ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ- ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΣΩΜΑ ,ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ, ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ, ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟ Λ.Σ


ΛΙΜΕΝΙΚΟΙ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ, ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ.


Δευτέρα, 12 Ιανουάριος 2009
THE GUARDIANS


__Πριν ένα χρόνο περίπου είχε προβληθεί στους Κινηματογράφους μια ταινία αναφερόμενη στη ζωή και το έργο των ανδρών της Αμερικάνικης Ακτοφυλακής (http://www.uscg.com/) και ιδιαίτερα των πληρωμάτων και διασωστων των ελικοπτέρων έρευνας & διάσωσης .
__Αντιπαρέρχομαι της χολιγουντιανής υπερβολής, που συνηθίζεται σε αυτού του είδους τις ταινίες, αλλά και το γεγονός ότι αναφέρεται σε μια επίλεκτη μονάδα και μοιραία προβληματίζομαι ως υπηρετών σε ένα ανάλογο,
θέλω να πιστεύω, Σώμα για το έργο και τις υπηρεσίες που καλούμαι καθημερινά να προσφέρω.
__

Αναπολώ τις εποχές που ως πλήρωμα περιπολικού σκάφους της παραμεθορίου στην Σάμο, αλλά και στην Μυτιλήνη συμμετείχα σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, μεταφορές ασθενών από γειτονικά νησιά, αντιμετώπιση δουλεμπόρων, ελέγχους υπόπτων πλοίων και περιστατικά καταπολέμησης ρύπανσης.

Αναπολώ, αλλά και εξοργίζομαι ταυτόχρονα, με εκείνους, που μου στέρησαν πρόωρα, αυτή την xαρά στο Λιμεναρχείο της ίδιας μου της γενέτειρας, (αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία για την οποία ίσως σας πω μια άλλη φορά).
__

Ένα χαμόγελο και ένα ευχαριστώ από τα χείλη ενός ασθενή που μεταφέρθηκε έγκαιρα από το απομακρυσμένο νησί του , ένα ‘’μπράβο παιδιά’’ και ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη από τον ιδιοκτήτη σκάφους που κινδύνεψε αλλά ακόμα και η γεμάτη ευγνωμοσύνη ματιά μιας μητέρας με το παιδί της, την οποία εγκατέλειψε σε ένα σάπιο πλοιάριο, ο δουλέμπορος και η οποία διασώθηκε, την τελευταία στιγμή, από πνιγμό, είναι η μέγιστη ανταμοιβή ενός στελέχους του Λιμενικού Σώματος και φάρμακο πραγματικό, στην καρδιά, αλλά και την ψυχολογία κάθε ένστολου.


__Θα μου πείτε, μα καλά, το Λιμενικό Σώμα δεν έχει πλωτά μέσα;
Στην παραμεθόριο δεν υπάρχουν σκάφη που περιπολούν συνεχώς, πληρώματα, που ρισκάρουν κάθε βράδυ την ζωή τους, δεν υπάρχουν τα περίφημα super puma τα οποία στελεχώνονται και από στελέχη του Λ.Σ με έργο εφάμιλλο των ανδρών της ταινίας;
Υπάρχουν και το έργο τους είναι δύσκολο να αποτυπωθεί αν κάποιος δεν ζήσει την καθημερινότητα τους.
Υπάρχουν λοιπόν οι δικοί μας προσωπικοί Guardians, των οποίων παρεμπιπτόντως η εκπαίδευση, ο εξοπλισμός αλλά και οι απολαβές καμία σχέση δεν έχουν με τους αντίστοιχους άλλων χωρών, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.
Στην συνεχή και ολοένα δυσκολότερη μάχη της λαθρομετανάστευσης την οποία καθημερινά δίνει με αυτοθυσία το Σώμα μας λησμονήσαμε κάτι σημαντικο.
Τους απλούς πολίτες αυτής της χώρας στο φορολογικό υστέρημα των οποίων οφείλεται στο μεγαλύτερο ποσοστό ο εξοπλισμός και ο μισθός μας.

