ΤΡΑΓΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 32ΧΡΟΝΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΝΟΣ ΒΡΕΦΟΥΣ-ΟΛΟ ΚΙ ΟΛΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΖΥΓΙΖΕ 40 ΚΙΛΑ -ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ "ΤΣΑΚΙΣΕΙ" ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ , ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ, ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΜΑΤΑΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ !

Αυτά τα θέματα δεν παίζουν στα κανάλια και στις εφημερίδες.

Δεν πουλάνε....

Ποιος ασχολείται, τώρα,  με μια 32χρονη τοξικομανή, που αυτοκτόνησε μέσα στο κελί, γιατί δεν άντεχε την στέρηση...

Ασθενής, ταλαιπωρημένη, φιγούρα , που ίσα-ίσα διακρινόταν,

αφού, η λευκή σκόνη

 την   κατέτρωγε και ζύγιζε μόλις 40 ....κιλά !

Είχε δυο τραγικούς γονείς , που κράταγαν το βρέφος.

Πως βρέθηκε σε αυτη την τραγική κατάσταση, κανείς δεν γνωρίζει ,ακριβώς.

Ηταν μάννα όμως και πονούσε σαν μάννα το σπλάχνο της.
Για αυτό, η τραγική αυτη μητέρα έκλεψε απο μαγαζί τρία μπλουζάκια για το μωρό της.
Στο θολωμένο της μυαλό, στην πονεμένη της ψυχή, στην βασανισμένη της καρδιά
 μόνο η αγάπη για το παιδί της κυριαρχούσε.

Τιποτα άλλο.

Ετσι λένε, στην Πάτρα.

Ποιός ασχολείται όμως με μια τοξικομανή, που αργοπερθαίνει ;

Κι ο μαγαζάτορας, που της έκανε μήνυση , πολύ κακώς βέβαια,

 όλοι λένε, τώρα, πως, ο άνθρωπος έχει συγκλονιστεί.

Πόσος πόνος δίπλα μας, κοντά μας, στο κατώφλι μας.
Και όμως,  εμείς τον προσπερνάμε και συνεχίζουμε.

Ανήμποροι

ο καθένας μέσα στα δικά του προβλήματα, στην ανέχεια και στην  φτώχεια ,

στα οικογενειακά μας βάρη , όλοι στενοχωρημένοι.

Και δεν ασχολούμαστε.

Είναι και δική μας, η ΔΙΠΛΑΝΗ ΜΟΝΑΞΙΑ.

Ο πόνος νέων ανθρώπων, που έχουν αρρωστήσει απο τα ναρκωτικά και τρεκλίζουν δίπλα μας, ζητιανεύουν, πέφτουν κάτω και αργοσβήνουν.

Στο στομάχι νοιώθω μια γροθιά να με χτυπάει τόσο δυνατά σήμερα, που θέλω να φωνάξω.
Να με ακούσετε.
Αλλά δεν βγαίνει...φωνή !

Ο ΣΎΓΧΡΟΝΟΣ "ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΙΑΝΝΗΣ" ,
ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΑΡΡΩΣΤΗ, ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ,
ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ,
ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ.

ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΣΟ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ
ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ
ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ,
ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟ, ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ...

ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΕΙ ;;;
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ, ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΠΟΥΧΟΥΝ ΧΑΣΟΥΝ ΨΥΧΗ ΚΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ ΔΕΡΜΑΤΙΝΗ.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΤΟΕΥΡΩ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ.

Η τραγική μάννα με το ξαφνικό "φευγιό" της,  ας μας δώσει ένα χαστούκι να συνέλθουμε.
Να κοιτάξουμε δίπλα μας.
Στη γειτονιά μας, στη δουλειά μας, στη διαδήλωση.

Η ΔΙΠΛΑΝΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΜΟΝΑΞΙΑ !!!

Οι αστυνομικοί , μου είπαν συνάδελφοι απο την Πάτρα, έκαναν τα αδύνατα δυνατά,
για να την επαναφέρουν στη ζωή.
Μάταια,  όμως.
Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 2011
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ
 ΘΑ ΓΡΑΦΕΙ, ΣΤΑ... ΨΙΛΑ, 
 ΠΩΣ

ΜΙΑ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΗΣ ΜΑΝΝΑ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΛΕΨΕΙ ΤΡΙΑ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ ΤΗΣ, 
 ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ.

...ΕΦΥΓΕ, ΤΑΞΙΔΕΨΕ, ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ.

ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ ΠΙΑ.

Ας ελπίσουμε,  εστω τώρα, οι αρμόδιοι τοπικοί άρχοντες να βοηθήσουν τους γονείς της,
 που μεγαλώνουν το παιδί της !

Τώρα,  όμως, σήμερα,  πονάμε  πολύ εμείς.

Γιατί , αν συνεχίσουμε κλεισμένοι στους τοίχους της θλιβερής ζωής μας

να μην δίνουμε το χέρι μας

στους πονεμένους συνανθρώπους μας ,

θα προχωράμε άδειοι και μόνοι,
όσο ποτέ.

Πόπη Χριστοδουλίδου

Υ.Γ Δάσκαλε, κ. Νίκο Πηγαδά να είσαι καλά, που με προέτρεψες να γράψω,
να ερευνήσω, να ασχοληθώ με την συγκλονιστική αυτή τραγωδία.

Καπετάνιε μου,  
η ελεγχόμενη δημοσιογραφία δεν επιτρέπει να γίνουν αυτές οι τραγωδίες πρώτο θέμα
στις εφημερίδες.

Κι ας το επιδιώκουν ακόμα ελάχιστοι,  καλοί μας συνάδελφοι !