http://www.typologies.gr
αναδημοσίευση
29/01/2017
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του Σωματείου Λιθογράφων
ανακοίνωση της Διοίκησης του ΔΟΛ για αναστολή λειτουργίας, αφορά όλο τον κλάδο και πρόκειται να έχει άμεσες συνέπειες στους συναδέλφους της Ίριδας και των Πρακτορείων Τύπου. Ακόμα και σε αυτή τη φάση, δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε ως κάτι το δεδομένο, μιας και συνεχώς γίνονται παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ Διοίκησης του ΔΟΛ, Κυβέρνησης, τραπεζών και νέων επενδυτών, χρησιμοποιώντας τους εργαζόμενους ως ανθρώπινη ασπίδα.
Το σίγουρο είναι ότι για την εργοδοσία, είναι μέρος ενός σχεδίου, με στόχο να διασφαλίσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, τα κέρδη που έβγαλε για δεκαετίες από τη δουλειά των εργαζομένων στο ΔΟΛ, από δάνεια και κρατικές επιδοτήσεις, περιορίζοντας όσο γίνεται τις συνέπειες από την καπιταλιστική κρίση. Ακόμα και τώρα γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως κάτι το φυσιολογικό, το αίτημα να χαριστούν εκατομμύρια ευρώ στο ΔΟΛ, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι, κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, να μείνουν χωρίς θέρμανση ή χωρίς ρεύμα, γιατί ο ΔΟΛ τους έχει απλήρωτους και χρωστάνε κάποιες εκατοντάδες ευρώ.
Αυτή τη στιγμή, που γίνεται πολύ συζήτηση για τη διάσωση των «ιστορικών εφημερίδων», για τα Σωματεία του κλάδου που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αλλά και για κάθε λογικό άνθρωπο, υπάρχει ένα σοβαρότερο θέμα. Ότι πάνω από 500 εργαζόμενοι, είναι εδώ και 6 μήνες απλήρωτοι και απ ότι φαίνεται, κινδυνεύουν να χάσουν δεδουλευμένα, ίσως και τη δουλειά τους. Άρα λοιπόν η «διάσωση των εφημερίδων» έχει νόημα, μόνο στην περίπτωση που περιλαμβάνει εξόφληση των εργαζομένων, διαφορετικά θα είναι σα να βάζουμε το κάρο μπροστά από τα άλογα.
Για αυτό το λόγο διεκδικούμε:
- Να εξοφληθούν όλα τα δεδουλευμένα που οφείλονται στο προσωπικό.
- Να μη χάσει κανένας συνάδελφος την δουλειά του.
Καταγγέλλουμε την εργοδοσία του ΔΟΛ που αδιαφορεί προκλητικά απέναντι στους εργαζόμενους, που τόσα χρόνια με την εργασία τους έχτισαν και στήριξαν το ΔΟΛ. Καταγγέλλουμε την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, που όπως και οι προηγούμενες, έχει φροντίσει με τα μνημόνια και την αντεργατική νομοθεσία, σε περίπτωση πτώχευσης να προηγούνται όλοι οι άλλοι (δημόσιο, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία), εκτός από αυτούς που παράγουν τον πλούτο σε μία εταιρία. Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση δε βρήκε χρόνο να πάρει μέτρα για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, γιατί αφιέρωσε τις επαφές της, στην αναδιάταξη των αστικών ΜΜΕ ώστε να βρει τα κατάλληλα στηρίγματα στην αντεργατική πολιτική της. Προσπάθεια, που όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις χρηματοδοτώντας με εκατομμύρια ευρώ τους εκδοτικούς ομίλους όπως ο ΔΟΛ, έτσι και τώρα συνοδεύεται με συμφωνίες διαπλοκής. Έτσι οι «τραπεζικές εξυγιάνσεις», οι «επενδυτικές προτάσεις», «οι εκκαθαριστές», όποια μορφή και αν πάρουν ως «σανίδα σωτηρίας», μόνο νέα δεινά φέρνουν στους εργαζόμενους. Μπορεί να βρίσκουν το στήριγμα ακριβοπληρωμένων στελεχών του ΔΟΛ που έτσι και αλλιώς με τη στάση τους πολεμάνε κάθε αγώνα εργαζομένων, αλλά δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων, διοικητικών και τεχνικών του ΔΟΛ που είναι χαμηλόμισθοι και κάνουν καθημερινό αγώνα επιβίωσης.
Καμία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις που συναινούν με την εργοδοσία!
Οι εργαζόμενοι έχουν απέναντί τους από τη μία Εργοδοσία και Κυβέρνηση και από την άλλη τους διάφορους πρόθυμους «σωτήρες» που τάχα σκίζονται για το καλό των εργαζομένων. Σα να μην έφταναν οι καλοπληρωμένοι διευθυντές που ορίστηκαν ως «επιτροπή διάσωσης», διορίστηκε και ο κος Μουλόπουλος, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι πρόσφατα πρόεδρος του ΔΣ της Αυγής, για να «συμβάλει» στο σχέδιο εξυγίανσης, ή τελικά στο λουκέτο.
Καλούμε τους συναδέλφους του ΔΟΛ, ανεξαρτήτως τμήματος και ειδικότητας, να γυρίσουν την πλάτη στης συμβιβασμένες ηγεσίες και τους εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργάνων, που στηρίζουν όλο αυτό το διάστημα τις επιλογές της εργοδοσίας. Αυτούς που καλλιεργούν χρόνια την «εργασιακή ειρήνη» και τη θεωρία των «ανοιχτών μαγαζιών». Αποδεικνύεται ποιόν εξυπηρετούν κηρύσσοντας όλο το προηγούμενο διάστημα σιωπητήριο αγώνων.
Καλούμε τους εργαζόμενους, να βγάλουν εκείνα τα συμπεράσματα που θα τους οδηγήσουν να σηκώσουν το ανάστημά τους και να διεκδικήσουν συλλογικά και μαζικά το δίκιο τους, με τρόπο που θα επιλέξουν οι ίδιοι και όχι εκείνοι που τους οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα. Να μη συρθούνε πίσω από αιτήματα της εργοδοσίας, γιατί δεν έχουν κοινά συμφέροντα. Να αξιοποιήσουν κάθε μορφή οργάνωσης της πάλης και να μην επαναπαύονται στα τραπέζια των κοινωνικών διαλόγων.
Δεν υπάρχουν σωτήρες, μόνοι μας θα βρούμε το δίκιο μας μέσα από την οργανωμένη πάλη στο χώρο δουλειάς, μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Τα παραδείγματα αγώνα από άλλους κλάδους πρέπει να μας γίνουν μάθημα, ενώ το παράδειγμα υποταγής που μας πλασάρεται, είναι ο σίγουρος δρόμος για την αποτυχία. Οι συνάδελφοί σας στην Ίριδα, τον Πήγασο και τα πρακτορεία Τύπου βρίσκονται στην ίδια ακριβώς θέση. Με αυτούς πρέπει να συντονιστεί ο αγώνας σε ένα κοινό μέτωπο οργάνωσης της πάλης και όχι ερωτοαπαντήσεων σε νομικούς συμβούλους.