Με θλίβει καθημερινά η εικόνα των άδειων γραφείων και η απεγνωσμένη προσπάθεια του προσωπικού του αποδεκατισμένου Λιμεναρχείου όπου υπηρετώ να εξυπηρετήσουν τους πολίτες που έρχονται σε εμάς για να τους βοηθήσουμε στα καθημερινά τους προβλήματα.

Πως να πεις στον ηλικιωμένο αλιέα που κατέβηκε με κόπο από το χωρίο του αλλά και στον επαγγελματία, τον ναυτικό, τον τουρίστα, που περιμένει να εξυπηρετηθεί από την Ακτοφυλακή μιας Ευρωπαϊκής Χώρας να έρθει μια άλλη μέρα γιατί ο υπόλογος του γραφείου ,που ψάχνει (ο οποίος θα έχει χρεωμένα και 2-3 γραφεία ακόμα φυσικά) έχει και αυτός δικαίωμα στην ξεκούραση, μετά από την 24ωρη βάρδια, σε μεγάλο μέρος της οποίας έκανε και χρέη και τηλεφωνητή και οδηγού και σκοπού και φυσικά δεν υπάρχει αντικαταστάτης;

Αρχίζεις να βλέπεις το όλο θέμα της κλωνοποίησης των ανθρώπων με άλλη οπτική!
Και φυσικά αυτοσχεδιασμός και φυσικά πατέντα, όλα βιαστικά, όλα με το άγχος, μέχρι να γίνει το λάθος και να έρθει το περίφημο ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ!!!

__Μια πρώτη, εφικτή και απόλυτα ρεαλιστική, κατά την ταπεινή μου γνώμη, λύση στο πρόβλημα (πέραν των προσλήψεων αλλά και της γνωστής ιστορίας με την ανακατανομή του προσωπικού του Λ.Σ )είναι η άμεση απαλλαγή των στελεχών του Λιμενικού Σώματος από τα κάθε είδους πάρεργα τα οποία έχουμε επωμισθεί, επειδή είτε απλώς κανείς άλλος δεν τα θέλει είτε γιατί η στρατιωτικά συντεταγμένη Υφή του Σώματος μας παρέχει εγγυήσεις και “λίγα λόγια”, όσον αφορά τα δικαιώματα.
Έτσι συνεχίζεται ο εγκλωβισμός στο γραφείο, ανάμεσα σε συνταγές φαρμάκων, αλληλογραφία με φαρμακεία, οδηγίες για χορήγηση ή μη φαρμάκων στυτικής δυσλειτουργίας και καταγγελίες πολιτών για πέργκολες – τραπεζοκαθίσματα αλλά και φυσικά τις περίφημες ενστάσεις για παράνομη στάθμευση.
Καθημερινή απασχόληση με αντικείμενα, όπως ο Οίκος Ναύτου, για τα οποία ,ουδέποτε έχουμε εκπαιδευτεί – επιμορφωθεί, με αποτέλεσμα να ακροβατούμε, ακολουθώντας την πεπατημένη των προκατόχων και ελπίζοντας, να μην μας βρει η κακιά στιγμή.

Για να μην αναφέρω, την καθημερινή πλέον μάχη για εξασφάλιση των αναλώσιμων (Φακέλους, κόλλες Α4, μελάνια, toner) ειδικά τους τελευταίους δυο μήνες κατά τους οποίους έχει ανασταλεί η δυνατότητα κάλυψης δαπανών μέσω του Κεφαλαίου Λιμενικής Αστυνομίας μέχρι νεωτέρας λες και έχει ανασταλεί παράλληλα και η λειτουργία των Λιμεναρχείων.

