Ημερομηνία δημοσίευσης: 13/05/2017
www.pireas2day.gr- αναδημοσίευση
του Σταύρου Μαλαγκονιάρη
Στη τελευταία Γενική Συνέλευση της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Ε.Ν (ΠΕΠΕΝ) εγκρίθηκε ψήφισμα, στο οποίο μεταξύ άλλων εκφραζόταν «βαθειά ανησυχία» για την «απροθυμία των νέων να ακολουθήσουν το ναυτικό επάγγελμα, με αποτέλεσμα να στερεύει επικίνδυνα η δεξαμενή του έμψυχου δυναμικού- κυρίως των Αξιωματικών- για την στελέχωση των πλοίων μας».
Κάτι τέτοιο εκφράζεται, όλο και πιο συχνά, το τελευταίο διάστημα, με διαφορετικά λόγια εκτός από τη ναυτεργασία και από τις άλλες δύο εμπλεκόμενες πλευρές: τον εφοπλισμό και το Υπουργείο Ναυτιλίας.
Ειδικά, τα τελευταία χρόνια, με την αύξηση της ανεργίας στη στεριά, ιδιαίτερα για τους νέους, η… προσφορά επαγγελματικής διεξόδου στη θάλασσα είναι ένα «πιασάρικο» θέμα.
Έτσι, οι εφοπλιστές (κάνοντας την ανάγκη… φιλοτιμία) δεν επαναφέρουν στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ το αίτημά τους για ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση (ίσως γιατί όσοι ενδιαφέρονταν για κάτι τέτοιο διαπιστώνουν πως δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία ή κάποιες ιδιωτικές σχολές κάλυψαν αυτή την ανάγκη), αλλά θέτουν- με κάθε ευκαιρία- το αίτημα για μείωση των μισθών στα κατώτερα πληρώματα.
Το Υπουργείο και γενικότερα οι κυβερνήσεις το θέτουν ως μια… ευκαιρία, που βοηθάει στη δημιουργία… success story ή ελπίδας. Και τα δύο καλά είναι στην περίοδο της κρίσης….
Σε ότι αφορά το εφοπλιστικό αίτημα αναφερθήκαμε εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο, με τίτλο «Ας μιλήσουμε για τη Ναυτιλία στα... σοβαρά» (για να το διαβάσετε πατήστε εδώ).
Όμως, βρίσκουμε την αφορμή να επανέλθουμε- για όσους ενδιαφέρονται- σοβαρά στο ζήτημα της προσέλκυσης νέων στο ναυτικό επάγγελμα.
Τι πρέπει να γίνει; Ορισμένες βασικές ενέργειες είναι οι εξής:
1. Ν’ αυξήσουν οι πλοιοκτήτες τους μισθούς των αξιωματικών (και των κατωτέρων πληρωμάτων) της ΕΕ (χωρίς καλούς μισθούς δεν ακολουθεί κανένας το ναυτικό επάγγελμα).
2. Να μεριμνήσουν οι αρχές για την ορθή εφαρμογή του υπάρχοντος δικαίου για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας και να εξετάσουν πως μπορούν να εφαρμοστούν κατά τον καλύτερο τρόπο σε εθνική κλίμακα οι επιλογές χρηματοδότησης της απασχόλησης των κοινοτικών ναυτικών.
3. Διασφάλιση των θέσεων εργασίας των ευρωπαίων ναυτικών, που εργάζονται σε πλοία επιβατικών γραμμών. Αυτό μπορεί ναγίνει μέσα από ένα διάλογο, που θα καταλήξει σε αυτή την κατηγορία πλοίων στην εξίσωση των όρων εργασίας των μη ευρωπαίων ναυτικών με αυτούς των ευρωπαίων. (γιατί ειδικά στα επιβατηγά; διότι μόνο σε αυτά τα πλοία εφαρμόζεται η νομοθεσία του κράτους υποδοχής και όχι του κράτους σημαίας σε ότι αφορά την επάνδρωση)
4. Να διοργανωθούν συντονισμένες εκστρατείες πληροφόρησης για να βελτιωθεί η εικόνα του ναυτιλιακού κλάδου και να δοθούν στους νέους τα δεδομένα σχετικά με τις ευκαιρίες και τις δεσμεύσεις μιας ναυτικής σταδιοδρομίας.
5. Να γίνουν αναγκαίες ρυθμίσεις και παρεμβάσεις για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας στα πλοία.
6. Να διατηρηθεί το υψηλής ποιότητας συστήματα ναυτικής εκπαίδευσης αλλά ταυτόχρονα να γίνει προσπάθεια εξασφάλισης επαρκούς αριθμού θέσεων στα πλοία για την εκπαίδευση δοκίμων.
7. Να ερευνηθούν όλες οι δυνατότητες χρηματοδότησης της ναυτικής εκπαίδευσης από κοινοτικά προγράμματα.
8. Να κατατεθούν προτάσεις για ερευνητικά προγράμματα, που θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της πτώσης του αριθμού ναυτικών της ΕΕ και τα οποία μπορούν να χρηματοδοτηθούν.
Α, και για να μην κατηγορηθούμε για «κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας». Οι παραπάνω ενέργειες δεν αποτελούν δικές μας σκέψεις. Προέρχονται από επίσημη Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αριθμός COM (2001) 188 τελικό), η οποία προφανώς έχει «ξεχαστεί» απ’ όλους, ναυτεργασία (για διαφορετικούς λόγους το κάθε σωματείο), εφοπλισμό και υπουργείο….
