ΠΈΜΠΤΗ, 2 ΜΑΡΤΊΟΥ 2017
ΠΕΛιθογράφων http://anasigrotisi.blogspot.gr/2017 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Ανακοίνωση
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες Την Παρασκευή 03/03/17 παίζεται μία ακόμα παράσταση του αντεργατικού έργου της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τα δικαστήρια καλούνται να εφαρμόσουν τους αντεργατικούς - μνημονιακούς νόμους που ψήφισαν αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Με βάση αυτούς τους νόμους, που δεν υπηρετούν άλλον παρά το τραπεζικό κεφάλαιο και τη μεγάλη εργοδοσία, συζητιέται η εκκαθάριση του ΔΟΛ και η εκποίηση των περιουσιακών του στοιχείων.
Σε απλά ελληνικά, βγάζουν στο σφυρί, ότι με τον κόπο και την εργασία τους έχτισαν οι εργαζόμενοι τόσα χρόνια, με σκοπό να περιορίσουν τις ζημιές στο μεγάλο κεφάλαιο. Από όσα χρήματα μαζέψουν και πρόκειται να δώσουν, το 75% θα το πάρουν οι τράπεζες και το υπόλοιπο 25% θα το μοιραστούν Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία, Προμηθευτές και αν περισσέψει κάτι οι εργαζόμενοι. Δηλαδή με βάση τα στοιχεία που οι ίδιοι παρουσιάζουν, για να πληρωθούνε οι τράπεζες και όλοι οι προηγούμενοι, για τους εργαζόμενους που είναι 7 μήνες απλήρωτοι και πρόκειται να μείνουν άνεργοι, δεν πρόκειται να περισσέψει ούτε ένα ευρώ.
Η αγωνία που υποκριτικά εκφράζουν πολλοί για να μην κλείσουν οι «ιστορικές εφημερίδες» ΒΗΜΑ και ΝΕΑ δεν περιλαμβάνει τους εργαζόμενους, πόσο μάλιστα τους χαμηλόμισθους. Είναι αγωνία για το αν το αστικό σύστημα θα χάσει δύο από τα πιο βασικά στηρίγματα στον κλάδο της ενημέρωσης, δύο εφημερίδες που για χρόνια επιτίθονταν στους αγώνες των εργατών και συνέβαλλαν στη διαμόρφωση ιδεολογημάτων τύπου «τα μέτρα είναι αναγκαία». Άλλωστε οι ίδιοι που «αγωνιούν», ήδη ετοιμάζουν την επόμενη μέρα με νέες εκδόσεις εφημερίδων. Άραγε αυτοί οι λίγοι αλλά ακριβοπληρωμένοι κονδυλοφόροι του ΔΟΛ που αφιέρωσαν την δημοσιογραφική τους καριέρα προσπαθώντας να αποδείξουν ότι οι αγώνες των εργαζομένων είναι αυτοί που κλείνουν τις επιχειρήσεις, τι έχουν να πούνε τώρα στους συναδέλφους τους; Όσοι έχουν απομείνει βέβαια, αφού κάποιοι από αυτούς «εγκατέλειψαν το καράβι», για να προσφέρουν από αλλού τις υπηρεσίες τους στην Αστική Τάξη.
