Για μία ακόμα φορά, διαπιστώσαμε ως στελέχη του Λ.Σ. ό,τι η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία μας, θεωρεί "παιδιά ενός κατώτερου θεού".Δεν έχουμε δικαιώματα,...μόνο υποχρεώσεις απέναντι στο Σώμα, στο οποίο υπηρετούμε.
Δεν έχουμε οικογένειες...μόνο "ανάγκες της Υπηρεσίας"
Δεν έχουμε ψυχή...,αλλά έχουμε δώσει και την ψυχή μας για το Σώμα.
Αυτή η κατάφωρη αδικία μας προσβάλει, ως στελέχη και ως ανθρώπους, υποβιβάζοντας την προσωπικότητά μας.
Πως ? Με τι καρδιά ?
Με τι όρεξη, θα μπορέσω να αντεπεξέλθω στα καθήκοντά μου ?
Γιατί, να τα "δίνω όλα" για το Σώμα όταν δεν παίρνω τα αυτονόητα ?
Κάποτε με ρώτησε, ένας παλιότερος συνάδελφος τι σημαίνει Λ.Σ.
Με την αφέλεια του νέου, του απάντησα "Λιμενικό Σώμα" φυσικά για να λάβω την αποστομωτική απάντηση :"Όχι συνάδελφε...Λ.Σ. σημαίνει ΛΑΘΟΣ ΣΩΜΑ"....
ενας λιμενικός
ελπίζω να διαβάζετε το peiratiko κύριε αρχηγέ του Λ.Σ...
π. χρ.
