ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!

Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ, ΠΛΗΝ ΓΕΜΑΤΩΝ ΜΕ ΟΝΕΙΡΑ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗ..


Διάβαζα σε διάφορα ενημερωτικά blog και σάιτ, που έκαναν δεκαπενταύγουστο, με τα κότερά τους, οι πλούσιοι η οι πολιτικοί- τον ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΑΓΟΥΔΗΜΟ , ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΤΟΠΙΣΑΝ-
και μού ήρθε μιά απέχθεια για τα γκλαμουράτα, πλήν, όμως, κενά συναισθημάτων ταξίδια και...ξύδια.
μούρθε στο νού, ένα υπέροχο τραγούδι του Κώστα Χατζή

Τα νιάτα του έφαγε, ο Στρατής
στα ναυπηγεία ολημερίς.
Φτιάχνει τα πιο γερά σκαριά,
να παν' οι άλλοι μακριά,
να ταξιδέψουνε στη γη, οι τυχεροί.

Τ' απόβραδο στο καπηλειό
με τον Γιωργή τον παραγιό,
λένε για χώρες μακρινές
που δεν τις είδανε ποτές,
ζηλεύουνε τους ναυτικούς, τους τυχερούς.

Σαν θα πεθάνω βρε Γιωργή,
σαν θα σαλπάρω απο τη γη,
βάλε στην κάσα μου πανιά,
βάλε της άλμπουρα, σκοινιά,
πες πως ταξίδεψε κι αυτός, ο τυχερός.


Ερμηνευτής/Μουσική : Κώστας Χατζής
Στίχοι : Σώτια Τσώτου


Η ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΣΜΑ

Πού να χωρέσει τ' όνειρο
Στίχοι: Μιχάλης Παπανικολάου
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Βαγγέλης Περπινιάδης & Ρία Νόρμα

Δρόμοι όλο λάσπη και σπίτια ρημαδιό
πού να χωρέσει τ' όνειρο σε κάμαρη δυο πήχες.
Έλα καλή μου, φόρεσε τ' άσπρο μαντήλι που είχες
και τ΄αύριο πιο καλό απ΄το χθες, για μας τους δυο.

Σφυρίζει η φάμπρικα, η βάρδια μου τελειώνει
κι αν θες ν' αλλάξουμε ζωή, να πάμε σε μιαν άλλη,

έλα καλή μου, φόρεσε τ' άσπρο μαντήλι σου πάλι
και τ' αύριο πιο καλό απ' το χθες για μας τους δυο.

Πέφτει σκοτάδι στους δρόμους τους στενούς
και τα παιδιά μαζεύτηκαν τριγύρω στο μαγκάλι.
Έχουμε οι δυο μας δύναμη να ξαναρχίσουμε πάλι
σε κόσμους άλλους κι ουρανούς, πιο φωτεινούς


Η ΤΟ ΑΛΛΟ


Δραπετσώνα

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Πέτρος Γαϊτάνος

Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά

Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή
μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή.


Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός
κάθε παράθυρό του κι ουρανός

Μα όταν ερχόταν η βραδιά
μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Η ΤΟ ΑΛΛΟ


Το καλοκαίρι σαν θα 'ρθεί

Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου
Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

Το καλοκαίρι σαν θα 'ρθεί
πάνω στην άμμο την ξανθή
μαζί μου θε να περπατάς
και να μου λες πως μ' αγαπάς.

Τα μεσημέρια τα ζεστά
στην ακροθαλασσιά μπροστά
μαζί μου θε να τα περνάς
και να μου λες πως μ' αγαπάς.


Όμως αν μου κράταγες πιο σφιχτά το χέρι
όμως αν μ' αγάπαγες όσο εγώ κι εσύ
το καλοκαίρι θα 'ρχότανε τώρα,
τώρα ποιος ξέρει πότε θα 'ρθεί.

Το καλοκαίρι σαν θα 'ρθεί
πάνω στην άμμο την ξανθή
μαζί μου θε να περπατάς
για μας τους δυο να με ρωτάς.


Τα μεσημέρια τα ζεστά
στην ακροθαλασσιά μπροστά
μαζί μου θε να τα περνάς
και να μου λες πως μ' αγαπάς.

