Τα λόγια μου δεν τα μασάω ποτέ σεβόμενη πρώτα και πάνω από όλα την συνειδητή μου θέση και στάση ζωής να ανήκω ψυχή τε και σώματι στην εργατική τάξη και να προσπαθώ μέσα από το δημοσιογραφικό λειτούργημα, κοντά μια τριακονταετία τώρα, να στηρίζω όλους τους εργαζόμενους , θεωρώντας τους, συναδέλφους μου, που υπηρετούν...με τον ιδρώτα και την σκληρή εργασία τους ο καθένας το δικό του μετερίζι!
Επομένως, ουδείς πιστεύω πως θα παραξενευτεί, με την δημόσια πρόταση μου
από το peiratiko , να κάνουν πράξη, όλα όσα υποστηρίζουν οι σύντροφοι του Περισσού και μαζί τους κι εγώ!
Να μην προσφέρουν... βούτυρο στο ψωμί κανενός μέσα σε τόσο σκληρές για την εργατική τάξη εποχές, αφήνοντας απροστάτευτους στην ανεργία τους εργαζόμενους στην τηλεόραση του ΚΚΕ, τον 902!
Έχετε ευθύνη για τους εργαζόμενους,όπως και να το δούμε το ζήτημα...
Αν υπάρχει πολιτική βούληση και προσπαθήσετε,σύντροφοι,
μπορείτε, θαρρώ να απορροφήσετε, είτε στον ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ, είτε στον ραδιόφωνο του 902, είτε ακόμα στο νέο σας portal
όλα τα παιδιά του τηλεοπτικού σταθμού 902, που έμειναν χωρίς δουλειά!
Ας πρυτανεύσει η καρδιά ενός κομμουνιστή, που πέρα και πάνω από όλα , είναι άνθρωπος, με το Α κεφαλαίο.
Άλλωστε δεν γίνεται σύντροφοι , εφόσον οικονομικά δεν άντεχε ο σταθμός-κάτι, που κατανοώ πλήρως και το αποδέχομαι-άλλα να λέτε και άλλα να πράττετε!
Πιστεύω, πως θα κάνετε το καλύτερο δυνατόν, παρά τις οικονομικές δυσκολίες κι ελπίζω ,
πως θα λάβετε σοβαρά υπόψη σας την πρόταση καρδιάς, που δημοσίως σας καταθέτω!
ΠΌΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΊΔΟΥ
Υ.Γ Το θέμα, σύντροφοι στο ΚΚΕ, είναι να παλεύουμε για να κάνουμε τα αδύνατα, δυνατά
και για να στηρίζουμε στην πράξη τους ανέργους, φροντίζοντας, πρώτα τους δικούς μας, που καλώς ή κακώς τώρα από τον 902 βρίσκονται αστο δρόμο!
Η ανεργία είναι ... θάνατος αργός, αλλά και βασανιστικός και καταστροφικός για έναν εργαζόμενο και την οικογένεια του .
Και εμείς, σύντροφοι, το γνωρίζουμε αυτό πολύ καλά ,αφού είμαστε κάθε μέρα στην φάμπρικα,στην επιχείρηση την πολυεθνική και εκεί, που δένει το ατσάλι.
Όπως, στη ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, που για το ανύπαρκτο μεροκάματο,
οι εργάτες
ρισκάρουν και αυτή τη ζωή τους ακόμα!