Ότι και αν γράψουν, από τους εργαζόμενους που δούλεψαν μέσα στο ΔΟΛ δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Τον ΔΟΛ τον κλείνει ο Ψυχάρης που όπως και οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες παρέλαβε μία επιχείρηση, αξιοποιώντας σορό επιδοτήσεων από τα λεφτά του ελληνικού λαού. Που δανειοδοτήθηκε με εκατομμύρια ευρώ από τις τράπεζες και τώρα ακόμα και αν κλείσει ο ΔΟΛ, αυτός έχει εξασφαλίσει ζωή χαρισάμενη για αυτόν και τα τρισέγγονά του. Για να το κάνει με ασφάλεια, αξιοποιεί τους αντεργατικούς νόμους αυτής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Νόμους που τόσα χρόνια βγάζανε παράνομη κάθε απεργία εργαζομένων, ακόμα και όταν ήταν απλήρωτοι, δήθεν γιατί η ενημέρωση είναι κοινωφελές αγαθό. Νόμους που θεωρούν δίκαιο ένας επιχειρηματίας να επιλέγει την παύση μίας εταιρίας αφήνοντας απλήρωτους εκατοντάδες εργάτες, αλλά στέλνουν τα ΜΑΤ όταν οι εργάτες στο Τυπογραφείο και άλλους τόπους δουλειάς περιφρουρούν την απεργία τους.
Οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ και κάθε εργαζόμενος συνολικά πρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα. Να μη συμβιβαστούμε ότι αυτό που ζούμε είναι κάτι το φυσιολογικό και το αναπόφευκτο. Να πάρουμε την τύχη μας στα δικά μας χέρια. Η εργοδοσία, η κυβέρνηση και η ΕΕ, που τώρα φαίνονται ανίκητοι έχοντας επιβάλει εργασιακό μεσαίωνα. Δεν θα είναι για πάντα έτσι. Μπορούνε και το κάνουν γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουμε δοκιμάσει τη δύναμή μας.
Αν κάτι είναι αναγκαίο αυτή τη στιγμή, που η Κυβέρνηση με τους Εταίρους διαπραγματεύονται να περάσουν νέα μέτρα σε βάρος μας, είναι ο κοινός αγώνας των συναδέλφων του ΔΟΛ με όλους τους συναδέλφους του κλάδου και συνολικά με την Εργατική Τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς αγρότες που βρίσκονται σε κινητοποίηση. Να συγκροτήσουμε ενιαίο μέτωπο απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε μακριά από συντεχνιακές αντιλήψεις που μπορεί να υπήρξαν στο παρελθόν. Κανένας μόνος του δεν μπορεί να τη γλυτώσει ζητώντας να εξαιρεθεί, όταν όλοι οι υπόλοιποι γύρω του θίγονται από τα μέτρα.
Για να έχει αποτελέσματα ο αγώνας μας, πρέπει να παραμερίσουμε τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου που πανηγύριζαν με την προηγούμενη δικαστική απόφαση, γιατί θα έδινε ένα χαρτζιλίκι στους απλήρωτους εργαζόμενους, εξασφαλίζοντας στην εργοδοσία να μην χάσει την αξία του το προϊόν που πρόκειται να πουλήσει. Αυτούς που έχουν κηρύξει σιωπητήριο αγώνων και δεν κάλεσαν ούτε σε μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Που η μόνη τους αγωνία ήταν «να μείνει ανοιχτό το μαγαζί». Συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ, την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ και έχουν στηρίξει τις επιλογές των κομμάτων τους που από κοινού ψήφισαν το 3ο Μνημόνιο.
Οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ μπορούνε να βγουν νικητές αρκεί να κάνουν με γοργά βήματα, αυτά που δεν κάνανε για χρόνια. Είναι η ώρα να ακολουθήσουν το δρόμο της απεργιακής κινητοποίησης! Να χαλάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας και των εκπροσώπων της στο συνδικαλιστικό κίνημα, που μόνο τους μέλημα είναι να ταυτίσουν τα συμφέροντα του Ψυχάρη με αυτά των εργαζομένων. Να απαιτήσουν:
- Να εξοφληθούν το σύνολο των δεδουλευμένων και όχι μόνο τα τρέχοντα, που οφείλονται σε όλο το προσωπικό είτε εργάζεται είτε βρίσκεται σε επίσχεση.
- Να μη χάσει κανένας συνάδελφος τη θέση εργασίας και τα συγκροτημένα εργασιακά του δικαιώματα.
Αγωνιστικά η Διοίκηση
