Η ΕΝΟΤΗΤΑ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) χαιρετίζει τους εκατοντάδες και χιλιάδες εκπαιδευτικούς που απέργησαν στη Χίο και Πανελλαδικά. Όλους όσους, όχι μόνο στην εκπαίδευση, ξεπέρασαν τις λογικές του συμβιβασμού, του λεγόμενου «κοινωνικού διαλόγου» με την κυβέρνηση, το παζάρι στη λογική του «μικρότερου κακού», όσους γύρισαν την πλάτη στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που προωθεί μέσα στο εργατικό κίνημα τέτοιες αντιλήψεις.
Όσους κατ’ επέκταση συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, εκφράζοντας έμπρακτα τη γραμμή της σύγκρουσης με αυτή την πολιτική, της άμεσης απόσυρσης του αντιασφαλιστικού εκτρώματος.
Η τελευταία απεργία είναι ελπιδοφόρα και δείχνει τις δυνατότητες και την αναξιοποίητη δύναμη των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων, ιδιαίτερα που ο κύριος όγκος των δυνάμεων κατέβηκαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις με το ΠΑΜΕ. Ήδη είναι ορατή η διάθεση για κλιμάκωση του αγώνα με αιχμή το ασφαλιστικό γι’ αυτό και το ΠΑΜΕ παίρνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σε όλη την Ελλάδα.
Αποτελεί θράσος αλλά φανερώνει και το φόβο της κυβέρνησης, όταν μέσω του Υπουργείου Παιδείας, δημοσιεύονται αναληθή ποσοστά συμμετοχής στην απεργία (μόλις 18%!!!), όταν ακόμα και η εικόνα που έρχεται από Διευθύνσεις και Πρωτοβάθμια Σωματεία φανερώνουν πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή (της τάξης του 60-70% - στη Χίο 72% στην Πρωτοβάθμια, στη Λέσβο 65% κλπ). Η προπαγάνδα να βαφτιστούν οι αγώνες «διαπραγματευτικό χαρτί με τους δανειστές» έπεσε στο κενό και δίνει τη θέση της στην απαξίωση και τη συκοφάντησή τους.
Ακόμη μεγαλύτερο θράσος φανερώνει η ανακοίνωση των «Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών» στο Σωματείο, που αφού πρώτα υπερψήφισαν την πρόταση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ (ΠΑΜΕ) στο ΔΣ – ή μήπως δεν γνώριζαν τι ψήφιζαν; - για συμμετοχή του Σωματείου στην είσοδο της Απλωταριάς, σήμερα λένε πως ένιωσαν «χαμένοι στο πλήθος» γιατί δεν τους εξέφραζε η συγκέντρωση με τις δυνάμεις του Σωματείου.
Καλούμε τους συναδέλφους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να μην αφήσουν τον «καπνό» και τη θολούρα που οι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί» προσπαθούν να διασπείρουν να τους μπερδέψει.
Τη συγκέντρωση στην είσοδο της Απλωταριάς την κάλεσε το ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ με πρωτοβουλία των δυνάμεων που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ. Εκεί συμμετείχαν ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου, το Σωματείο της Περ. Ενότητας Χίου, της Αρχαιολογίας, η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων, το Σωματείο Φαρμακοϋπαλλήλων, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Επίσης, δυνάμεις από το Σωματείο Οικοδόμων Χίου, ο Σύλλογος Γυναικών Χίου, μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, μεμονωμένοι αγρότες κλπ. Όλοι, χωρίς να «μπερδεύονται» ή να έχουν υπογράψει καμία «δήλωση μέλους» του ΠΑΜΕ. Αυτό όμως δεν είναι «όλοι μαζί» για τους «Ανεξάρτητους», είναι «κομματικό», αφού το κύριο είναι ότι τους ενοχλεί το περιεχόμενο και το πλαίσιο πάλης τέτοιων συγκεντρώσεων, πολύ περισσότερο όταν στηρίζονται από σημαντικό αριθμό συναδέλφων - εργαζομένων. Πλαίσιο πάλης που συγκρούεται με τη λογική του «κοινωνικού διαλόγου» που οι ίδιοι θεωρούν «δημοκρατία».
