Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το δημοσίευμα της συναδέρφου, Πόπης Χριστοδουλίδου για τις επικείμενες απολύσεις εργαζομένων στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με την υπογραφή μάλιστα, ενός πρώην αρχηγού του λιμενικού, του κ. Ηλία Σιωνίδη και πέραν της απίστευτης αναλγησίας, που δείχνουν κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις απέναντι στον εργαζόμενο και τον άνθρωπο, θα ήθελα να σταθώ στο γεγονός (ελληνικό φαινόμενο θα το'λεγα καλύτερα) πως, πρώην αρχηγοί του λιμενικού, μετά την αποστρατεία τους, ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ από ιδιώτες επιχειρηματίες, τους οποίους κάποτε υποτίθεται επόπτευαν, ήλεγχαν (;) αδειοδοτούσαν ή δεν ξέρω για πόσα άλλα πράγματα δε θα έπρεπε να είχαν ποτέ σχέση μεταξύ τους.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι επαγγελματικά και ηθικά ασυμβίβαστο. Απαράδεκτο !
Παράνομο και απαγορευτικό μάλιστα με τη βούλα του νόμου (εφημερίδα Κυβερνήσεως [αριθ.φύλλου 311/10-12-2002, άρθρο 103, παράγρ.3].)
Ο κ. Σιωνίδης... μέλος του ΔΣ των ναυπηγείων Σκαραμαγκά ! Που ακούστηκε; Άλλοι πρώην αρχηγοί, στα γραφεία των εφοπλιστών, σύμβουλοι και μυστικοσύμβουλοι. Το πιο ξωφρενικό; Πρώην κλαδάρχες της επιθεώρησης πλοίων (γνωστοί... γνωστότατοι, με ονοματεπώνυμο, κύριοι...) να δουλεύουν σε γραφεία εφοπλιστών; Ως τι; Έτσι δεν επιθεωρούνται ποτέ τα πλοία; αναρρωτιέμαι.
Αλλά για τους απόστρατους αρχηγούς, ΡΩΤΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑΡΩΤΩ με όση αφέλεια μπορεί να έχει ένας ρεπόρτερ; Αυτοί δεν ξέρουν μυστικά του κράτους; Δεν ξέρουν την επιχειρησιακή δράση του λιμενικού; Δεν ξέρουν "παγίδες" και τρόπους (φορό-δια)φυγής; Τώρα που είναι... υπάλληλοι επιχειρηματιών... πως να πιστέψω πως κρατάνε όσα γνωρίζουν, ως επτασφράγιστο μυστικό;
Περιμένω απάντηση. Από οποιονδήποτε.
Χάρης Μπόλκας