Μήπως ήρθε η ώρα να την ανασύρει ο υπουργός Ναυτιλίας και να την παραδώσει στους «θεσμούς», δικό τους έργο είναι άλλωστε, και να ζητήσει να κριθούμε στη ναυτιλία απ’ αυτές τις μεταρρυθμίσεις;
Διότι αυτές είναι πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Δεν είναι;
Κάτι τέτοιο εκφράζεται, όλο και πιο συχνά, το τελευταίο διάστημα, με διαφορετικά λόγια εκτός από τη ναυτεργασία και από τις άλλες δύο εμπλεκόμενες πλευρές: τον εφοπλισμό και το Υπουργείο Ναυτιλίας.
Ειδικά, τα τελευταία χρόνια, με την αύξηση της ανεργίας στη στεριά, ιδιαίτερα για τους νέους, η… προσφορά επαγγελματικής διεξόδου στη θάλασσα είναι ένα «πιασάρικο» θέμα.
Έτσι, οι εφοπλιστές (κάνοντας την ανάγκη… φιλοτιμία) δεν επαναφέρουν στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ το αίτημά τους για ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση (ίσως γιατί όσοι ενδιαφέρονταν για κάτι τέτοιο διαπιστώνουν πως δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία ή κάποιες ιδιωτικές σχολές κάλυψαν αυτή την ανάγκη), αλλά θέτουν- με κάθε ευκαιρία- το αίτημα για μείωση των μισθών στα κατώτερα πληρώματα.
Το Υπουργείο και γενικότερα οι κυβερνήσεις το θέτουν ως μια… ευκαιρία, που βοηθάει στη δημιουργία… success story ή ελπίδας. Και τα δύο καλά είναι στην περίοδο της κρίσης….
Σε ότι αφορά το εφοπλιστικό αίτημα αναφερθήκαμε εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο, με τίτλο «Ας μιλήσουμε για τη Ναυτιλία στα... σοβαρά» (για να το διαβάσετε πατήστε εδώ).
Όμως, βρίσκουμε την αφορμή να επανέλθουμε- για όσους ενδιαφέρονται- σοβαρά στο ζήτημα της προσέλκυσης νέων στο ναυτικό επάγγελμα.
Τι πρέπει να γίνει; Ορισμένες βασικές ενέργειες είναι οι εξής:
1. Ν’ αυξήσουν οι πλοιοκτήτες τους μισθούς των αξιωματικών (και των κατωτέρων πληρωμάτων) της ΕΕ (χωρίς καλούς μισθούς δεν ακολουθεί κανένας το ναυτικό επάγγελμα).
2. Να μεριμνήσουν οι αρχές για την ορθή εφαρμογή του υπάρχοντος δικαίου για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας και να εξετάσουν πως μπορούν να εφαρμοστούν κατά τον καλύτερο τρόπο σε εθνική κλίμακα οι επιλογές χρηματοδότησης της απασχόλησης των κοινοτικών ναυτικών.
3. Διασφάλιση των θέσεων εργασίας των ευρωπαίων ναυτικών, που εργάζονται σε πλοία επιβατικών γραμμών. Αυτό μπορεί ναγίνει μέσα από ένα διάλογο, που θα καταλήξει σε αυτή την κατηγορία πλοίων στην εξίσωση των όρων εργασίας των μη ευρωπαίων ναυτικών με αυτούς των ευρωπαίων. (γιατί ειδικά στα επιβατηγά; διότι μόνο σε αυτά τα πλοία εφαρμόζεται η νομοθεσία του κράτους υποδοχής και όχι του κράτους σημαίας σε ότι αφορά την επάνδρωση)
4. Να διοργανωθούν συντονισμένες εκστρατείες πληροφόρησης για να βελτιωθεί η εικόνα του ναυτιλιακού κλάδου και να δοθούν στους νέους τα δεδομένα σχετικά με τις ευκαιρίες και τις δεσμεύσεις μιας ναυτικής σταδιοδρομίας.
5. Να γίνουν αναγκαίες ρυθμίσεις και παρεμβάσεις για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας στα πλοία.
6. Να διατηρηθεί το υψηλής ποιότητας συστήματα ναυτικής εκπαίδευσης αλλά ταυτόχρονα να γίνει προσπάθεια εξασφάλισης επαρκούς αριθμού θέσεων στα πλοία για την εκπαίδευση δοκίμων.
7. Να ερευνηθούν όλες οι δυνατότητες χρηματοδότησης της ναυτικής εκπαίδευσης από κοινοτικά προγράμματα.
8. Να κατατεθούν προτάσεις για ερευνητικά προγράμματα, που θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της πτώσης του αριθμού ναυτικών της ΕΕ και τα οποία μπορούν να χρηματοδοτηθούν.
Α, και για να μην κατηγορηθούμε για «κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας». Οι παραπάνω ενέργειες δεν αποτελούν δικές μας σκέψεις. Προέρχονται από επίσημη Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αριθμός COM (2001) 188 τελικό), η οποία προφανώς έχει «ξεχαστεί» απ’ όλους, ναυτεργασία (για διαφορετικούς λόγους το κάθε σωματείο), εφοπλισμό και υπουργείο….
Μήπως ήρθε η ώρα να την ανασύρει ο υπουργός Ναυτιλίας και να την παραδώσει στους «θεσμούς», δικό τους έργο είναι άλλωστε, και να ζητήσει να κριθούμε στη ναυτιλία απ’ αυτές τις μεταρρυθμίσεις;
Διότι αυτές είναι πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Δεν είναι;