Γι’ αυτό και καταψήφισαν τις προτάσεις μας για «κανένα διάλογο με την κυβέρνηση» αλλά και δεν ξόδεψαν ούτε μια γραμμή για να καταδικάσουν τα όσα έχουν ακουστεί περί διδάκτρων στα Δημόσια Σχολεία, για την περαιτέρω αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα στα πλαίσια ακριβώς αυτού του διαλόγου (βλ. Ενημερωτικό 433). Επιδιώκουν τη «συναίνεση», που μας σπρώχνει σε συμβιβασμό και ήττα, καλλιεργούν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει αμοιβαία επωφελής συνεννόηση ανάμεσα στον εργαζόμενο και το κεφάλαιο. Γι’ αυτό και στις σχολικές μονάδες τους, φθάνουν να συμβιβάζονται με τις υπερωρίες, την έλλειψη προσλήψεων σε ειδικότητες, την παράλληλη στήριξη κλπ.
Γι’αυτό και κάνουν κριτική «αφ’ υψηλού και δια αλληλογραφίας» χωρίς να έχουν κουνήσει το δακτυλάκι τους για την οργάνωση της απεργίας, όταν το Σωματείο δεν άφησε Σχολείο ή Νηπιαγωγείο χωρίς να ενημερώσει και να συζητήσει.
Ενοχλούνται που το Σωματείο δεν υπηρετεί τον κόσμο τους, που αναδεικνύει τον πραγματικό μας αντίπαλο: την πολιτική της ΕΕ που υπηρετούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, Κόμματα και πρόσωπα, πολιτική των επιχειρηματικών ομίλων, που σήμερα κάνει τις ασφαλιστικές ιδιωτικές εταιρίες να τρίβουν τα χέρια τους και να συγχαίρουν μαζί με το ΣΕΒ την κυβέρνηση.
Ας προβληματιστούν οι συνάδελφοι γιατί δεν μιλούν καθαρά, γιατί αποσιωπούν το κύριο. Το «μπέρδεμα» λοιπόν που προσπαθούν οι «Ανεξάρτητοι» να χρεώσουν στους εργαζόμενους κρύβει την προσπάθειά των «Ανεξάρτητων» να επιτεθούν ενάντια σε μια τέτοια γραμμή πάλης. Γι‘ αυτό και το πρόβλημά τους είναι το ΠΑΜΕ! Χαϊδεύουν τ’ αυτιά των συναδέλφων όταν από τη μια συκοφαντούν το ΠΑΜΕ και από την άλλη «χαιρετίζουν» όσους βρέθηκαν στα μπλοκ του!
Ποια είναι όμως η συγκέντρωση στην οποία οι «Ανεξάρτητοι» έδωσαν το παρών χωρίς «μπερδέματα»; Μια συγκέντρωση «σούπα» με γενικόλογα και άσφαιρα συνθήματα («Μια νύχτα μαγική σαν την Αργεντινή, να δούμε στα ελικόπτερα, Αλέξη, ποιος θα μπει»), που συγκαλύπτουν την πολιτική ουσία. Τη συγκέντρωση στην Πλατεία που αναβίωσε η λογική του «κινήματος των πλατειών», όπου χώρεσαν και πάλι από Χρυσαυγίτες που βεβήλωναν τον εθνικό ύμνο, μέχρι παλιούς και νέους κυβερνητικούς συνδικαλιστές, που έως χθες πανηγύριζαν για την «πρώτη φορά αριστερά» και σήμερα, δεν αμφισβητούν επί της ουσίας αυτή τη στρατηγική, αναζητούν νέες «διαπραγματεύσεις» εντός των τειχών, ψάχνουν για προτάσεις συμβιβασμού. Αυτό λέγεται «ενότητα» από τους «Ανεξάρτητους», μόνο που πρόκειται για ενότητα στην υποταγή και το ξεφούσκωμα του κινήματος.
Τέλος, ενημερώνουμε τους «Ανεξάρτητους» ότι η δημιουργικότητα, η φαντασία, οι νέες ιδέες, η ελευθερία της έκφρασης, η πρωτοπορία δεν αποτελούν μονοπώλιο του κλάδου μας όπως τονίζουν. Πρόκειται για χαρακτηριστικά του εργατικού λαϊκού κινήματος, που υπάρχουν, μαζί με την αυτενέργεια, την αλληλεγγύη και πολλά άλλα. Βρίσκουν την καλύτερη έκφρασή τους μέσα στον ταξικό ανυποχώρητο αγώνα. Πάει πολύ με αυτό το ναρκισσισμό των «Ανεξάρτητων» να κατηγορούν την ΕΝΟΤΗΤΑ για «συντεχνία».