Η ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ

Δεν έχω παλάτια και λεφτά
Στίχοι: Βαγγέλης Περπινιάδης
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Πρώτη εκτέλεση: Βαγγέλης Περπινιάδης

Αχ, γιατί με διώχνεις άπονη
Αχ, και πάντα με πικραίνεις, αχ

Τι σου 'χω κάνει και με διώχνεις σαν ζητιάνο
Είμαι φτωχόπαιδο, τι θέλεις να σου κάνω
Θέλεις να πεθάνω


Δεν έχω να σου δώσω παλάτια και λεφτά
Εσύ αν έχεις πλούτη εγώ έχω καρδιά


Μη με πικραίνεις και τη φτώχεια μου θυμίζεις
Όταν με διώχνεις την καρδιά μου τη ραΐζεις
Θέλεις να πεθάνω

Δεν έχω να σου δώσω...

Η ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΣΑΣ ΤΟ ΦΥΛΑΓΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Κάνε λιγάκι υπομονή

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου & Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Πόλυ Πάνου & Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος ( Ντουέτο ) || Γιώργος Νταλάρας || Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Μην απελπίζεσαι και δε θ' αργήσει
κοντά σου θα 'ρθει μια χαραυγή
καινούργια αγάπη να σου ζητήσει
κάνε λιγάκι υπομονή


Διώξε τα σύννεφα απ' την καρδιά σου
και μες το κλάμα μην ξαγρυπνάς
τι κι αν δε βρίσκεται στην αγκαλιά σου
θα 'ρθει μια μέρα μην το ξεχνάς

Γλυκοχαράματα θα σε ξυπνήσει
και ο έρωτας σας θ' αναστηθεί
καινούργια αγάπη θα ξαν' αρχίσει
κάνε λιγάκι υπομονή

ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΞΑ, ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΜΟΥ,
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ,
ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ, ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΕΤΕΙΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ...KAI NA ΠΙΝΩ..
ΟΜΩΣ ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟ ΕΠΙΝΑ, ΔΕΝ ΜΕ ΕΠΙΝΕ, ΑΝ ΜΕ ΝΟΕΙΤΕ, ΤΙ ΕΝΝΟΩ...

Στίχοι: Σωτήρης Σκίπης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Βιολάρης & Καίτη Χωματά ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Πουλόπουλος & Πένυ Ξενάκη ( Ντουέτο )

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας
για κάποιο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.
Θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο
μυριστικό κι ευωδιαστό,
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο.

Κι από ψηλά θα μας φωτίζει
το φεγγαράκι το χλωμό
κι από ψηλά θα μας φωτίζει.
Και θ' αρμενίζουν, ω χαρά μας,
ίσα στο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.


Επομένως, το συμπέρασμα απλό και κατανοητό,
ήσυχη συνείδηση , γεμάτη καρδιά με αγάπη,
όρεξη για δημιουργία
κι ενας δεκαπενταύγουστος με... καραβάκια καλοτάξιδα,
αρκούν
για να ειμαστε καλα...

Καράβια αλήτες

Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου & Νίκος Πορτοκάλογλου ( Ντουέτο )

Καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι.
Μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι.
Μπροστά μας περνάνε, μα δε σταματάνε.
Τα άσπρα πανιά τους δεν ήταν για μας.

Καράβια περάσαν, χαθήκαν στα βάθη.
Γιατί μας γελάσαν κανείς δε θα μάθει.
Ανάποδη μέρα, τα τράβηξε πέρα.
Σ' αυτό το λιμάνι δεν φεύγει κανείς.

Στο 'να μου χέρι το τσιγάρο
μοιάζει με χαμένο φάρο.
Κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει μπόρα.
Σχόλασε το γλέντι τώρα.



και του χρόνου, να είμαστε όλοι γεροί, οι peiratikoi
οι φιλοι μας, όλοι οι άνθρωποι, που ταξιδεύουμε, χωρίς λεφτά,
αλλα, ΓΕΜΑΤΟΙ ΜΕ ΟΝΕΙΡΑ, ΕΙΚΟΝΕΣ, ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ, ΜΕ ...ΚΟΤΣΙΑ...

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ
ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑ...

ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ...


Π. ΧΡ.