__Και αν το Υπουργείο Οικονομικών μας λέει για μια ακόμα φορά ότι δεν δικαιούμαστε επίδομα παραμεθορίου ή επικινδυνότητας, ένα άλλο Υπουργείο αυτό της Εμπορικής Ναυτιλίας, το δικό μας Υπουργείο, ας αποδείξει πόσο κοντά μας είναι και ας μας δώσει πίσω ξανά τα ξεθωριασμένα ονειρά μας και την αίγλη του λειτουργήματος που ασκούμε πριν να είναι πολύ αργά.
Αν δεν μπορούν να μας κάνουν 10.000 ,όπως θα έπρεπε να είμαστε,
ας φροντίσουν να μας επιστρέψουν πίσω την χαμένη μας αποστολή, ώστε φουσκώνοντας τα στήθια μας από περηφάνια, να φαινόμαστε περισσότεροι .

__Για να αρχίσει, όμως αυτό, θα πρέπει να αρχίσουν τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος να νιώθουν φύλακες των θαλασσών, των ακτών, της ανθρώπινης ζωής και του αλιευτικού μας πλούτου και όχι φαρμακοποιοί, καταμετρητές τραπεζοκαθισμάτων - πέργκολας – ξαπλώστρας ή και παρκαδόροι ακόμα.
Πιστεύω ότι και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αλλά και συναδέλφων συμφωνεί και πιστεύει, όπως και εγώ, άλλωστε, ότι τα λοιπά καθήκοντα – πάρεργα, που μας έχουν ανατεθεί, μπορούν να ασκηθούν και από την δημοσιοϋπαλληλική αρμάδα της κρατικής μηχανής .


Aktofylakas
Αναρτήθηκε από aktofylakas στις 1:33 πμ
-----------------------------------
Talos είπε...
Γεια σου Ακτο.Πολυ καλο το αρθρο.
Εσυ καλα τα λες.
Ελπιζω μονο να σε ακουσει καποιος.
Συνεχισε.
Δευτέρα, 10 Νοέμβριος, 2008
Λ/Φινα είπε...
Θα φτιάξουν άραγε ποτέ τα πράγματα;Μπράβο Ακτοφύλακα έγραψες.Πολύ καλό.

---------------------------------
Τρίτη, 11 Νοέμβριος, 2008
Ανώνυμος είπε...

Με τα παρακάτω λόγια σου περιέγραωες επακριβώς την κατάσταση που επικρατεί συνάδελφε.
Δυστυχώς τα έχουμε επανειλλημένα επισημάνει αλλά η αναλγησία που υπάρχει είναι απερίγραπτη.
Σαν να θέλουν κάποιοι να μην δουλεύει το σώμα.Keep up the good work"η άμεση απαλλαγή των στελεχών του Λιμενικού Σώματος από τα κάθε είδους πάρεργα τα οποία έχουμε επωμισθεί, επειδή είτε απλώς κανείς άλλος δεν τα θέλει είτε γιατί η στρατιωτικά συντεταγμένη Υφή του Σώματος μας παρέχει εγγυήσεις και “λίγα λόγια” όσον αφορά τα δικαιώματα."

------------------------------------------------
Τρίτη, 11 Νοέμβριος, 2008

Ανώνυμος είπε...
Να εισαι καλά! Μακάρι να ενδιαφερθεί κάποιος. Δεν αντέχουμε άλλο αυτό το χάλι.

----------------------------------------------------------
Τρίτη, 11 Νοέμβριος, 2008

HCG 90 είπε...
H μαύρη αλήθεια είναι οτι μετά απο μία 10ετία και βάλε στο Σώμα έχω αρχίσει να κυριευομαι απο απογοήτευση.
Στην αρχή είχε έρθει η μετάθεση για το Αν.Αιγαίο. Ωρες ατελείωτης περίπολίας αλλά η χαρά της προσφοράς στην Πατρίδα , η ευεξία και το θράσσος της νεότητας μας έδιναν πάντα τη δύναμη να επιχειρούμε καθημερινά με την σιγουριά οτι η βραδυνή μας "περιπέτεια" ήταν έργο σημαντικό το οποίο είχαμε την τύχη να μας ανατεθεί.

