ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΜΕ ΝΟΗΜΑ!


GOIN' THROUGH-"Κλείσε μου το στόμα"

Τώρα κλείστε μου το στόμα
κλει -κλειστε μου το στόμα
έχω πολλά να πω ακόμα
τώρα κλείστε μου το στόμα

Και είμαι πάλι εδώ έχω άλλα τόσα να πω
Θα με μισήσουν άλλοι τόσοι ίσως βρω σεβασμό
Κι ας πνιγώ μέσα στις σκέψεις που γεννά το μυαλό
Κι έτσι χαθώ κάποια στιγμή, μήπως σου κάνω καλό
Παίρνω ανάσα, στιλό, κάνω τις λέξεις πηλό
Πάλι πουλάω δίσκους και ringtones με το κιλό
Πάλι πουλάτε τη Γη, πάλι σκορπά πανικό
Πάλι στους Έλληνες θα κάνετε άλλο ένα κακό
Nivo ξανά στο χαρτi, Nivo ξανά mp3
Νινο απ' τη πένα στα ηχεία και από κει στη ψυχή
Νίνο ξανά στη ΤV να κάνει απογραφή
Έχουμε γίνει πιο πολλοί οι φίλοι κι οι εχθροί
Νινο μια ακόμα προσπάθεια με λίγη δόση εμπάθεια
Νιώθα μίσος λοιπόν, μην περιμένεις συμπάθεια
Όσος χρόνος υπάρχει, όσος έμεινε ακόμα
Όσο αντέξω, όσο μπορέσω με κλειστό το στόμα

Ξαναχτίζω την ελπίδα πάλι από την αρχή
Όσα μου ΄ταξαν τα έπνιξε στο πέρασμα η βροχή
Όσα όνειρα είχα κάνει μου τα έκαψε η φωτιά
Τη Δευτέρα ξεκινώ απ' την αρχή άλλη μια φορά
Έχουν γκρεμίσει απ' τα θεμέλια όλα στο τόπο
Είναι πολλοί που καταφέρνουν πολλά δίχως κόπο
Θέλει τρόπο να έχεις και καλό δικηγόρο
Στους κατάλληλους ανθρώπους το κατάλληλο δώρο
Για του λόγου το αληθές σαν παράδειγμα θες
Μεταθέσεις απ' τον Έβρο κατευθείαν στο Γ.Ε.Σ.
Μ' ένα ντριν το ρουσφέτι αποκτά υπόσταση
Κι απ' το σπίτι στο στρατόπεδο μικραίνει η απόσταση
Πολλοί είναι αυτοί που το παίζουν Λυσίες
Κι απ' την άλλη καίνε δάση σαν να κάνουν θυσίες
Ποιές αξίες; Τα πάντα επί ξύλου κρεμάμενα
Τις έπνιξαν κι αυτές όπως πνίξαν το "Σάμινα"
Βαρέθηκα τις τράπεζες, τα δάνεια, γιορτές
Παρελάσεις και μεγάλα στεφάνια
Να βράσω τα γαλόνια που φοράτε και τις κλάρες
Σας έχουν διορίσει για να κάνετε χάρες

Θα συνεχίσω λοιπόν σαν τα quartz τα ρολόγια
Κάθε τραγούδι μου θα έχει μια ντουζίνα από λόγια
Θα έχω μάτια ανοιχτά ακόμα κι όταν κοιμάμαι
Όσο περνάνε τα χρόνια πιο πολύ θα θυμάμαι
Πάλι τα ίδια φων'αζω με τρόπο που συνηθίζω
Δε ζητάω τίπ' άλλο μόνο αυτά που αξίζω
Δεν τ' αξίζω κι όμως στοιβαγμένος ζω στη πόλη
Όπως όνειρα και άνθρωποι στοιβάζονται όλοι
Ευτυχώς μου 'χει μείνει χαρτί και μελάνι
Δε θαβονται οι σκέψεις δημοσία δαπάνη
Με φίλτρο αναστολές που με κάνουν σοφότερο
Και άλλοτε με στέλνουν στο πυρ το εξώτερο
Έχω μάθει να ακούω, έχω μάθει να δίνω
Έχω μάθει να αγαπώ και ιδρώτα να χύνω
Τι θ' απογίνω αν αφήσω την καρδιά να παγώσει
Σαν φιγούρα στο Μαντά Τισό που έχει κερώσει

Τώρα κλείστε μου το στόμα
Κλει -κλείστε μου το στόμα
έχω πολλά να πω ακόμα
Τώρα κλείστε μου το στόμα

Δ.ΒοΓ.