Παρακμή! Και το χειρότερο ήρθε! Όποιοι, λίγοι, πήγαν να σηκώσουν την ασπίδα της κοινής λογικής, να αρθρώσουν λόγο για τα κακώς κείμενα, να αντισταθούν σε μη αποδεκτές πρακτικές, αντί να βρουν συμπαραστάτη την Ηγεσία τους, αντιμετώπισαν μια λογική του είδους «δεν είναι ώρα τώρα», «μην το ψάχνεις και πολύ», «αφού πέρασε από άλλους μην το ψάχνεις εσύ» και άλλα τέτοια. Αν επέμεναν πολύ, κατέληγαν γραφικοί. Ευτυχώς για όλους μας, πολλοί άντεξαν και επιβίωσαν σ’ αυτό το κλίμα χωρίς να προδώσουν τις αρχές τους, στάθηκαν με το κεφάλι ψηλά, προσπέρασαν το βόρβορο και κέρδισαν την εκτίμηση, τη σιωπηλή πολλές φορές, των στελεχών του Σώματος. Γιατί εδώ και πολύ καιρό από παντού έρχονταν ηχηρά τα μηνύματα, «Φθάνει, ως εδώ!!!». Όσοι έκλειναν τα αυτιά τους ευθύνονται για το μέγεθος της Τραγωδίας!!!
Όμως όλες οι αρχαίες Τραγωδίες κλείνουν με σκληρό φινάλε!
Φθάσαμε στο πάτο του βαρελιού και τον ξύσαμε, και τώρα άλλη λύση από την κάθαρση που ζητά ο Χορός των ένστολων πολιτών δεν υπάρχει. Ο κύκλος ύβρις – τύσις – νέμεσις έχει ολοκληρωθεί. Αλλά και ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών έχει κλείσει. Οι άδικες πράξεις και η αλαζονικές συμπεριφορές έχουν φανερωθεί και έχουν καταδικαστεί ενώπιον όλων. Κάποιους αρχίζουν ήδη να τους καταδιώκουν οι Ερινύες. Όμως η «πόλη» πρέπει να καθαρθεί και να διασωθεί. Η ώρα της Κάθαρσης είναι τώρα!!! Για να αρχίσει η επάνοδος προς την επιφάνεια, προς το φως.
-------------------------------------------------------------------------
σχόλιο.
νομίζω, πως διαβάζονας όλοι τίς αλήθειες απο καρδιάς των 24 αξιωματικών του Λ.Σ
ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΤΕ, ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ, Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ.
δεν χρειάζεται να πεί κάτι ένας δημοσιογράφος,
όταν μιλά η ψυχή του Σώματος, που είναι, οι φίλοι, που έστειλαν την επιστολή,
αλλά και όλοι,εσείς, όσοι....ματώνετε για το Λ.Σ
ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΑΠΟ ΑΚΡΗ ΣΕ ΑΚΡΗ.
ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟ Λ.Σ
ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΕΤΕ....ΚΑΘΑΡΟ ΣΑΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙ...
ΚΑΙ ΑΦΟΥ, ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ,
ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ , ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ,
ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΑΝΑΤΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΣΩΜΑ.
ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΡΟΤΑ,
ΘΑΜΑΣΤΕ ΑΡΩΓΟΙ.
π. χρ.
Υ.Γ
Εσείς τουλάχιστον παρκάρτε μέσα.
Ενώ, οι.... κατώτεροι και οι πολιτικοί υπάλληλοι ...έξω.
Μεγάλη ντροπή , το συγκεκριμένο μέτρο.
Και, όσο και αν το...έκραξε, το πειρατικο,
ο κ. Θεόδωρος ΔΕΝ ΤΟ ΠΉΡΕ ΠΊΣΩ.
ΙΣΩΣ, ΓΙΑΤΊ ΓΙΑ ΕΚΕΊΝΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ,
Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ τελικα ....ΟΡΙΑ.
ΚΡΙΜΑ...
------------------------------------------------------------------------
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΝΑΡΤΑΤΑΙ ΕΔΩ, ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ,....ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ...
Χαμήλωσε
Στίχοι: Αντώνης Κολύβας
Μουσική: Νίκος Καλλίτσης
Πρώτη εκτέλεση: Αφροδίτη Μάνου
Χαμήλωσε
Από ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα
Δε διακρίνεται η αλήθεια
Χαμήλωσε.
Μη σφίγγεις
Τα χρώματα, πολύ μη σφίγγεις μεσ' στη χούφτα σου
Δε βλέπεις που το κόκκινο
Θέλει να δραπετεύσει ?
Ξεκρέμασε
Τις φλόγες απ' τις υψικάμινους ξεκρέμασε
Και τη σκουριά των καραβιών
Γύρω απ' το λαιμό σου
Και πήγαινε
Και πήγαινε ανάμεσά τους κατάλευκος
Με το πουκάμισό σου ανοιγμένο
Χαμήλωσε
Από ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα
Δε διακρίνεται η αλήθεια
Χαμήλωσε.