Πλέον όλα είναι μαύρα και άραχνα στην καρδιά και την συνείδηση κάθε στελέχους του Λ.Σ Θέσεις απλήρωτες , υπερωρίες απλήρωτες , όνειρα για ένα δυνατό Σώμα επίσης απλήρωτα. Καθημερινά δίνουμε και την ψυχή μας, προτάσουμε το φιλότιμο και ονειρευόμαστε μια καλύτερη μέρα.
Πλέον δεν ξέρω πόσοι απο εμάς έχουμε πίστη οτι κάτι θα αλλάξει.
Παρακολουθούμε Υπουργούς να έρχονται και να παρέρχονται αλλά κανείς να μην δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον για όλους εμάς.

Και όχι, ο Λιμενικός δεν ενδιαφέρεται μόνο να παίρνει τον μισθό του κάθε 26 του μήνα.
Τον ενδιαφέρει να μπορεί να επιχειρεί έχοντας αξιόπλοα σκάφη , εξοπλισμό αντάξιο της αποστολής του και εκπαίδευση ωστέ να προσφέρει τα μέγιστα τους Ελληνες πολίτες. Δυστυχώς έχουμε γίνει μάρτυρες της απαξίωσης του Λιμενικού Σώματος το οποίο έχει αφεθεί στις τύχες του απο την εκάστοτε Στρατιωτική και πολιτική ηγεσία.
Εγκαταστάσεις αχούρια διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα , σκάφη που στον μέγαλύτερο τους μέρος ακινητούν λόγω φθοράς και βλαβών , Λιμενικές Αρχές με συνθέσεις ποδοσφαιρικής ομάδας.

Ενα Υπουργείο το οποίο αδυνατεί να εκδόσει ταυτότητες και φύλλα μισθοδοσίας στο Προσωπικό του , να παρέχει γραφική ύλη, ανταλλακτικά για τα πλωτά , επίγεια και εναέρια μέσα του. Ενα Υπουργείο που δεν θέλει και δεν μπορεί να διασφαλισει αμερόληπτες αποφάσεις μεταθέσεων και που αδυνατει να λάβει αποφάσεις για το καλό της οποιαδήποτε ακριτικής μονάδας.
Δεν ξέρω πόσοι απο εσάς έχτε μείνει με την ελπίδα αλλά εγώ πλέον την έχω θάψει ,της έχω κάνει μνημόσυνο και δουλεύω, πια μόνο, λόγω των άξιων Συναδέλφων μου.

------------------------------------------------------------

Τρίτη, 11 Νοέμβριος, 2008
aktofylakas είπε...
Σας ευχαριστω πολυ για τα σχολια και τις σκεψεις σας, που μοιραζεστε μαζι μου
.Ας ελπισουμε, καποια στιγμη ,να αλλαξει η κατασταση.

--------------------------------------------------------

Τρίτη, 11 Νοέμβριος, 2008

Ανώνυμος είπε...
Πολυ καλό το άρθρο Ακτοφύλακα, στείλτο και στο περιοδικό.
------------------------------------------------------------------

Σάββατο, 15 Νοέμβριος, 2008
avydikos είπε...
Ετσι, ειναι φιλε ακτοφυλακα, που λεφτα για αναλωσιμα και ανταλακτικα.
Τα φουλαρια, στα σαφαρι, μας φαγανε!!

------------------------------------------------------------------------------
το δικο μου σχόλιο.
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ

Ο ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΑΣ -ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΩ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ- ΕΧΕΙ, ΟΜΩΣ, ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ, ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ
ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΣΩΜΑ, ΑΝΤΑΞΙΟ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΨΥΧΗ.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ, ΦΙΛΟΞΕΝΩ, ΕΔΩ, ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ
ΚΑΙ ΟΣΑ ΛΕΝΕ, ΑΛΛΟΙ ΛΙΜΕΝΙΚΟΙ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΟΤΣΙΑ.
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ, ΜΗΠΩΣ, ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕΙ


Π. ΧΡ.