Απαντάμε δυναμικά και συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε: Γκρεμίζουν την ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο – Πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο! Γιατί η δική μας η σημαία έχει το σύνθημα: «Τέρμα πια στις αυταπάτες – ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!
Όσους κατ’ επέκταση συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, εκφράζοντας έμπρακτα τη γραμμή της σύγκρουσης με αυτή την πολιτική, της άμεσης απόσυρσης του αντιασφαλιστικού εκτρώματος.
Η τελευταία απεργία είναι ελπιδοφόρα και δείχνει τις δυνατότητες και την αναξιοποίητη δύναμη των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων, ιδιαίτερα που ο κύριος όγκος των δυνάμεων κατέβηκαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις με το ΠΑΜΕ. Ήδη είναι ορατή η διάθεση για κλιμάκωση του αγώνα με αιχμή το ασφαλιστικό γι’ αυτό και το ΠΑΜΕ παίρνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σε όλη την Ελλάδα.
Αποτελεί θράσος αλλά φανερώνει και το φόβο της κυβέρνησης, όταν μέσω του Υπουργείου Παιδείας, δημοσιεύονται αναληθή ποσοστά συμμετοχής στην απεργία (μόλις 18%!!!), όταν ακόμα και η εικόνα που έρχεται από Διευθύνσεις και Πρωτοβάθμια Σωματεία φανερώνουν πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή (της τάξης του 60-70% - στη Χίο 72% στην Πρωτοβάθμια, στη Λέσβο 65% κλπ). Η προπαγάνδα να βαφτιστούν οι αγώνες «διαπραγματευτικό χαρτί με τους δανειστές» έπεσε στο κενό και δίνει τη θέση της στην απαξίωση και τη συκοφάντησή τους.
Ακόμη μεγαλύτερο θράσος φανερώνει η ανακοίνωση των «Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών» στο Σωματείο, που αφού πρώτα υπερψήφισαν την πρόταση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ (ΠΑΜΕ) στο ΔΣ – ή μήπως δεν γνώριζαν τι ψήφιζαν; - για συμμετοχή του Σωματείου στην είσοδο της Απλωταριάς, σήμερα λένε πως ένιωσαν «χαμένοι στο πλήθος» γιατί δεν τους εξέφραζε η συγκέντρωση με τις δυνάμεις του Σωματείου.
Καλούμε τους συναδέλφους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να μην αφήσουν τον «καπνό» και τη θολούρα που οι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί» προσπαθούν να διασπείρουν να τους μπερδέψει.
Τη συγκέντρωση στην είσοδο της Απλωταριάς την κάλεσε το ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ με πρωτοβουλία των δυνάμεων που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ. Εκεί συμμετείχαν ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου, το Σωματείο της Περ. Ενότητας Χίου, της Αρχαιολογίας, η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων, το Σωματείο Φαρμακοϋπαλλήλων, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Επίσης, δυνάμεις από το Σωματείο Οικοδόμων Χίου, ο Σύλλογος Γυναικών Χίου, μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, μεμονωμένοι αγρότες κλπ. Όλοι, χωρίς να «μπερδεύονται» ή να έχουν υπογράψει καμία «δήλωση μέλους» του ΠΑΜΕ. Αυτό όμως δεν είναι «όλοι μαζί» για τους «Ανεξάρτητους», είναι «κομματικό», αφού το κύριο είναι ότι τους ενοχλεί το περιεχόμενο και το πλαίσιο πάλης τέτοιων συγκεντρώσεων, πολύ περισσότερο όταν στηρίζονται από σημαντικό αριθμό συναδέλφων - εργαζομένων. Πλαίσιο πάλης που συγκρούεται με τη λογική του «κοινωνικού διαλόγου» που οι ίδιοι θεωρούν «δημοκρατία».
Γι’ αυτό και καταψήφισαν τις προτάσεις μας για «κανένα διάλογο με την κυβέρνηση» αλλά και δεν ξόδεψαν ούτε μια γραμμή για να καταδικάσουν τα όσα έχουν ακουστεί περί διδάκτρων στα Δημόσια Σχολεία, για την περαιτέρω αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα στα πλαίσια ακριβώς αυτού του διαλόγου (βλ. Ενημερωτικό 433). Επιδιώκουν τη «συναίνεση», που μας σπρώχνει σε συμβιβασμό και ήττα, καλλιεργούν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει αμοιβαία επωφελής συνεννόηση ανάμεσα στον εργαζόμενο και το κεφάλαιο. Γι’ αυτό και στις σχολικές μονάδες τους, φθάνουν να συμβιβάζονται με τις υπερωρίες, την έλλειψη προσλήψεων σε ειδικότητες, την παράλληλη στήριξη κλπ.
