Τις τελευταίες 2μιση εβδομάδες με έχουν δει περισσότερο τα βιβλία από ότι ο κόσμος (ήθελα στα "γεράματα" βλέπετε σπουδές) και αν και μου είναι ασυγχώρητο έχω αμελήσει να μιλήσω όσο και όπως όφειλα με τους συναδέλφους από το City και τον ΕΤ. Παιδιά συγγνώμη.
Ο λόγος για την ανάρτηση αυτή όμως είναι ακόμη ένας: Εκανα διάλειμμα στο διάβασμα για να δω τα blog και με έπιασε πανικός. 4 απολύσεις στον ΑΝΤ1, 6 στο ΔΟΛ και 60 εργαζόμενοι στον Ξένιο βλέπουν το φάσμα της ανεργίας να τους δείχνει τα μαύρα δόντια του. Για να μην ξεχνάμε τους συμβασιούχους της ΕΡΤ και όλα όσα ακούγονται για τα ελληνικά ΜΜΕ.
Το ατυχές "καπεταναίοι" μου είναι πως η φουρτούνα είναι μπροστά μας και το συνδικαλιστικό μας όργανο ακόμα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων αλλά και πολλοί απο εμάς ακόμη να ξυπνήσουμε.
Αλλά δεν το βάζω κάτω. Ελπίζω πως έστω και στο παρα πέντε θα σηκωθούμε όρθιοι και θα το παλέψουμε.
Η ελπίδα άλλωστε πεθαίνει πάντα τελευταία!