Γι’αυτό και κάνουν κριτική «αφ’ υψηλού και δια αλληλογραφίας» χωρίς να έχουν κουνήσει το δακτυλάκι τους για την οργάνωση της απεργίας, όταν το Σωματείο δεν άφησε Σχολείο ή Νηπιαγωγείο χωρίς να ενημερώσει και να συζητήσει.
Ενοχλούνται που το Σωματείο δεν υπηρετεί τον κόσμο τους, που αναδεικνύει τον πραγματικό μας αντίπαλο: την πολιτική της ΕΕ που υπηρετούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, Κόμματα και πρόσωπα, πολιτική των επιχειρηματικών ομίλων, που σήμερα κάνει τις ασφαλιστικές ιδιωτικές εταιρίες να τρίβουν τα χέρια τους και να συγχαίρουν μαζί με το ΣΕΒ την κυβέρνηση.
Ας προβληματιστούν οι συνάδελφοι γιατί δεν μιλούν καθαρά, γιατί αποσιωπούν το κύριο. Το «μπέρδεμα» λοιπόν που προσπαθούν οι «Ανεξάρτητοι» να χρεώσουν στους εργαζόμενους κρύβει την προσπάθειά των «Ανεξάρτητων» να επιτεθούν ενάντια σε μια τέτοια γραμμή πάλης. Γι‘ αυτό και το πρόβλημά τους είναι το ΠΑΜΕ! Χαϊδεύουν τ’ αυτιά των συναδέλφων όταν από τη μια συκοφαντούν το ΠΑΜΕ και από την άλλη «χαιρετίζουν» όσους βρέθηκαν στα μπλοκ του!
Ποια είναι όμως η συγκέντρωση στην οποία οι «Ανεξάρτητοι» έδωσαν το παρών χωρίς «μπερδέματα»; Μια συγκέντρωση «σούπα» με γενικόλογα και άσφαιρα συνθήματα («Μια νύχτα μαγική σαν την Αργεντινή, να δούμε στα ελικόπτερα, Αλέξη, ποιος θα μπει»), που συγκαλύπτουν την πολιτική ουσία. Τη συγκέντρωση στην Πλατεία που αναβίωσε η λογική του «κινήματος των πλατειών», όπου χώρεσαν και πάλι από Χρυσαυγίτες που βεβήλωναν τον εθνικό ύμνο, μέχρι παλιούς και νέους κυβερνητικούς συνδικαλιστές, που έως χθες πανηγύριζαν για την «πρώτη φορά αριστερά» και σήμερα, δεν αμφισβητούν επί της ουσίας αυτή τη στρατηγική, αναζητούν νέες «διαπραγματεύσεις» εντός των τειχών, ψάχνουν για προτάσεις συμβιβασμού. Αυτό λέγεται «ενότητα» από τους «Ανεξάρτητους», μόνο που πρόκειται για ενότητα στην υποταγή και το ξεφούσκωμα του κινήματος.
Τέλος, ενημερώνουμε τους «Ανεξάρτητους» ότι η δημιουργικότητα, η φαντασία, οι νέες ιδέες, η ελευθερία της έκφρασης, η πρωτοπορία δεν αποτελούν μονοπώλιο του κλάδου μας όπως τονίζουν. Πρόκειται για χαρακτηριστικά του εργατικού λαϊκού κινήματος, που υπάρχουν, μαζί με την αυτενέργεια, την αλληλεγγύη και πολλά άλλα. Βρίσκουν την καλύτερη έκφρασή τους μέσα στον ταξικό ανυποχώρητο αγώνα. Πάει πολύ με αυτό το ναρκισσισμό των «Ανεξάρτητων» να κατηγορούν την ΕΝΟΤΗΤΑ για «συντεχνία».
Απαντάμε δυναμικά και συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε: Γκρεμίζουν την ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο – Πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο! Γιατί η δική μας η σημαία έχει το σύνθημα: «Τέρμα πια στις αυταπάτες – ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!
